شنبه گذشته (۲۱ تیر) «تام باراک» نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه و سفیر واشنگتن در ترکیه با دخالت آشکار در امور داخلی لبنان، این کشور با به فروپاشی تهدید کرد.
تام باراک پنج روز پس از اینکه پاسخ هفت صفحهای دولت لبنان به طرح آمریکا را دریافت کرد. (+) در مصاحبه با روزنامه نشنال امارات، هشدار داد: «در صورتی که مقامات لبنانی همچنان نسبت به موضوع ذخایر تسلیحاتی حزبالله بیتوجهی کنند، لبنان با تهدیدی وجودی روبهرو خواهد شد».
او مدعی شد که «در صورت نبود اقدام مؤثر، این کشور ممکن است زیر نفوذ بازیگران منطقهای قرار گیرد».
باراک با لحنی تهدیدآمیز افزود: «از یک سو اسرائیل قرار دارد، از سوی دیگر ایران و اکنون سوریه نیز با سرعت زیادی در حال تغییر است. اگر لبنان دست به اقدام نزند، ممکن است بار دیگر به سرزمین شام تبدیل شود (جزئی از سوریه شود)»؛ «سرزمین شام» اشاره به نام تاریخی منطقهای است که تا پیش از جنگ جهانی اول، شامل سوریه، لبنان، اردن و فلسطین میشد.
او سپس ادعا کرد: «سوریها میگویند لبنان، اقامتگاه ساحلی ماست؛ بنابراین باید دست به کار شویم...»
تهدیدات تام باراک واکنشهای تندی در لبنان به دنبال داشت، تا جایی که فردای آن روز او به ظاهر دست به عقبنشینی زد و در شبکه اجتماعی ایکس مدعی شد: «اظهاراتم در روز گذشته به تحولات مثبت و گامهای بزرگ سوریه اشاره داشت و برداشت تهدید این کشور علیه لبنان درست نیست.»
گفتنی است که ارتش سوریه در سال۱۹۷۶ در چارچوب ابتکار عمل اتحادیه عرب برای پایان دادن به جنگ داخلی لبنان وارد سوریه شد و حدود ۲۵ الی ۳۰ هزار نیروی ارتش سوریه در مناطق مختلف لبنان (به خصوص دره بقاع) مستقر شدند. حضوری که تا سال۲۰۰۵ ادامه داشت و این سالها اوج نفوذ دمشق در لبنان محسوب میشود.
نشست باکو، اما همان روزی که تام باراک در مصاحبه خود زبان به تهدید موجودیتی لبنان باز کرد، «احمد الشرع» (جولانی) رئیس خودخوانده دولت سوریه وارد باکو پایتخت جمهوری آذربایجان شد. همزمان هیئتی از اسرائیل نیز به این کشور سفر کرد.
منابع اسرائیلی گزارش دادند که جولانی حداقل در یک نشست مشترک با مقامات اسرائیلی شخصا حضور یافته بود.
وبگاه اسرائیلی آی ۲۴ نیوز به نقل از منابع شورشیان سوری نوشت که «خلع سلاح حزبالله» و «تهدید ایران و حزبالله» از موضوعات مورد بحث در این دیدار بوده است.
به نوشته وبسایت تحلیلی الخنادق، پیشنهاد تحت الحمایگی لبنان به دست سوریه، این بار تحت ریاست احمد الشرع (محمد جولانی) در قالب طرحی آمریکایی است که هدف آن مهندسی سیاسی و امنیتی لبنان در مرحله آینده است.
در این چارچوب، یک خطر دوگانه نمایان میشود: نخست، برهم زدن توازن داخلی لبنان و دوم، استفاده از محمد جولانی به عنوان ابزاری برای محاصره و در صورت لزوم، خلع سلاح حزبالله.
طرح بازگرداندن لبنان به مدار نفوذ سوریه، ترفندی آمریکایی برای دور زدن توانمندیهای مقاومت، تضمین امنیت رژیم صهیونیستی و محدود کردن نفوذ ایران تلقی میشود؛ آن هم بدون نیاز به ورود به جنگی مستقیم.
با این حال لازم به ذکر است که لبنان کنونی لبنان سال۱۹۷۶ نیست، سالهایی که آشوب و هرج و مرج و خونریزی در لبنان تمامی نداشت، اما این روزها معادلات کاملا تغییر یافته است، نه دولت شورشیان سوریه ارتش حافظ اسد را دارد و نه لبنان بدون دولت مرکزی است. اما تهدیدات کنونی را بیش از هر چیز باید ابزار فشار علیه دولت مرکزی لبنان دانست تا بیروت حزبالله را به تحویل سلاحهایش مجاب کند.