احیای جاده ابریشم

از جمله ارکان انسجام و اتحاد ملی در کلام معظم‌له تقویت اقتصاد ملی و اتکا به توان داخلی در حمایت از تولید و توسعه صادرات کالا‌های ایرانی است که در اجرای اصل ۱۵۲ تا ۱۵۵ قانون اساسی و سند برنامه هفتم پیشرفت و درسال مزین به نام «سرمایه‌گذاری برای تولید» هم بر آن تأکید شده است. همچنین از آنجایی که کشور ایران در قلب کره زمین (heartland) نقشه جهان و موقعیت جغرافیایی استثنایی قرار گرفته است، بنابراین، به‌کارگیری حداکثری از ظرفیت عظیم ترانزیت کشور به ویژه در موضوع ترانزیت کالا از طریق حمل‌ونقل ترکیبی (هوایی، زمینی، دریایی، ریلی) می‌تواند به بهترین حالت بهره‌برداری و برنامه‌ریزی شود.

احیای مسیر جاده ابریشم در قالب طرح تمدن پارسیو هم‌پیمانی با کشور‌های پارسی زبان (ایران، افغانستان و تاجیکستان) کشور‌های میراث‌دار نوروز، با بهره‌گیری از ظرفیت اتاق بازرگانی، شرکت پست دولتی و شرکت‌هایپست خصوصی با راه‌اندازی زیرساخت‌های چند منظوره برای تأمین ملزومات و نیازمندی‌های مردم آن کشور‌ها و ایجاد مراوده بازرگانی و پاسخ به مایحتاج مردمان پارسی زبان (افغانستان و تاجیکستان) که به دریا و آب‌های آزاد راه ندارند، حائز اهمیت است.

از مزیت‌های طرح تمدن پارسی دسترسی زمینی از طریق امارت اسلامی افغانستان به کشور بزرگ چین و احیای مسیر جاده ابریشم و انتفاع همه طرف‌ها و کاهش فشار تحریم‌های استکبار جهانی (با ایفای نقش مؤثر در اتحادیه‌های اوراسیا، شانگهای و بریکس) و بالا رفتن سرعت مبادلات تجاری و بین‌المللی خواهد بود. تأثیرات حمل‌ونقل ترکیبی بر تجارت و اقتصاد ایران با استفاده از ترکیب مدل‌های گوناگون حمل‌ونقل (جاده‌ای، ریلی، دریایی و هوایی)، می‌تواند به کاهش هزینه‌های ترانزیتی، تسهیل دسترسی به بازار‌های جهانی و بهبود رقابت‌پذیری کالا‌های ایرانی در سطح بین‌المللی کمک کند. با توجه به موقعیت استراتژیک ایران و تحولات اخیر منطقه غرب آسیا و قرارگرفتن درتحریم‌های استکبار جهانی و شرایط ژئوپلیتیکی منطقه، استفاده بهینه از ظرفیت‌های حمل‌ونقل ترکیبی می‌تواند به منزله یک اهرم قدرت اقتصادی، به افزایش تجارت و سرمایه‌گذاری در کشور منجر شود. ایران با موقعیت استراتژیک خود در منطقه، به‌ویژه در زمینه حمل‌ونقل ترکیبی، قادر است نقش مهمی در بهبود وضعیت ترانزیت کالا‌ها ایفا کند و از آن برای افزایش درآمد‌های غیرنفتی استفاده کند. همچنین، تقویت همکاری‌های منطقه‌ای و استفاده بهینه از مسیر‌های ترانزیتی می‌تواند به کاهش وابستگی به منابع نفتی و افزایش تاب‌آوری اقتصاد مقاومتی کمک کند.

در این راستا، هم‌پیمانی میان کشور‌های فارسی‌زبان می‌تواند به‌ویژه در توسعه حمل‌ونقل ترکیبی با شرکت‌های پستی (دولتی و خصوصی) تأثیرگذار باشد. 
این مهم به منظور حمایت از تولید و توسعه صادرات غیرنفتی در چارچوب اهداف بلندمدت سند چشم‌انداز و برنامه هفتم پیشرفت کشور ارائه خواهد شد. در نهایت، اثرات مثبت این تحولات بر اشتغال، تولید و توسعه مناطق مرزی و بندری کشور مورد توسعه و رونق قرار می‌گیرد و ترانزیت می‌تواند به منزله یک منبع درآمد پایدار و مکمل برای اقتصاد ملی ایران عمل کند.