تقویم تاریخی انقلاب اسلامی از «اعتماد کردن به مردم» تجربیات خیلی خوبی داشته است و اثرات آن هم بسیار مفید و کارآمد بوده و هست. در اواخر آذرماه سال ۱۳۶۱، در استان کردستان آموزههای بسیار عالی دیده شد که نتیجه مطلوبی هم داشت؛ «سردار رضا محمدی نیا» در کتاب خاطراتش آورده است: «قبلاً در کردستان کسی به سربازی نمیرفت. فرض کنید از هر صد جوان شاید چهار نفر به سربازی میرفتند...»، «اما بروجردی این راهبرد را با استدلال و منطق در پیش گرفته بود.» وقتی این طرح آزموده شد، با وجود مخالفت ها، نگرانیها و ترسها موضوع بهکارگیری نیروهای بومی در دستور کار قرار گرفت و عملیاتی هم شد. سردار محمدینیا در خاطرات خودش میگوید: «اولین گروه را که جذب کردیم و به کار گرفتیم، عدهای گفتند که اینها نفوذی میشوند، فرار میکنند، ضربه میزنند. اما این گروه در نگهبانی، برقراری امنیت، پاکسازی منطقه و عملیاتها شرکت کردند و شهید دادند، اتفاقی هم نیفتاد. راهبرد شهید بروجردی مسلح کردن بومیها و گره زدن سرنوشت آنها و خانوادههایشان با سرنوشت نظام جمهوری اسلامی بود. در درگیری با ضد انقلاب این افراد در مرحله اول کمک نمیکردند، اما در مرحله بعد در مقابل ضد انقلاب ایستادند و بعضی از آنها هم شهید شدند. خانوادهها با قبول آرمان شهادت، دیگر به طرف ضد انقلاب نرفتند، ضد انقلاب هم برای جذب و عضوگیری هرگز به سراغ پدر و مادر و فرزند شهید نرفت. با این سیاست و راهبرد بین کرد و کفر و بین اسلام واقعی به نمایندگی جمهوری اسلامی و اسلام با عناوین دیگر مانند خلق کرد و مسلمان کرد فاصله و جدایی افتاد.» اعتماد به مردم مناطق کردنشین در سر مرزهای غرب ایران کار خیلی بزرگی بود؛ به طوری که بازتابهایی هم داشته است. سردار محمدینیا میگوید: «شهید بروجردی با اجرای این طرح به نوعی طلسم را شکست. نقل قولی از جلال طالبانی [از پایهگذاران اتحادیه میهنی کردستان که بعد رئیسجمهور عراق در سالهای ۲۰۰۵ـ ۲۰۰۴ میلادی بود]بیان شده که جای تأمل دارد. او گفته بود: «در تاریخ سابقه ندارد که حکومتی حاکمیت منطقه کردنشین روبه کردها بده و بگه این اسلحه، این پشتیبانی، این امکانات خودتون توی سرزمین و منطقهتون امنیت را برقرار کنید. شما این فضا را شکستید. در همه جا از کردها سوءاستفاده میکنند، ولی انقلاب اسلامی این نگاه را تغییر داد». در واقع اعتماد ما به مردم بومی موجب اعتماد آنها به سپاه شد.
سردار محمدینیا در قسمتی دیگر در جمعبندی کلی میگوید: «حکومتها افراد را برای جنگیدن در منطقهای غیر از منطقه خودشان به جنگ میفرستادند، وقتی از جنگ برمیگشتند خلع سلاحشان میکردند و آنها را به خانههایشان میفرستادند و تأکید هم میکردند که صدایتان در نیاید؛ اما جمهوری اسلامی کردها را در خانهشان به کار گرفت و امنیت را به دست خودشان برقرار کرد....»
در حقیقت، «اعتماد به مردم» از دستاوردهای خیلی بزرگ و مهم انقلاب اسلامی و نظام جهموری اسلامی در جهان معاصر است و جا دارد یک سازمان این تجربیات اعتماد به مردم را سامان دهد تا کشورها از آن استفاده کنند.