خیلی از شهروندان علاوه بر نظافت، بخشی از امور منازل را به شرکت‌های خدمات واگذار می‌کنند. شست‌وشوی فرش یکی دیگر از دغدغه‌های پیش‌روی شهروندان است. مجرمانی که در پوشش قالیشویی، فرش‌های مردم را سرقت و آگهی‌هایشان را در فضای مجازی منتشر می‌کنند. وقتی مشتری با آن‌ها تماس می‌گیرد با وانت یا نیسان به آدرس مورد نظر می‌روند. آن‌ها لباس فرم می‌پوشند، رسید مشتری را صادر می‌کنند و با مهارتی که دارند اطمینان مشتری را به خود جلب می‌کنند و فرش‌ها را با خود می‌برند و دیگر به تماس‌های مشتریان پاسخ نمی‌دهند. شهروندانی که قصد دارند فرش‌هایشان را به قالیشویی بسپارند، بهتر است قبل از این کار از اصالت آگهی اطمینان پیدا کنند و قبل از اقدام به این کار راهی آدرس مورد نظر شوند تا مجبور نباشند پله‌های اداره‌های پلیس و دادگستری را بالا و پایین کنند. 
افراد سالخورده یا زنان تنها، بهترین سوژه‌های مورد نظر مجرمان هستند. این دسته از افراد، خصوصاً سالخوردگان توانایی مقابله با مجرمان را ندارند برای همین وقتی در معرض خطر قرار می‌گیرند به شدت آسیب‌پذیر می‌شوند. 
این دسته از مجرمان از شماره‌های اعتباری استفاده می‌کنند و بعد از ارتکاب جرم هیچ ردپایی از خود به‌جا نمی‌گذارند. با این حال بعد از مطرح شدن شکایت، پلیس با شیوه‌هایی که به‌کار می‌گیرد آن‌ها را شناسایی و دستگیر می‌کند

هویت فاخر و ایرانیان

سینا واحد

اگر شخص یا جست‌و‌جوگری یا پرسشگری بخواهد بداند که سرچشمه همیشه‌جوشان و پرفوران «حب وطن» یا «وطن‌پرستی» ایرانیان، از کدامین گذرگاه تاریخی آغاز می‌شود و چنان باران بهاران بر سر جامعه و ملت «شکوه‌ریزان» می‌شود، باید نگاهی به «قدرت تاریخی ایام» ایرانی بیندازد. برخی از ایام، از روزگاران بسیار دور دارای شخصیت عاطفی، هویتی و تاریخی شده است و در چشم‌انداز زندگی و تکاپو‌های اجتماعی به یک «شخصیت برجسته» و به یک «هویت فاخر» تبدیل شده‌اند.

ایام دهه محرم، قرن‌ها پیش از حکومت مقتدر صفویان به یک شخصیت برجسته در احساسات ملی ایرانیان، تبدیل شده بود و محتشم کاشانی، شاعر بزرگ و مرثیه‌سرای والامقام، فقط نمایشگر زیبایی و تلألؤ این «شخصیت برجسته» شده بود. برخی پژوهشگران فرهنگ و تاریخ ایران از یک فرضیه غلط و سیاه در تاریخ ایران سود می‌برند تا بتوانند بزرگی و شکوه پرزرق و برق این «ایام هویتی و تاریخی» را کمرنگ کنند و با تضعیف قدرتمندی تاریخی آن، آنان را ضعیف و نحیف جلوه‌گر کنند و راه آسیب‌رسانی دشمن و دشمنان را به بنیاد‌های احساسات ملی هموار سازند. پس از تجدید قرارداد نفت «دارسی» در سال۱۳۱۲ شمسی و افزایش توان مالی دولت و دربار رضاشاه پهلوی و تحول ناگهانی سیاست‌های حکومت خفه‌کننده پهلوی، حمله به «شخصیت ایام ملی» و «روز‌های جاودانه هویت ملی» آغاز شد و تا آنجا که توان داشتند به دهه محرم و شعبان و جشن بزرگ ایرانیان برای تولد وارث بزرگ حضرت فاطمه (س)، حمله‌ها... و حمله‌ها... و دشمنی‌های فراوان کردند وازهرگونه جشن و سرور ملی جلوگیری به‌عمل آوردند و در روزنامه‌ها و نشریات و نیز «پروپاگاندای ضدایرانی» از این ایام به‌عنوان «رفتار‌های خرافی و جاهلانه» یاد کردند و ساعات و ثانیه‌های دریای احساسات زیبایی‌پرستانه و فرحناک ایرانیان عصر پهلوی را از تکاپو، هیجان و شادمانی ملی دور ساختند. به این منوال روزگاری را که تلخ‌تر از هرچه تلخی در عالم است، به حیات ملی جامعه ایرانی الصاق کردند. در این آتش‌بازی و آتش‌افروزی با حساب و کتاب و بیرون آمده از «اتاق‌های فرماندهی جنگ علیه اقتدار ایرانیان»، یکی از نویسندگان و «رسانه‌داران» آن دوران، به‌نام احمد کسروی، گلوله‌های آتشین در دست گرفت و به سوی حافظ شیراز به‌عنوان سرچشمه خرافات و عقب‌ماندگی ایرانیان شلیک کرد تا با دسترسی به «مرگ حافظ» و «مرگ شخصیتی» این ایام را به دشمنان ایران تقدیم کند. اما آن حقیقت تابناک و بی‌مانندی که دشمنان پرحیله و مکر ایران ازآن غافل بودند وهنوز هم در همان پیله غفلت نشسته‌اند و حیله‌پراکنی و سیه‌نگری تولید می‌کنند، این است که «ایام فرحبخش ملی» هیچ‌گاه به خاموشی، بدحالی و کم‌جانی سر تسلیم فرونمی‌آورد و پرتوبخشی و فروزان‌سازی، قلب‌ها و روح‌ها را رها نمی‌سازد! اگر بخواهیم براساس واقعیات تاریخی همه قرن‌های گذشته درباره قدرت، حیات و نفوذ این «ایام پرشخصیت و پرقدرت» سخن بگوییم، باید این کلمه استوار وحرف قطعی را اظهار کنیم که هیچ قدرت و هیچ دشمنی توان رودررویی با «ایام محرم» و «ایام شعبان» را ندارد و هرجنگ و نبرد و حیله‌گری علیه این ایام پرشکوه ایرانیان، جز شکست و زمین خوردن و بلند نشدن، حاصلی در برابر چشم تاریخ ندارد. بنابراین، پس از فروپاشی حاکمیت ضدایرانی پهلوی و با آزاد شدن ایران، این ایام مقدس به فضای زندگی جامعه گسترده ایرانی بازگشت و به نقش «طائر قدسی» خویش در ذهنیت دریایی مردم و جامعه ایرانی ادامه داد. هنگامی که مردم ایران درجشن بزرگ نیمه شعبان از هزاران دل‌محبوبی و دلخواهی‌های کوچک و بزرگ دست برمی‌دارند و دل را می‌شویند تا یک کلمه زیبا و قدسی را مهمان دل خویش و دل خانه و شهر کنند، یعنی «زنده‌باد ایران مهدی» و «زنده‌باد فردای ایران» و زنده‌باد: «شب هویت فاخر ایرانی».

