
پایگاه بصیرت،گروه سیاسی/روز قدس سال ۱۳۸۸ و در شرایطی که ملت عظیمالشأن ایران اسلامی، همانند روز جهانی قدس سالهای پیش به صورت یکپارچه علیه صهیونیستها و حامیانش به خروش درآمده بود، اصحاب فتنه با شعارهایی متفاوت از شعار مردم، تلاش کردند چهرهای جدید از ایران به جهانیان معرفی کنند. شعارهای «نهغزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» و «نه غزه، نه لبنان، فقط فلات ایران»، از جمله شعارهای فرقه سبز وابسته به جریان اصلاحات بود که بازتابهای وسیعی در رسانههای استکباری و صهیونیستی داشت. همین شعارها بود که رژیم صهیونیستی را ذوقزده کرد تا جایی که، یکی از مقامات این رژیم از جریان سبز به عنوان بزرگترین سرمایه صهیونیستها در ایران یاد کرد تا اینکه در آستانه روز جهانی قدس سال جاری و در شرایطی که همه جهانیان متأثر از جنایات رژیم کودککش صهیونیستی در غزه بودند، یکی از چهرههای مجمع روحانیون مبارز به فکر افتاد تا این افتضاح سیاسی اصلاحطلبان را پس از پنج سال با مالهکشی انکار کند. سید هادی خامنهای که در سومین شب از لیالی قدر در دارالزاهرای تهران سخنرانی داشت، در بخشی از سخنرانی خود ضمن اشاره به مسائل اخیر غزه و مسائل روز قدس سال ۱۳۸۸ گفت: «... شایعهای درآوردند که یکی از جریانهای وابسته به اصلاحات شعار «نه غزه، نه لبنان» را مطرح کرده است، بنده رسماً اعلام میکنم این یک دروغ شاخدار است!»
تکذیب این شعار بدین صورت پس از پنج سال، بازتابهای وسیعی در رسانههای اصلاحطلبان پیدا کرد. برخی از رسانههای جبهه اصلاحات مبتنی بر گفته این عضو مجمع روحانیون مبارز، بهگونهای به موضوع پرداختند که اساساً چنین شعاری نبوده و این یک دروغ برای تخریب چهره اصلاحطلبان است!
به نظر میرسد این نوع رویکرد از سوی این طیف از اصلاحطلبان در قبال حوادث سال ۱۳۸۸، اشتباه دیگری باشد که بر حجم اشتباهات آنان میافزاید، نهتنها مشکلی را حل نمیکند، بلکه بر بدبینیها نسبت به این جریان میافزاید. این جریان به جای عذرخواهی از ملت و نظام و بهویژه عذرخواهی از پیشگاه حضرت امام خمینی(ره) و ابراز تنفر و انزجار از کسانی که چنین شعارهایی سردادند، به پاک کردن صورت مسئله و متهم کردن دیگران به شایعهپراکنی و دروغپردازی رو آورده است و این خود گناهی دیگر است. برای روشن شدن موضوع باید به سه نکته توجه کرد:
۱ ـ آیا در روز جهانی قدس سال ۱۳۸۸، چنین شعارهایی سرداده شد یا نه؟ اسناد و مدارک، فیلمها و عکسهای به خوبی نشان میدهد که در سطح وسیعی به صورت سازمانیافته این شعار سرداده شد. علاوه بر اسناد موجود از صحنههای سردادن این شعارها، اسناد بازتابهای این شعارها در رسانههای خارجی و بهویژه در رسانههای صهیونیستی همچنان وجود دارد. این نوع شعارها در کنار جایگزین کردن شعار مرگ بر «روسیه» و مرگ بر «چین» به جای شعار مرگ بر «آمریکا» و مرگ بر «اسرائیل» حاوی پیامهای روشنی برای غرب بود. اولین پیام این شعارها این بود که ایران از خط مقاومت ضداسرائیلی خارج شده و به دنبال همگرا شدن با غرب است، به همین دلیل بود که برای یک مدت طولانی، عکسها و تراکتها و پلاکاردهای سبزیها با عنوان شعار «نه غزه، نه لبنان» بر روی صفحه اصلی پایگاه خبری رژیم صهیونیستی قرار داشت و صهیونیستها براساس همین شعارها جریان سبز را بزرگترین سرمایه خود در ایران اعلام کردند.
