نتانیاهو به زودی سفری به آمریکا خواهد داشت؛ هرچند برای این سفر کسی او را دعوت نکرده است. ترامپ میگوید نتانیاهو میخواهد با من دیدار کند، ولی من او را دعوت نکردهام؛ البته نتانیاهو یک دعوتنامه از آمریکا دارد و آن هم از سوی سیاستمدار نیویورکی حامی رژیم صهیونیستی «ایناورینکف» است که از نتانیاهو خواسته است در آستانه مراسم تحلیف «زهران ممدانی» شهردار نیویورک به این شهر سفر کند تا تهدید ممدانی بر بازداشت نتانیاهو در صورت ورود به نیویورک را به چالش بکشد. اگر این اتفاق رخ دهد، بزرگترین چالش ممدانی در آغاز ورود به شهرداری نیویورک است؛ البته نتانیاهو هنوز اعلام نکرده است بعد از ملاقات با ترامپ در فلوریدا به نیویورک میرود یا خیر، زیرا در مقابل اگر ممدانی دستور بازداشت نتانیاهو را صادر کند، ضربه بزرگی به نخستوزیر رژیم صهیونیستی وارد میشود. به هر حال اگر از این مسئله حاشیهای بگذریم نتانیاهو در جریان سفر به آمریکا اهداف متعددی را دنبال میکند؛ از جمله اجرای مرحله دوم آتشبس در غزه و بحث درباره خلع سلاح حماس. نحوه اداره غزه پس از جنگ و ترکیب نیروی امنیتی بینالمللی در غزه نیز از جمله موارد مطروحه است. همچنین صهیونیستها درخواست حمایت آمریکا برای تغییر مرزها میان غزه و اراضی اشغالی و الحاق احتمالی بخشهایی از خاک غزه را دارند که صهیونیستها برای اجرای هر یک از این موارد با چالشهای جدی روبهرو هستند. نتانیاهو در این دیدار به دنبال گفتوگو درباره خلع سلاح حزبالله و شکلدهی مجدد به ترتیبات امنیتی در سوریه هم هست؛ ولی مهمترین بخشی که رسانههای رژیم صهیونیستی به آن به صورت ویژه میپردازند، بحث مقابله با برنامه موشکی جمهوری اسلامی است.
صهیونیستها اذعان کردند در جریان جنگ تحمیلی دوازده روزه ساختار موشکی ایران آسیب جدی ندیده است و رژیم برای مقابله با موشکهای ایران دست به دامان آمریکا شده است؛ البته نتانیاهو ادعای گزافی کرده و گفته است بدون آمریکا هم میتواند مراکز موشکی ما را هدف قرار دهد؛ ولی واقعیت این است که دشمن در جنگ دوازده روزه آسیبهای جدی و شدیدی به زیرساختهایش وارد شده است و توان تحمل ضربه شدید دیگری را ندارد. در ضمن سامانههای ضد موشکی آمریکا و رژیم به شدت با کاهش ذخایر روبهرو هستند. از طرفی ترامپ هنوز هم بابت حملات به نیروگاههای هستهای ایران نتوانسته است در جامعه نخبگی آمریکا اقناع ایجاد کند. آخرین موضعگیری سخنان «بلینکن» وزیر خارجه آمریکا در دولت بایدن است که در مصاحبهای گفته است حمله به پایگاههای هستهای ایران اشتباه بود؛ زیرا معلوم نیست که برنامه هستهای ایران را متوقف کرده باشد. در کنار این موضوع بین حزب جمهوریخواه درباره حمایت از رژیم صهیونیستی اختلاف نظر به وجود آمده است. در یک سمت «دی ونس» معاون ترامپ قرار دارد که با سیاست خارجی ایدئولوژیک آمریکا در حمایت از رژیم صهیونیستی مخالف است و اعتقاد دارد آمریکا به دلیل تعهداتش به اسرائیل هر لحظه ممکن است وارد جنگی در خاورمیانه شود. همچنین اسرائیل با وجود دریافت کمکهای بسیار در چارچوب سیاستهای آمریکا رفتار نمیکند و ما باید یک حمایت نامشروط از رژیم صهیونیستی را پایان دهیم و این رژیم در حد سایر متحدان آمریکا باشد نه متحدی استثنایی. در مقابل طیف «مارکو روبیو» وزیر خارجه قرار دارد که رویکرد سنتی حزب را دنبال میکند. آنها به شدت حامی اسرائیل و مخالف سرسخت ایران هستند؛ به دلیل همین اختلافات ترامپ اگر هر اقدام نظامی بخواهد انجام دهد، در درون حزب هم دچار تنش خواهد شد. به هر حال به نظر میآید با این توصیفات نتانیاهو بیشتر از آنکه به دنبال مجوز جنگ با ایران باشد، به دنبال حفظ و تقویت همپیمانی استراتژیک با آمریکا در پروندههای غزه، ایران و سوریه است و برخلاف سند راهبرد امنیت ملی آمریکا سعی میکند ترامپ را راضی کند که حضور این کشور را در غرب آسیا حفظ کند.