یک شب رمضان، برتر از هزار ماه است

اولین امتیاز ماه مبارک رمضان این است که قرآن قبل از بعثت بر وجود و قلب مبارک پیغمبر اکرم (ص) نازل شده است؛ بنابراین قبل از نزول مبعث، پیغمبر اکرم (ص) مسلّط بر قرآن بودند. قرآن می‌فرماید، بعضی اوقات پیامبر اکرم (ص) آیه‌ای را که هنوز به حسب ظاهر نازل نشده بود، برای مردم می‌خواندند و آیه آمد که: «.. وَ لاَ تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یقْضَی إِلَیکَ وَحْیهُ وَ قُلْ رَبِّ زِدْنِی عِلْماً» (طه/۱۱۴) ... مولا امیرالمؤمنین (ع) پس از میلادشان از کعبه مقدسه بیرون آمدند بعد از آنکه طاهر و مطهر در مکه بودند. همۀ مردم جمع بودند و این مولود کعبه را به مردم و از جمله حضرت ابی‌طالب دادند، امّا چشم‌های مبارک ایشان بسته بود. او را به پیغمبر اکرم (ص) دادند، چشم‌ها را باز و سلام کرد. در آن زمان سلام نبود و به جای سلام می‌گفتند «انبِه صباحا» یعنی صبح شما بخیر. امّا امیرالمؤمنین (ع) سلام اسلام را به پیغمبر دادند و جواب سلام شنیدند. بعد امیرالمؤمنین (ع) آیه اول سوره مؤمنون را خواندند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ؛ قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (۱) الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاَتِهِمْ خَاشِعُونَ (۲) وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (۳)»؛ تا آیات بعد را خواندند. پیغمبر اکرم (ص) از حضرت ابی طالب (ع) و فاطمه بنت اسد خواهش کردند که تربیت این بچه با پیغمبر اکرم (ص) باشد. پیامبر (ص) در خانه ابی‌طالب و فاطمه بنت اسد بودند و آنجا بزرگ شدند. امیرالمؤمنین (ع) افتخار می‌کنند و می‌گویند: «مانند یک بچه به‌دنبال مادر، من به دنبال پیامبر اسلام (ص) بودم.» چیزی که برای همه ما اهمیت دارد، این است که در غار حرا قبل از نزول قرآن و بعثت، پیغمبر (ص) به امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمودند: «یا علی! تسمع ما أسمع و تری ما أری»، آنچه می‌شنوم، می‌شنوی و آنچه می‌بینم، می‌بینی و گفت‌و‌گو‌های در غار حرا، قرآن و حقیقت قرآن بود. قرآن به این امتیاز تذکر داده است. «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ...» (بقره/۱۵۸) ماه مبارک رمضان آن است که قرآن در ماه مبارک رمضان نازل شده است. یعنی نزول یک دفعه‌ای قرآن بر قلب مبارک پیغمبر اکرم (ص). قرآنی که امیرالمؤمنین (ع) بیست سی سال قبل از بعثت وقتی از کعبه بیرون می‌آیند، می‌خوانند. «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْر»؛ نمی‌دانیم چه وقت بوده و وضعش چگونه بوده؟ اما آنچه می‌دانیم این است که این ماه مبارک رمضان یک امتیاز بزرگی دارد و آن قرآنی که در بیست و سه سال به‌تدریج بر پیغمبر اکرم (ص) نازل شده، در ماه مبارک رمضان یک‌باره بر پیغمبر اکرم (ص) نازل شده است. پیغمبر اکرم (ص) این قرآن را می‌دانستند و اهل بیت (ع) نیز می‌دانستند. این یک امتیاز برای ماه مبارک رمضان و یک افتخار برای تشیع است.

امتیاز دوم ماه مبارک رمضان، «شب قدر» است. نمی‌دانم چرا شب قدر را تعیین نکردند و از اسرار است. ان‌شاء‌الله به دست ما و به رهبری امام زمان (عج) پرچم اسلام روی کره زمین افراشته شود و اسرار فاش شود و من جمله شب قدر هم معلوم شود. قرآن می‌گوید، در ماه مبارک رمضان شب قدری هست. مشهور در میان اصحاب این است که نوزدهم و بیست‌ویکم و بیست‌وسوم را اهمیت دهید برای اینکه در یکی از این شب‌هاست. به اندازه‌ای شب قدر اهمیت دارد که در سوره «إنا أنزلناه» می‌خوانیم اگر کسی شب قدر را درک کند، احکام و اخلاق و روش و منش شب قدر را انجام دهد، یک عمر عبادت کرده است. شب قدر به اندازه‌ای اهمیت دارد که هر که در آن شب عبادت کند، یک عمر یعنی هزار ماه، پروردگار عالم به او ثواب می‌دهد....