- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
(روزنامه اطلاعات ـ 1394/09/02 ـ شماره 26311 ـ صفحه 12)
یکی از اعضای ارشد مؤسسه علم و سیاست برلین با اشاره به شکست استراتژی آمریکا در سوریه سیاست رویارویی با روسیه را نادرست ارزیابی کردوخواستار توافق و تفاهم غرب با این کشور شد.به گزارش تسنیم، «مارکوس کایم»، از اعضای ارشد گروه تحقیقات سیاست امنیت در مؤسسه علم و سیاست برلین و از اساتید دانشگاه این کشور در گفتگو با روزنامه آلمانی "تاگس اشپیگل" درباره اهداف روسیه از اقدامات و حملات اخیرش به شورشیان سوری در این کشور اظهار داشت، یک خط پیوسته در سیاست روسیه وجود دارد مبنی بر اینکه؛ما از یک دولت مشروع در سوریه حمایت می‌کنیم و بر یک فرآیند انتقال سیاسی تأکید داریم، در این میان لزوماً شخص اسد برای روسیه مطرح نیست.
روسیه خواهان در نظر گرفتن خواست مردم سوریه است
این استاد دانشگاه افزود، مسکو مانند قبل بر مشروعیت قدرت در سوریه تأکید دارد. این بدین مفهوم است که بر انتخابات تأکید دارد؛ روسیه بر در نظر گرفتن اراده و خواست ملت سوریه تأکید دارد و به این ترتیب کرملین می‌خواهد از این مسئله جلوگیری کند که یک تغییر رژیم هدایت شده از طرف غرب در سوریه صورت گیرد.
از دید روسیه اتفاقات مشابه اوکراین، گرجستان یا لیبی نباید در سوریه دوباره تکرار شود.کایم در ادامه با تصریح بر اینکه روسیه رویکرد جدید خود برای حمله به شورشیان سوری را مناسب می‌داند، گفت: به‌اعتقاد روسیه به این ترتیب از طریق مداخله نظامی روند سیاسی برای حل و فصل درگیری‌ها در سوریه حرکت جدیدی می‌گیرد.
این کارشناس برجسته آلمانی در ادامه با اشاره به برگزاری کنفرانس وین برای حل بحران سوریه گفت: اخیراً برای اولین بار در وین اتریش با همه بازیگران که روی احزاب درگیر در سوریه نفوذ دارند درباره پایان خونریزی‌های طولانی‌مدت در سوریه مذاکره شد.وی در عین حال برگزاری یک انتخابات آزاد و عادلانه در سوریه را با توجه به شرایط وخیم و بحرانی در این کشور یک توهم ارزیابی کرد.
سیاست رویارویی با روسیه اشتباه است
مارکوس کایم در بخش دیگری از این مطلب سیاست رویارویی و مخالفت با روسیه را اشتباه ارزیابی کرد و گفت: ما باید بیشتر با مسکو به توافق و تفاهم برسیم. برای این منظور باید اولویت‌ها در نظر گفته شود. مبارزه با تروریسم داعش در اولویت قرار دارد. از طرف روسیه هم هیچ مخالفتی با این مسئله وجود ندارد، بنابراین مسئله این است که یک فاجعه انسانی را تحت کنترل درآوریم که این شامل آتش‌بس و مراقبت و تأمین پناهندگان می‌شود، تازه در جایگاه سوم یک فرآیند سیاسی برای سوریه قرار می‌گیرد، اینکه این امر چگونه باید شکل گیرد و به نظر برسد مسئله‌ای است که البته درباره آن بین غرب و روسیه اختلاف واقعی و اساسی وجود دارد.
وی در بخش دیگری از این گفتگو تصمیم آمریکا برای اعزام نیروهای ویژه زمینی به مناطق تحت کنترل کردها در سوریه را حداقل نشانگر این دانست که استراتژی پیشین آمریکا در سوریه شکست خورده است و این کشور نه موفق شده بر داعش غلبه کند و نه بشار اسد را کنار بزند، پس تقریباً به‌صورت اجباری ایالات متحده حالا باید با روسیه و ایران مذاکره کند.
اختلاف سران عربستان در پرونده سوریه
معاون سفیر روسیه در دمشق، از اختلافات داخلی در عربستان درباره نقش ایران در بحران سوریه خبر داد و تاکید کرد پادشاه عربستان در این خصوص از سوی مسئولان داخلی تحت فشار قرار دارد.ایلبروس کوتراچف معاون سفیر روسیه در سوریه در مصاحبه با شبکه تلویزیونی الاخباریه، درباره تهدیدات عربستان در خصوص دخالت نظامی در سوریه گفت: من همواره به دوستانم در سفارتخانه‌های عربی در دمشق می‌گویم نقش عربی در سوریه بسیار ضعیف است و زمان آن فرا رسیده که این کشورها به دولت سوریه کمک کنند.
