این جمله «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجورکم]بِمُصَابِنَا بِالْحُسَینِ وَ جَعَلَنَا وَ إِیاکمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ» شعار رسمی ما در ایام محرم است که شامل دو بخش می‌شود: بخش اول این است که ما مصیبت زده‌ایم و سوگوار، اجر ما از ذات اقدس الهی باشد خدای سبحان به همه عزاداران اجر سوگواری را مرحمت کند. می‌گوییم: «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجورکم]بِمُصَابِنَا بِالْحُسَینِ» نه‌تنها اجر بدهد اجر مهم و عظیم عطا کند.
این جمله «وَ جَعَلَنَا وَ إِیاکمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ» هم یعنی خدایا آن توفیق را به ما مرحمت کن که ما خون‌بهای حسین‌بن‌علی (ع) را از ظالمان بگیریم. این دعا و شعار رسمی ما شیعه‌هاست. این بخش دوم برای همیشه یک پیام زنده‌ای دارد و عاشورا را برای همیشه زنده نگه می‌دارد ما در این دعا از ذات اقدس الهی مسئلت می‌کنیم آن توفیق را به ما بدهد که ما خون‌بهای حسین‌بن‌علی (ع) را بگیریم. خداوند در قرآن فرمود: «هر کس مظلومانه کشته شد ما برای اولیای او حق قصاص قائلیم.» ما فرزندان حسین بن علی (ع) هستیم پدر ما را شهید کردند ما حق داریم خون‌بها بگیریم. خب چطور ما فرزندان حسین بن علی (ع) هستیم؟ برای اینکه وجود مبارک پیغمبر (ص) یک اعلام رسمی کرد و فرمودند ما حاضریم شما را به‌عنوان فرزندی قبول کنیم. بیایید بچه‌های ما بشوید، «أنا و علی ابوا هذه الامة» یک اعلام رسمی کرد. امام هر عصری همین شعار را دارد وجود مبارک حسین بن علی (ع) هم می‌فرمایند بیایید فرزند ما بشوید. ما هم شیعه او شدیم. شدیم فرزند او پس پدر ما را شهید کردند ما تا روز قیامت حق داریم خون‌بهای پدرمان را بگیریم.
همان‌طوری که ما فرزندان آن ذوات قدسی هستیم، ظالمان و غاصبان و صهیونیست‌ها و استکبار جهانی هم فرزندان همان غاصبان هستند. این شعار تنها برای ثواب نیست این درس شهادت است، این درس جهاد است. پس اینها که در دفاع‌مقدس هشت ساله و مانند آن با صدامیان یا کسانی‌که با صهیونیست‌ها دارند خون‌بهای حسین‌بن‌علی (ع) را می‌گیرند برای اینکه شعار رسمی ما این است. چرا به ما گفتند وقتی به یکدیگر رسیدید این دو جمله را بگویید؛ «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجورکم]بِمُصَابِنَا بِالْحُسَینِ وَ جَعَلَنَا وَ إِیاکمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَارِهِ» خدا آن توفیق را به ما بدهد که ما خون‌بهای حسین بن علی را بگیریم؛ بنابراین جریان کربلا و شهادت سالار شهیدان برای همیشه پیامی برای گفتن دارد.
«ریان‌بن‌شبیب» که خدمت امام رضا (ع) مشرف شد به حضرت عرض کرد: «غمگین هستید.» امام (ع) فرمودند: «امروز اول محرم است و گریه بر سالار شهیدان فضایل فراوانی دارد.» آن‌گاه امام رضا (ع) دستور‌های متعددی به ریان‌بن‌شبیب داد. وجود مبارک امام (ع) فرمودند: «یابن شبیب! هر وقت به یاد حسین بن علی (ع) و شهدای کربلا افتادی به ذات مقدس حسین بن علی (ع) خطاب بکن بگو: «یا لَیتَنِی کنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً».
هر وقت به یاد کربلا و حسین بن علی (ع) افتادی این «یا لیتنی» را بگو این یعنی چه؟ خب ما که آن‌وقت کربلا نبودیم یک آرزوی بیخودی هست ولی نه، این پیام دارد. یعنی‌ای‌کاش من این فکر را می‌داشتم الآن هم این فکر را داشته باشم در راه دین جهاد کنم، در راه دین شهید بشویم، این «یا لیتنی» آرزوی شهادت است، آرزوی جهاد است، آرزوی مبارزه است، پس این پیام زنده است.