ریشه‌شناسی تندروی در انتخابات

ناصر ایمانی

دقت داشته باشیم که این افراد تایید صلاحیت شده‌اند و باید بتوانند آزادانه حرف‌ها و نقطه نظرات خود را بیان کنند و ما نمی توانیم برای افرادی که از این فیلترهای سخت گذشته اند و تایید صلاحیت شده اند محدودیت قائل شویم تا نتوانند نظرات خود را مطرح کنند. در ارتباط با حمله به ستاد انتخاباتی یکی از کاندیداها در شهرستان معتقدم مقوله ای بنام امنیت به قدری مهم است که من اساسا گاهی اوقات فکر می کنم که این حملات برنامه ریزی شده و مشکوک بنظر می رسد. یعنی حتی اینطور نیست که بگوییم برخی افراد، افراد رادیکال در جامعه هستند و مثلا یک تندروی هایی را انجام می دهند.این حرف تندروی های سیاسی بنظر بنده به یکی دو دهه پیش برمی‌گردد. در این ده بیست سال گذشته این موضوع به قدری توسط نهادهای مختلف ، افکار جامعه و نظرات رهبری تبیین شده است که فکر می کنم این گونه رفتارها را نمی توان رادیکالیسم افراطی بدون فکر گذاشت.بنده بیشنر فکر می کنم که حتی اینها مشکوک به یک حرکت های برنامه ریزی شده و با نقشه برای بر هم زدن امنیت سیاسی و امنیت روانی جامعه است.من به اینها نگاه ساده ای ندارم ،چون با توجه به تاکیدات رهبری در مورد امنیت انتخابات و اینکه سالها ست که همه تریبون ها،صاحب نظران ، دلسوزان ،اندیشمندان و جریان های سیاسی کشور در مزمت این حرکت های افراطی و آثار سوء آن بر جامعه بسیار صحبت کرده اند و عملا نتایج سوء این رفتارها در سال های گذشته دیده شده است بنابراین این موضوع تبیین شده است و از این مرحله ها به بعد باید بیشتر بر این باور باشیم که این حرکات دیگر رادیکالیسم نیست و یک حرکت های برنامه ریزی شده برای بر هم زدن امنیت سیاسی و فکری جامعه است.

نباید به صرف حمله به ستاد یک کاندیدای اصلاح طلب ،مسئله اصلاح طلبان و اصولگرایان را وارد این ماجرا کنیم. اگر یک جریان اصول گرا علیه یک جریان دیگر اصول گرا این حرکت را انجام می داد ما آن را تقبیح نمی کردیم؟حتما تقبیح می کردیم. بحث بر سر این جناح و آن جناح نیست ،بحث بر سر این است که به هر حال با این حرکات امنیت سیاسی و روانی جامعه بهم می خورد و وقتی این امنیت به هم بخورد تردیدی نیست که قطعا یکی از نتایج آن کاهش مشارکت خواهد بود.

مسئله مشارکت برای ما اهمیت بسیار زیادی دارد ،از این رو باید مسئله امنیت فیزیکی و روانی افراد و کاندیداهای مختلف که تایید صلاحیت شده اند برایمان اهمیت ویژه ای داشته باشد تا بتوانند در سایه این امنیت روانی ، فیزیکی و سیاسی حرف های خود را ولو با یک مقداری مایه های تند به مخاطبین خود منتقل کنند.باید به آنها در این چند روزی که تا انتخابات باقی مانده و زمان تیلیغات است این امنیت داده شود تا از هیچ چیزو حتی عواقب نظرات خود نهراسند و بتوانند مطالب خود را به‌راحتی بیان کنند که این باعث افزایش مشارکت و تحریک مردم برای حضور در صحنه خواهد شد .چه برسد به اینکه این کانداها امنیت فیزیکی هم نداشته باشند .دقت داشته باشیم که این افراد تایید صلاحیت شده اند و باید بتوانند آزادانه حرفها و نقطه نظرات خود را بیان کنند و ما نمی توانیم برای افرادی که از این فیلترهای سخت گذشته اند و تایید صلاحیت شده اند محدودیت قائل شویم تا نتوانند نظرات خود را مطرح کنند.