چند هفته قبل، «بیل لاپلانته» معاون وزیر دفاع آمریکا در امور نگهداری و تأمین تسلیحات برای ارتش این کشور، از توانایی چشمگیر انصارالله یمن اظهار شگفتی کرد و با بیان اینکه ارتش یمن هر بار سلاح‌های پیچیده‌تری را به نمایش می‌گذارد، از جمله موشک‌هایی که قابلیت‌های شگفت‌انگیزی دارند، گفت: «حوثی‌های یمن ترسناک شده‌اند.» ماجرا آن است که با آغاز جنگ غزه و در واکنش به جنایات رژیم صهیونیستی، ارتش یمن حملاتی را علیه کشتی‌های وابسته به این رژیم در دریای سرخ ترتیب داده و حتی ائتلاف نظامی دریایی به سرکردگی آمریکا هم نتوانسته این حملات را متوقف کند. این قدرت‌نمایی‌های پیش‌بینی نشده از سوی انصارالله، کم‌کم به کارشناسان آمریکایی و سیاست‌گذاران این کشور فهمانده پازل موازنه قوا در غرب‌آسیا سریع‌تر از آنچه تصور می‌کردند، در حال تغییر است.
در این راستا، «برایان کارتر» مدیر بخش خاورمیانه پروژه تهدیدات حیاتی اندیشکده «امریکن اینترپرایز»، در گزارشی تحلیلی آسیب‌پذیری‌های آمریکا را در قبال انصارالله یمن بیان کرد و نوشت: «حوثی‌ها برای ایالات متحده و متحدانش تهدید استراتژیک بزرگی هستند. آنها از یک گروه کوچک شبه‌نظامی در کوه‌های شمالی یمن به یک تهدید استراتژیک بزرگ تبدیل شده‌اند که با چندین دشمن آمریکا نیز ارتباط دارند. واشنگتن از اکتبر ۲۰۲۳ و در پی تشدید خطر‌های حوثی‌ها، تلاش کرده است با اتخاذ واکنش‌های نه چندان قوی از تشدید تنش‌های بیشتر با این گروه خودداری کند؛ در نتیجه حوثی‌ها بدون واهمه همچنان به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند و شناخت خوبی از عملیات دفاعی آمریکا علیه سیستم‌های مختلف خود به دست آورده‌اند که از آن برای بهبود کارآمدی حملات خود استفاده خواهند کرد و آن را به دیگر دشمنان ایالات متحده منتقل می‌کنند.»
این اندیشکده با اشاره به تاریخچه شکل‌گیری جنبش حوثی‌ها، مدعی شد: «عربستان سعودی و امارات متحده عربی در واکنش به تهدیدات این گروه، جنگی را برای بازگرداندن دولت یمن به قدرت آغاز کردند. با این حال، شکست خوردند و حوثی‌ها تقویت شدند. ایران حمایت خود را از حوثی‌ها به گونه‌ای طراحی کرده تا سازمانی بسازد که قادر به تهدید نه تنها جناح جنوبی کشور‌های خلیج‌فارس، بلکه اسرائیل و نیرو‌های آمریکا باشد. ایران به حوثی‌ها پهپاد و موشک می‌دهد و آمریکا نتوانسته است جلوی این کار را بگیرد. این امر به حوثی‌ها کمک کرد تا شماری از موشک‌های پیشرفته‌ای بسازند که می‌توانند از آن برای تهدید حمل‌ونقل جهانی، نیرو‌های آمریکایی و شرکای واشنگتن در منطقه استفاده کنند.»
به نوشته امریکن اینترپرایز، در ۱۹ اکتبر ۲۰۲۳، حوثی‌ها با شلیک پهپاد و موشک به سوی رژیم صهیونیستی رسماً وارد جنگ ۷ اکتبر شدند تا از حماس حمایت کنند. این اندیشکده با ادعای حملات حوثی‌ها به حمل‌ونقل بین‌المللی و ۹ حمله به کشتی‌های جنگی آمریکا و متحدانش، تصریح کرد، واکنش «محدود» آمریکا نتوانسته است جلوی حوثی‌ها را بگیرد و حتی در سال میلادی جاری این گروه قوی‌تر نیز شده است.
این گزارش افزود: «پاسخ نظامی آمریکا و کمپین هوایی محدود بعدی شکست خوردند؛ زیرا به توانایی حوثی‌ها آسیب کافی وارد نکرد و نتوانست بازدارنده آنها باشد. آمریکا می‌بایست کشتی جاسوسی ایرانی به نام «بهشاد»، که قطعاً به حوثی‌ها در هدف‌گیری و ردیابی کشتی‌ها در دریای سرخ کمک می‌کند، از کار می‌انداخت یا نابود می‌کرد. اقدامات دیگر مانند حمایت از گروه‌های مسلح در یمن یا تدابیر اقتصادی، مانند حذف بانک‌های مناطق تحت کنترل حوثی‌ها از سیستم سوئیفت بین‌المللی نیز می‌توانست سبب شود حوثی‌ها محاسبات خود را بازنگری کنند. سیاست‌گذاران آمریکایی باید بفهمند که اقدامات محدود با هدف اجتناب از تشدید تنش‌ها در واقع به تشدید آن می‌انجامد.»
به نوشته این اندیشکده، شکست واشنگتن در برابر حوثی‌ها در دریای سرخ سبب شده است تا اولویت اقیانوس آرام غربی برای آمریکا کمرنگ شود؛ در حالی که راهبرد دفاعی ملی ۲۰۲۲ این کشور، چین را چالش جامع‌تر و جدی‌تری برای امنیت ملی آمریکا معرفی کرده است. این اولویت بخشیدن به غرب آسیا، به ویژه در صورت بروز یک سناریوی جدید در تنگه تایوان، پایدار نخواهد بود. حوثی‌ها می‌توانند اگر بخواهند، در دوران تنش در تنگه تایوان، باب‌المندب را مسدود کرده و از آمریکا امتیاز بگیرند یا تمرکز منابع نظامی آمریکا از تایوان را منحرف کنند.
برایان کارتر با بیان اینکه کمپین حملات حوثی‌ها همچنین درسی است برای دیگر دشمنان آمریکا تا حملات خود علیه کشتی‌های نیروی دریایی ایالات متحده و تأسیسات زمینی آن را کارآمدتر کنند، اذعان داشت: «حوثی‌ها ۱۱۱ بار به کشتی‌های جنگی آمریکا و متحدانش در منطقه دریای سرخ حمله کرده‌اند. در این حملات از تکنیک‌ها و ترکیب‌های مختلفی از پهپاد‌های یک‌طرفه، موشک‌های بالستیک و موشک‌های کروز آزمایش شده و دست کم داده‌های فراوانی در مورد نحوه واکنش دفاع مشترک هوایی آمریکا و متحدانش در اختیار ایران و حوثی‌ها قرار داده است. این داده‌ها قطعاً در آینده علیه آمریکا و متحدانش به کار گرفته می‌شود و می‌تواند عملیات دشمنان آمریکا را علیه دفاع‌های زمینی ضد پهپادی و موشکی آمریکا را نیز هوشمندانه‌تر کند.»