کرسی سوریه در اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی باید به این کشور بازگردد. ما شاهد تفاهم فزاینده‌ای در این مورد هستیم که درآینده می‌تواند به نتایجی برسد.وی در ادامه گفت: سعودی‌ها می‌توانند موضع خود را در سوریه تغییر دهند. ما شاهد آن بودیم که سعودی‌ها در گذشته مخالف ایفای نقش ایران در نشست ها در مورد سوریه بودند، اما الان موافقت کردند. ما درک می کنیم که این گام برای آنها بسیار دشوار بود. به اعتقاد من پادشاه عربستان در داخل در این مورد با فشارهایی روبروست و سران این کشور درخصوص پرونده سوریه موضع واحدی ندارند و به موضع مشترکی در مورد ایفای نقش ایران نرسیده‌اند. سعودی‌ها حساسیت زیادی درباره نقش ایران در منطقه به ویژه سوریه دارند. سعودی‌ها در ابتدا موضع اصولی در مخالفت با حضور ایران در نشست‌ها داشتند، اما در نهایت با تلاش‌های روسیه و آمریکا موافقت کردند. به همین علت می‌توانیم بگویم تغییر در موضع عربستان درباره مسئله سوریه امکان پذیر است.
معاون سفیر روسیه در سوریه با اشاره به موفقیت های ایران در زمنیه سیاسی گفت: بسیاری از کشورها در سال‌های گذشته برای منزوی کردن ایران تلاش کردند، اما روسیه به روابط با تهران ادامه داد. کارشناسان روس در زمینه توسعه برنامه هسته ای ایران فعالیت کردند و ما به همه می‌گفتیم این برنامه صلح آمیز است. از نظر سیاسی هم ما از همه طرف‌ها خواستیم نقش سازنده ایران را در مسایل مربوط به خاورمیانه به رسمیت بشناسند، زیرا نادیده گرفتن نقش این کشور و تلاش برای منزوی کردن آن منطقی نیست.وی همچنین با اشاره به روابط خوب دو کشور ایران و روسیه گفت: دو کشور روابط خوبی دارند و در مسئله سوریه تفاهم کامل بین دو کشور وجود دارد. از نظر اطلاعاتی و تبادل گزارش‌های اطلاعاتی بین دو کشور برای مقابله با حملات مسلحانه تروریستی همکاری وجود دارد. اما هماهنگی نظامی بین روسیه و ایران مطرح نیست، زیرا نیروهای نظامی ایران در سوریه حضور ندارند.
از طرفی،تصمیم اوباما برای اعزام نیروهای نظامی ویژه به خاک سوریه را می‌توان تلاش واشنگتن برای ایجاد یک سپر انسانی برای آنچه «مخالفان میانه‌رو» می‌خواند، در برابر عملیات نظامی روسیه دانست.اندیشکده «ران پائول» در تحلیلی اعزام نیروهای نظامی جدید از سوی ایالات‌متحده به سوریه را تلاش کاخ‌سفید برای توقف روند موفقیت‌های روسیه در پاکسازی اقداماتی دانست که آمریکا برای تغییر حکومت در دمشق انجام داده است.در این گزارش که به قلم «فاینان کانینگهام» نوشته شده، آمده است: نیروهای ویژه آمریکایی بعنوان «سپرهای انسانی» استفاده می‌شوند تا مانع حملات هوایی روسیه علیه مزدوران ضددولتی در سوریه شوند؛ مزدورانی که اکثرا ابزار واشنگتن برای اجرای سیاست «تغییر حکومت» در دمشق محسوب می‌شوند. ابتدا لازم است به روند تحولات موجود نگاهی بیاندازیم از جمله مذاکرات صلحی که در وین برگزار شد؛ مذاکراتی که به نوعی پاسخ واشنگتن و متحدانش به مداخله نظامی و تغییر جریان امور توسط روسیه به شمار می‌آید.
این مداخله نظامی که در 30 اکتبر آغاز شد نه تنها ضربات سهمگینی به شبه‌نظامیان ضددمشق وارد ساخت، بلکه توازن قوا در جنگ با افراط‌گرایان مورد حمایت غرب را بطور کامل به نفع دولت بشار اسد تغییر داد. این شرایط به نوبه خود قدرت‌های متحد با واشنگتن را در تلاش برای سرنگونی اسد دچار آشفتگی کرده که واکنش‌های پراکنده آمریکا و متحدانش از جمله انگلیس، فرانسه، ترکیه، عربستان و قطر حاکی از این آشفتگی است.
