اپوزیسیون با شرف، اپوزیسیون بی‌شرف

اپوزیسیون بی‌شرف یعنی حسرت‌السلطنه‌ی پهلوی یا همان ربع پهلوی که در زمان جنگ، مرید نتانیاهو و ترامپ می‌شود. تاریخ نشان داده، اپوزیسیون بی‌شرف زودتر از آنچه فکر می‌کنند از ذهن‌ها و میدان سیاست حذف می‌شوند؛ همان‌طور که پیشه‌وری و رجوی حذف شدند.

پایگاه بصیرت / یعقوب ربیعی مطلق

در دنیای مدرن، وجود یک اپوزیسیون برای حاکمیت اصلی، پذیرفته شده است. از طرفی، ساختار سیاسی هم باید بپذیرد که در مقابلش کسی ایستاده و رقیبش موجودیت دارد. پذیرفته شدن اپوزیسیون در دل ساختار سیاسی، امری متداول است. بگذارید از سیره‌ی رهبر معظم انقلاب، موضوع را تبیین کنم. رهبر معظم انقلاب در ایام انتخابات می‌فرمایند: «حتی کسانی که نظام را قبول ندارند، برای حفظ اعتبار کشور شرکت کنند»؛ این یعنی پذیرفتن داشتن اپوزیسیون. از سویی، رهبر معظم انقلاب با وجود اختلافات اساسی، برای کسانی مانند یدالله سحابی، شیخ یوسف صانعی، آیت‌الله منتظری و... پیام تسلیت می‌دهند.

اینجا ممکن است سؤال شود که چگونه می‌توان بین اپوزیسیون‌ها نقطه‌ی افتراق و خط فاصل کشید؟ به‌نظرم پاسخ بر دو امر دایر می‌شود. خط فاصل اول این‌که اپوزیسیونی با شرف و قابل احترام است که ایران را به‌عنوان نقطه‌ی اتصال و خط پیوند بین کل جامعه‌ی ایرانی بپذیرد. یعنی وقتی جنگی ۱۲ روزه شکل می‌گیرد و جنگ بر سر موجودیتی به نام ایران است، کنار ایران بایستد، نه کنار نتانیاهو و ترامپ. خط فاصل دوم این‌که اپوزیسیونی می‌تواند محل احترام باشد که به آنچه به ایران و ایرانی عزت می‌دهد، احترام بگذارد و آن را از جامعه‌ی ایرانی نزداید. امروز، موشک ایرانی به ایران قدرت می‌دهد، نیروی مسلح ایرانی به ایرانی توان می‌دهد، اقتدار و حکمت رهبر معظم انقلاب برای ایران و ایرانی غرورآفرین است.

از انتزاعات بگذریم و به میدان برگردیم. آن اندیشمندی که با همه‌ی خبط و خطاهای اندیشه‌ای خودش، در بزنگاه، زیر پرچم ایران می‌ایستد، با شرف است. آن خانم کم‌حجاب، شل‌حجاب و یا اصلاً بی‌حجابی که تا دیروز در سمتی بود، ولی امروز در سمت ایران و موشک ایرانی و رهبر معظم انقلاب می‌ایستد، با شرف است. یادش بخیر، اردشیر زاهدی، داماد محمدرضا پهلوی، در اوج اپوزیسیون بودنش از حاج قاسم به‌عنوان یک اقتداربخش به ایران یاد می‌کرد.

اما بی‌شرف کیست؟ اپوزیسیون بی‌شرف یعنی جعفر پیشه‌وری که در اوج نزاع با انگلیس و شوروی، علم استقلال‌طلبی را عَلَم می‌کند. اپوزیسیون بی‌شرف یعنی منافقین خلق که در اوج جنگ به دست‌بوسی صدام می‌روند. اپوزیسیون بی‌شرف یعنی حسرت‌السلطنه‌ی پهلوی یا همان ربع پهلوی که در زمان جنگ، مرید نتانیاهو و ترامپ می‌شود. تاریخ نشان داده، اپوزیسیون بی‌شرف زودتر از آنچه فکر می‌کنند از ذهن‌ها و میدان سیاست حذف می‌شوند؛ همان‌طور که پیشه‌وری و رجوی حذف شدند.