فضای امن اقتصادی پیش درآمد سرمایه‌گذاری

یکی از موضوعاتی که پیش‌زمینه اصلی و از جمله مهم‌ترین مؤلفه‌های توفیق شعار سال در راستای سرمایه‌گذاری در تولید است، وجود «امنیت اقتصادی» است. امنیت اقتصادی مسئله بسیار مهمی است، یعنی نمی‌توان این موضوع را به سرمایه خارجی ربط داد و اینگونه عنوان کرد که وجود امنیت فقط به‌دلیل حضور سرمایه‌های خارجی حائز اهمیت است؛ بلکه سرمایه‌های داخلی نیز در صورت فقدان امنیت اقتصادی و سیاسی به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های تولیدی که بیشتر بلندمدت هستند، مایل نخواهند بود. برای اینکه شعار‌های مرتبط با رشد، رونق، جهش و سرمایه‌گذاری در تولید به هدف مشخص خود اصابت کند، ضمن توسعه مدیریت کشور به نخبگان و توجه به توصیه اقتصاددانانی که بر عبور از تورم تأکید دارند و سیاست‌هایی اتخاذ نمی‌کنند که به تورم بیشتر دامن بزند، باید نیم‌نگاهی نیز به حل مسائل با دنیا و رفع تحریم‌ها داشته باشیم، زیرا وجود تحریم‌ها به‌مثابه باقی ماندن چالش‌های عمیق اقتصادی به‌ویژه در حوزه تحریم‌های بانکی است. بحث امنیت اقتصادی و باز کردن فضا برای سرمایه‌گذاری مختص ایران نیست. در خاورمیانه‌ای که مدام فضای تنش‌آلود حاکم است و رژیم صهیونیستی به‌دنبال داشتن دست برتر خود در این منطقه است، قطع به یقین همه زمینه‌ها برای تنش و نگرانی در این فضا آماده است. بنابراین، سرمایه‌ها میلی به سرمایه‌گذاری در فضای تنش‌آمیز تهدید‌های نظامی و سیاسی ندارند. نه‌تنها در ایران، در کشور‌های منطقه و فرامنطقه نیز هر‌گاه احساس شود فضای تهدید نظامی حاکم است، سرمایه‌گذاران بین‌المللی برای سرمایه‌گذاری تمایلی ندارند؛ زیرا نگران از دست رفتن سرمایه خود و متوقف شدن سرمایه‌گذاری به‌دلیل جنگ و ناامنی هستند. بنابراین، به جز مؤلفه‌هایی که در اقتصاد کلان به‌صورت اساسی نقش دارند، برای تحقق شعار «سرمایه‌گذاری در تولید» باید نگاه عمیق و ویژه‌ای به رفع تحریم‌ها، به‌ویژه تحریم‌های بانکی و سوئیفت برای جابه‌جایی مالی داشته باشیم. باید به این موضوع توجه داشت، رفع تحریم‌ها فضای سنگین انتظارات تورمی را از سر اقتصاد ایران دور می‌کند. این روند به ما امیدواری می‌دهد که با بازگشت ثبات به اقتصاد ایران و حصول اطمینان نسبت به امنیت سرمایه‌گذاری در اقتصاد ایران شاهد کلید خوردن پروژه‌های بزرگ و تأمین و توسعه زیرساخت‌هایی باشیم که اقتصاد ایران در مسیر توسعه به‌شدت نیازمند آن است. تا زمانی که با چنین فضایی فاصله داشته باشیم، نمی‌توان به بازگشت سرمایه‌های داخلی و سرمایه‌گذاری خارجی در اقتصاد ایران امیدوار بود؛ زیرا فضای امن اقتصادی به منزله پیش‌درآمد و مقدمه هر‌گونه سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های مولد است. تا زمانی که سایه سنگین ناامیدی و بی‌اعتمادی بر سر اقتصاد باشد، نمی‌توان اطمینان خاطر داشت که سرمایه‌ها میل و رغبتی برای ورود به بخش‌های مولد داشته باشند. حتی سرمایه‌های خُرد داخلی نیز میلی به ایجاد بنگاه‌های کسب‌و‌کار کوچک که به روند اشتغالزایی بیشتر کمک می‌کند، نخواهند داشت. بنابراین، پیش از هر موضوع دیگری باید امنیت اقتصاد کلان ایران حفظ شود تا در سایه‌سار امنیت اقتصادی شاهد توسعه کشور و بازگشت امید، قرار و اطمینان به سرمایه و سرمایه‌گذاران در راستای رونق دادن به فعالیت‌های مولد کشور باشیم.