امام رضا(ع) چه کسانی را نفرین کردند؟

امام رضا (ع) به «عبدالعظیم حسنی» فرمودند: «به شیعیان من بگو آبروی همدیگر را نریزید. من امام رضا (ع) نفرین کردم به کسی که آبروی کسی را بدون دلیل بریزد.»؛ تازه اگر دلیل داری، شما حق نداری آبرویش را بریزی. باید به قوه قضائیه بگویی: بابا این پرونده! برد و خورد و هرچه دلیل داری از مسیرش اقدام کنید. 

امام رضا (ع) فرمودند: «خدا همه شیعیان را می‌بخشد جز دو رقم شیعه! شیعه‌ای که مشرک شود و شیعه‌ای که مؤمنی را اذیت کند یا در دلش بدخواه باشد.» اصلاً دلش بخواهد فلانی خراب شود. یعنی در دلش بدخواه باشد. «فَإِنَّ اللَّهَ لَا یغْفِرُ لَهُ حَتَّی یرْجِع» خدا یک چنین آدمی را نمی‌بخشد، جز اینکه از اذیت کردن برگردد. «وَ إِلَّا نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» کسی‌که مؤمنی را اذیت کند، مؤمنی را تخریب کند «نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» خداوند روح ایمان را از قلبش می‌گیرد. کار به آیت‌الله و فوق‌دیپلم و لیسانس و دکتر ندارد. کسی‌که در دلش بدخواه است. یعنی قلباً دوست دارد فلانی خراب شود.

شما به من رسیدی می‌گویی: «آقای قرائتی من برنامه‌های تو را گوش می‌دهم. باقی آخوند‌ها را گوش نمی‌دهم.» تا می‌گویی: «باقی آخوند‌ها را گوش نمی‌دهم اگر در دلم خوشم می‌آید، معلوم می‌شود من دین ندارم.» حالا تو برنامه مرا گوش می‌دهی، متشکرم! چرا باقی‌ها را می‌گویی، نه من باقی‌ها را خاموش می‌کنم. بگو: نه باقی‌ها هم سواد دارند. باقی‌ها خیلی‌های‌شان سوادشان از من بیشتر است. سابقه انقلابی‌شان، علمی‌شان بیشتر است. حالا ممکن است من گاهی در حرف‌هایم یک چیزی می‌گویم، لبخندی می‌زنند. یا روی تخته سیاه می‌نویسم. حالا به یک دلیلی مثلاً چهار نفر پای بحث من می‌نشینند، اما اینکه فلانی را خاموش می‌کنی و من از اینکه شما به من می‌گویی آن‌را خاموش می‌کنم، خوشحال می‌شوم. این خوشحالی، بد است. خدایا هرچه آبروی کسی را ریختیم گذشته ما را ببخش و بیامرز. یک تقوایی به ما بده که آبروی همدیگر را حفظ کنیم. آبرو ریختن مانند خوردن گوشت مرده است. گوشت زنده را بکنی جایش پر می‌شود. اما گوشت مرده جایش پر نمی‌شود و لذا قرآن گفته: «غیبت این است که گوشت مرده را بخوری.» گوشت مرده از مرده بکنی، جایش پر نمی‌شود. پول گم شود جایش پیدا می‌شود. خانه خراب شود ساخته می‌شود. ولی آبرو که رفت دیگر جایش پر نمی‌شود. قرآن می‌گوید: «إِنَّ السَّمْع» گوش، «وَ الْبَصَرَ» چشم، «وَ الْفُؤاد» قلب و روح، «کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً» (مؤمنون/۳۶) اینطور نیست که حالا گفت و ما شنیدیم. نباید بنشینیم. باید بلند شوی بروی. باید جلسه را به‌هم بزنی. حالا او گفت و ما هم شنیدیم. مگر می‌شود پای هر رادیویی نشست؟ مگر می‌شود پای هر اخباری نشست؟ اصلاً بعضی از کشور‌ها نمی‌خواهند سر به تن جمهوری اسلامی باشد. دشمن ما هستند. دشمن ما... ما نمی‌گوییم عیب نداریم. هزار و یک عیب داریم. اما اینکه می‌گوید غرضش اصلاح نیست. آن غرضش این است که مردم را مأیوس کند. ناامید کند. نظام را تضعیف کند. مردم را از چشم همدیگر بیندازد. او دشمن ما است. خدایا به ما بصیرتی مرحمت کن که آبروی همدیگر را بدون جهت نریزیم.