در هفته بسیج قرار داریم؛ هفتهای که امسال با ایام فاطمیه تقارن یافته و حال و هوایی متفاوت به خود گرفته است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و فرو ریختن ستونهای نفوذ استکبار جهانی در ایران، توطئهها یکی پس از دیگری بر این سرزمین سایه افکند. دشمنانی که منافع خود را از دسترفته میدیدند، از همان روزهای نخست به فتنهانگیزی دست زدند و آتش دشمنیشان روزبهروز شعلهورتر شد. در چنین فضایی بود که امام (ره)، با نگاهی الهی و آیندهنگر در ۵ آذر ۱۳۵۸ فرمان تشکیل بسیج مستضعفین را صادر کردند؛ فرمانی که تاریخ امنیت و مقاومت ایران را برای همیشه دگرگون کرد.
اما پرسشی جدی همچنان مطرح است: با وجود سپاه پاسداران و ارتش، چرا امام خمینی (ره) نیاز به تشکیل بسیج را ضروری دانستند؟
پاسخ در عمق نگاه راهبردی و دقیق امام راحل نهفته است. ایشان انقلاب اسلامی را صرفاً یک تغییر سیاسی نمیدیدند، بلکه آن را آغاز رویارویی تاریخی مستضعفان با مستکبران میدانستند. امام (ره) از همان ابتدا آگاه بودند که دشمنی استکبار نه مقطعی است و نه سطحی و در ماهیت استقلالطلب انقلاب اسلامی ریشه دارد. از اینرو لازم بود یک پشتوانه مردمی فراگیر، آگاه، مؤمن و همیشه در صحنه شکل بگیرد؛ پشتوانهای که بتواند در تمامی عرصههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و امنیتی حضور تعیینکننده داشته باشد.
امام خمینی (ره) باور داشتند که امنیت پایدار تنها با ساختارهای رسمی نظامی محقق نمیشود؛ بلکه این ملت است که باید حافظ و نگهبان انقلاب باشد و بسیج دقیقاً بر همین اساس شکل گرفت: نیرویی برخاسته از ایمان مردم، سازمانیافته، اما مردمی؛ فراتر از یک نهاد نظامی و تبدیلشده به یکی از ارکان قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی.
امروز و پس از حوادث مهم منطقه، بهویژه رخدادهایی، چون جنگ ۱۲ روزه، یک حقیقت بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است؛ قدرت حقیقی ایران، قدرت مردم آن است.
بسیج یعنی حضور مردم؛ یعنی آمادگی، مسئولیتپذیری و فداکاری. نیرویی که در حساسترین مقاطع، کنار نهادهای رسمی ایستاده و با حضور خود، انسجام ملی و امنیت کشور را تضمین کرده است.
دشمنان انقلاب اسلامی نیز بهخوبی این حقیقت را دریافتهاند:
تا وقتی بسیج هست، تا زمانی که این لشکر عظیم مردمی گوشبهفرمان رهبری است، هیچ قدرتیـ نه آمریکا و نه هیچ رژیم متخاصم دیگریـ توان مقابله با انقلاب اسلامی را نخواهد داشت و چه زیبا امام خمینی (ره) فرمودند: «بسیج لشکر مخلص خداست.»
لشکری برخاسته از دل مردم؛ سپری مطمئن در برابر تهدیدها؛ و سرمایهای که امنیت و عزت ایران اسلامی بر آن تکیه دارد.
