شبکه منوتو که یکی از رسانه‌های جریان ضد ایرانی و معاند است کار خود را از اکتبر ۲۰۱۰ شروع کرد، اما وقتی از همان ابتدا نتوانست در جلب مخاطب موفقیت کسب کند؛ نقاب از چهره برداشت و در قالب ساخت برنامه‌های مختلف نشان داد یک رسانه رپورتاژی برای سلطنت‌طلبان و بهائیت است. در همین راستا بود که حمید بعیدی‌نژاد سفیر سابق ایران در لندن سال ۱۳۹۸ با انتشار یک سند مالی در صفحه توئیتر خود نوشته بود «شبکه "من و تو" که از طریق تزریق اموال به غارت رفته ملت ایران توسط خانواده پهلوی اداره می‌شود به دستگاه تبلیغاتی آن‌ها مبدل شده است».
لابی‌های صهیونیست کجا هستند؟
حالا، اما مدیران شبکه‌ای که در ۱۴ سال فعالیت خود علاوه بر استفاده از منابع مالی کلان، لابی‌های صهیونیسم و همچنین منابع تصویری خارج شده از آرشیو صداوسیما توانست به برنامه‌سازی علیه ایران بپردازد؛ در بیانیه‌ای ۵ صفحه‌ای با ناامیدی از پایان کار این شبکه خبر داده‌اند. مدیران این شبکه در بیانیه خود نوشته‌اند: «ما از امروز وارد مرحله مشورت و در میان گذاشتن موضوع با کارکنان تلویزیون شده‌ایم. می‌دانیم که این دوره برای کارمندان من و تو دوره‌ای سخت است و اطمینان حاصل کردن از برخورداری آن‌ها از همه حمایت‌های لازم برای ما در اولویت خواهد بود.»
در ادامه کیوان و مرجان عباسی اعلام کردند که شبکه منوتو به‌دلیل بحران مالی، از ژانویه ۲۰۲۴ تعطیل خواهد شد. در شرح این بیانیه آمده است که ایده‌های شبکه برای جذب مخاطب، موفق بوده، اما به درآمد نرسیده است. بنابراین، عدم موفقیت در گسترش و درآمدزایی، به عنوان دلیل اصلی تعطیلی شبکه منوتو عنوان شده است.
آنچه، اما اوضاع را سوال برانگیز می‌کند، بخش پایانی اطلاعیه این شبکه است که در آن آمده اگر قرار بر تعطیلی این شبکه باشد، این اتفاق زودتر از ژانویه سال آینده رخ نخواهد داد.
واقعیت ماجرا
بر هیچ کس پوشیده نیست که بعد از اغتشاشات سال گذشته جبهه ضد ایرانی و معاند با ناکامی روبه‌رو و رسانه‌های ضدانقلاب با بحران اعتبار و ریزش مخاطب مواجه شدند. شبکه ایران اینترنشنال نیز که پیشتر از سوی سرمایه‌داران سعودی تأمین اعتبار می‌شد، مجبور شد با تغییر کارفرما به دامان صهیونیست‌ها کوچ کند؛ با این همه واقعیت این است که پس از آبان ۹۸ مجریان این شبکه برای جلب توجه مخاطب دست به هر کاری زدند حتی معروف‌ترین چهره خود یعنی امید خلیلی تجریشی را پس از حدود ۲ سال قهر و اختلاف با کیوان عباسی، با آغاز اغتشاشات در پاییز ۱۴۰۱ بار دیگر پای‌کار آوردند و از یک شومن لوده، یک مجری کارشناس ساختند تا بتواند در قالب ارتباط با مردم ایران، اهداف شبکه را در ایجاد آشوب و تشویق به اغتشاش و درگیری خیابانی، تامین کند؛ همچنین با ساخت برنامه‌ای تماماً فمینیستی، مجریان زن را به خط کردند تا با عنوان «سمت نو» بتوانند بی‌غیرتی را در جامعه ایرانی ترویج کنند.
و، اما یک سوال مهم
حال سوال مهم اینجاست. کیوان و مرجان عباسی، چرا حالا؟ اگر دلیل شما برای به تعطیلی کشانیدن شبکه مشکلات مالی است که باید گفت اسپانسر‌های خصوصی و مالی بزرگ از همان ابتدا شما را یاری دادند و با وجود تمام بحران‌های مالی در انگلیس شما همچنان روی پای خود ایستاده بودید و تلاش می‌کردید نیروی جدید جذب کنید. باید به واقعیت ماجرا اذعان کنید که لابی صهیونیسم و البته ته‌مانده پهلوی، در تولید محتوای جنگ نرم شکست خورد. هنوز به خاطر داریم که در سالروز فوت مهسا امینی سالومه سیدنیا چگونه تلفنی به عده اندکی از مردم فریب خورده التماس می‌کرد که در خیابان باشید و سطل آشغال آتش بزنید، ولی کسی گوشش بدهکار نبود.
تلاقی زمان در کسری بودجه اسراییل پس از «توفان الاقصی» در ۷ اکتبر و بحران مالی شبکه من و تو نکته مهمی است که نباید از آن غافل شد. چندی پیش «دیوید روزنبرگ» سردبیر اقتصادی هاآرتص در «فارن پالیسی» نوشت: «افزایش هزینه‌ها به‌ویژه تخصیص از هزینه‌های عمومی برای بخش نظامی، بودجه اسراییل را تحت فشار قرار داده است.» و حالا این مدیران شبکه هستند که در ادامه با چنین ادعایی خبر از تعطیلی کار می‌دهند؛ بنابراین باید تا پیش از ژانویه منتظر ماند و دید که آیا هزینه‌های این شبکه به بودجه نظامی اسراییل سرریز می‌شود یا همچون اینترنشنال قیم دیگری دست یاری به‌سوی کیوان عباسی دراز می‌کند؟