تحریم ها چقدر موثر است؟ سابقه این تحریم ها نشان می دهد که نمی توان ربط وثیق و دقیقی بین تحریم ها و موضوع دومین دوره پس از پیروزی انقلاب با مصادره و بلوکه کردن اموال ایران و سپس فشارهای نفتی به ایران و بازی قیمت هایی بود که همپیمانان منطقه ای صدام همسو با استکبار جهانی در مقطع 8 سال جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی به راه انداختند و. هسته ای جمهوری اسلامی پی گرفته شد. این رویکرد تهاجمی و همچنین مقاومت ملت ایران در برابر فشارها موجی از خودباوری و اعتماد به نفس را در بین ملت های مسلمان به وجود آورد. نشریه فارین پالیسی نیز در همین راستا در گزارشی به نوشته «یوسف بات» نوشت: به تازگی در مقاله‌ای در نشریه فارین پالیسی، علیرضا نادر استدلال کرده است که «حکومت ایران تغییر فاحشی در برنامه هسته‌ای خود ایجاد نکرده است.» از آنجا که تحریم‌ها (ظاهراً) به منظور ایجاد تغییر در محاسبات و برنامه ریزی هسته‌ای ایران طراحی شده بودند، اگر بخواهیم بی‌طرفانه به این مسئله نگاه کنیم، می‌توان گفت که تحریم‌ها با شکست روبه‌رو شده‌اند؛ و دلیلش این است که: متن قانونی تحریم‌ها صرفاً به برنامه هسته‌ای ایران محدود نمی‌شود و در حقیقت، ایران را نسبت به همکاری با آمریکا بی‌اشتیاق می‌کند. یوسف بات در واقع به این نکته اشاره می کند که تحریم های غرب صرفا به منظور هدف گرفتن برنامه هسته ای ایران نبوده است با این حال وی اوباما را به استمرار این تحریم ها به منظور پیگیری اهداف مهمتر از موضوع هسته ای تشویق می کند و می نویسد: دولت اوباما نباید مبارزه تحریمی خود را علیه ایران رها کند و به نظر می‌رسد که به این مسئله پی برده که تحریم‌ها تنها یک مولفه از استراتژی گسترده‌تری نسبت به ایران هستند. در حالی که پیش بینی این مسئله که آیا این تحریم‌ها تاثیر مورد نظر را خواهند داشت یا نه، دشوار است، تحریم‌هایی مانند مواردی که بر شرکت ملی نفت ایران تحمیل شده تضمین خواهند کرد که هزینه تجارت با تهران بسیار گزاف بوده و افزایش نیز می‌یابد.حسین شریعتمداری نیز روز گذشته در سرمقاله روزنامه کیهان به یکی از اعترافات جالب «جرج فریدمن» مسئول موسسه راهبردی استراتفور اشاره کرد و نوشت: تحریم های اقتصادی در پوشش مقابله با برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران صورت پذیرفته است که به قول دقیق و حکیمانه رهبر معظم انقلاب- از جمله در دیدار پرشور اخیر مردم خراسان شمالی با ایشان- فقط بهانه ای برای تحریم هاست. همین جا اشاره به اعتراف صریح «جرج فریدمن» مسئول موسسه راهبردی استراتفور خالی از فایده نیست. مسئول این موسسه که به باشگاه کهنه کاران سازمان سیا، شهرت دارد در مصاحبه با واشنگتن پست می گوید؛ «مشکل ما با ایران، برنامه هسته ای این کشور نیست، مسئله آن است که ایران نشان داده است نه فقط بدون رابطه با آمریکا، بلکه در حال ستیز و درگیری با آمریکا می توان قدرت اول منطقه در هر دو عرصه نظامی و تکنولوژیک بود. همین تصویر از ایران است که آن را به الگو تبدیل کرده و تحولات منطقه را در پی داشته است.»آمریکا نمی خواهد جایگاه ایران قدرتمند را به رسمیت بشناسد. آنها موضوع هسته ای. رسالت /صالح اسکندری