۲ ـ این شعارها را چه کسانی سر دادند؟ تمامی اسناد گویای این واقعیت است که گویندگان این شعارهای ضدانقلابی و دشمن شادکن، همان کسانی بودند که با نماد سبز در چندین مقطع زمانی در خیابانهای تهران با پوشش دفاع از رأی مردم و ادعای تقلب در انتخابات به تظاهرات و اغتشاش روی آورده بودند. به عبارت صریحتر، این افراد همان کسانی بودند که با فراخوان موسوی و کروبی و با فراخوان تشکلهایی چون مجمع روحانیون مبارز به خیابانها میآمدند. مقدمهسازی برای این نوع شعارها را باید در بیانیهها، سایتها و وبلاگهای فرقه سبزی دید که بخش افراطی جبهه اصلاحات ساماندهی کرده بود. شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در بخشی از بیانیه فراخوان خود برای روز قدس اینگونه نوشت: «شورای هماهنگی جبهه اصلاحات از آحاد مردم آزاده ایران ... دعوت میکند با حضور سبز و...»
سازمان دانشآموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت) در بخشی از بیانیه خود آورد: «... روز قدس؛ با مردم در نفی خشونت و استبداد همنوا خواهیم شد.»
دفتر مهدی کروبی با صدور بیانیهای مسیر حرکت وی در راهپیمایی روز قدس را از میدان هفتتیر ساعت یازده صبح اعلام کرد. اسناد فراوانی وجود دارد که نشان میدهد چهرههای شناخته شده و مدعی خط امام(ره) در روز قدس سال ۱۳۸۸، در میان جمعیتی بودند که همین شعارهای ضدانقلابی را سر میدادند. آقایانی که شعار نه غزه، نه لبنان را شایعه و دروغ میپندارند، به آرشیو مراجعه کنند تا ببینند در روز قدس سال ۸۸ کسانی این شعارها را سردادند که با نمادهای سبز در اطراف عناصر و عوامل اصلی فتنه چون موسوی، کروبی و خاتمی حلقه زده بودند.
۳ ـ اگر جبهه اصلاحات با این نوع شعارها مخالف است و یا اساساً این نوع شعارها را شایعه و دروغ میداند، چرا پس از پنجسال چنین موضعی را اتخاذ کرده است؟ چرا چهرههای دلسوز، معتدل، قانونگرا و پایبند به ارزشهای انقلابی در جبهه اصلاحات، در همان زمان با کسانی که این نوع شعارها را سر سردادند، مرزبندی نکردند؟ متأسفانه نهتنها از سوی چهرههای جبهه اصلاحات این نوع مرزبندیها صورت نگرفت، بلکه افرادی از این جبهه، به توجیه این شعارها پرداختند. علیاکبر محتشمیپور پس از دو سال از قدس سال ۸۸، اینگونه به توجیه موضوع میپردازد: «طرح شعار نه غزه، نه لبنان، واکنش طبیعی به خس و خاشاک نامیدن مردم بود.»!
از صحبتهای محتشمیپور به وضوح برداشت میشود که چنین شعارهایی را فرقه سبز وابسته به جبهه اصلاحات سرداده است؛ از این رو دروغ شاخدار دانستن این شعار از سوی هادی خامنهای، جای تعجب و تأمل دارد.
آری این شعار، دروغ شاخدار نیست، بلکه یک واقعیت تلخ و یک اقتضای سیاسی برای جریان مدعی اصلاحات است که پنج سال نسبت به آن سکوت اختیار کرد و اکنون درصدد است با مالهکشی، از اساس، صورت مسئله را پاک کند. این افتضاح سیاسی به چهره ایران اسلامی ضربه زد، گر چه مردم در سالهای بعد و خصوصاً در روز قدس سالجاری، پرچمداری حمایت ملت ایران از فلسطین و غزه مظلوم را به نمایش گذاشتند. یکی از اسناد این ضربه از یک طرف و دروغ نبودن آن از طرف دیگر، موضع سیدحسن نصرالله در این باره، در آن برهه بود. سیدحسن نصرالله در آذرماه سال ۸۸ طی پیامی اعلام داشت: «شعار نه غزه، نه لبنان، اثر منفی زیادی داشت، بهویژه که در رسانهها و ماهوارههای غربی این شعار را برای ایجاد ذهنیت منفی پوشش میدهند.»