واشنگتن ابتدا کمک روسیه به متحد سوری خود را «محکوم به شکست» نامید، سپس ادعای تلفات غیرنظامی بر اثر حملات روسیه را مطرح کرد و در نهایت نیز مدعی شد که موشک‌های کروز روسی با انحراف از مسیر اصلی خود، ایران را هدف قرار داده است. آمریکا همچنین روسیه را به بمباران مواضع شورشیان میانه‌رو بجای تروریستهای داعشی متهم کرد. تمامی این اتهامات برای تضعیف عملیات نظامی روسیه با پروپاگاندای رسانه‌ای غرب تشدید شد.
تهدید عربستان و قطر برای ورود نظامی به روسیه با ادعای محافظت از شهروندان سوری که فورا حذف شد و نمایش صوری ترکیه و آمریکا برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع در شمال سوریه که در واقع برای پوشش عملیات شورشیان در مقابل حملات هوایی روسیه و نیروهای زمینی سوریه طرح‌ریزیش شده بود، از جمله واکنش‌ها به اقدام نظامی مسکو بود.
بازی تبلیغاتی آمریکا علیه عملیات روسی-سوری شکست خورده
نویسنده این گزارش همچنین خاظرنشان کرد، علیرغم کارشکنی‌های رسانه‌ای غرب، بی‌اعتباری این تهدیدات و هنرنمایی پوتین در پاکسازی گسترده مزدوران ضددولتی، تثبیت هرچه بیشتر موقعیت اسد و جلب حمایت از اقدام مسکو در سوریه، منطقه و جهان خیلی زود آشکار شد. همین امر زمینه‌ساز تازه‌ترین اقدام تعجب‌آور اوباما درباره سوریه بوده است. اعزام 50 نیروی ویژه آمریکایی به سوریه را نمی‌توان اقدامی قاطع علیه داعش دانست، نیروهایی که واشنگتن وظیفه آنان را نه مبارزه در میدان جنگ بلکه آموزش و مشاوره به جنگجویان کرد و مبارزان ائتلاف کمتر شناخته‌شده عرب سوریه اعلام کرده است.
نگاه به این تصمیم از جنبه دیگری نیز قابل اهمیت است: پنتاگون احتمالا مکان استقرار نیروهای ویژه خود را به روسیه اعلام نخواهد کرد و در نتیجه محدوده عملیات‌های تهاجمی روسیه با توجه به خطر بمباران نیروهای آمریکایی، محدود خواهد شد. در واقع، نیروهای ویژه به‌عنوان سپرهای انسانی در محافظت از سرمایه‌های واشنگتن برای تغییر حکومت سوریه مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سرمایه‌ها شامل گروهی از مزدوران تروریست با هزینه‌های میلیارد دلاری آمریکا و متحدانش است. نام گمراه‌کننده «شورشیان میانه‌رو» نیز شامل گروه‌های تروریستی مرتبط با القاعده از جمله داعش است.در انتهای این گزارش تحلیلی آمده است، یکی دیگر از شاخصه‌هایی که نشان‌دهنده واقعیت وقایع در حال وقوع است گزارشی است که هفته جاری درباره پرواز شمار زیادی از گروه‌های مزدور شورشی از سوریه به یمن منتشر شد. به گفته یکی از مقامات ارشد اطلاعاتی در ارتش سوریه، بیش از 500 شورشی مزدور با هواپیماهای ترکیه، قطر و امارات عازم عدن شده‌اند تا از آنجا در راستای جنگ ائتلاف سعودی-آمریکایی علیه یمن مبارزه کنند.آنچه اکنون شاهد آن هستیم تلاشی است که واشنگتن و متحدانش برای جبران کمبود نظامی خود در سوریه انجام می‌دهند. اعزام نیروهای ویژه تنها بخشی از این تلاش محسوب می‌شود. به نوشته نیویورک تایمز، اعزام نیروهای ویژه تشدید جنگی است که اوباما به اصطلاح برای توقف آن تلاش می‌کند.
تحرکات غرب در سوریه بلوف یا حقیقت
در روزهای اخیر گزارش هایی مبنی بر تحرکات آمریکا و متحدانش برای اقدام نظامی زمینی در سوریه منتشر می شوند که در صورت بلوف نبودن لزوم تحرکات بیشتر و جدی تر روسیه و ایران و دیگر متحدانشان را می طلبد.به گزارش مهر، پس از آنکه در هفته های گذشته آمریکا شماری از نیروهای ویژه خود را به بهانه آموزش مخالفان سوری و امداد رسانی به سوریه اعزام کرد در روزهای اخیر شاهد انتشار گزارش‌هایی مبنی بر لزوم اعزام نیروهای زمینی بیشتر به سوریه از سوی مقامات امریکایی و متحدان این کشور هستیم .
«دیبورا لی جیمز» فرمانده نیروی هوایی آمریکا در کنفرانسی مطبوعاتی در حاشیه نمایشگاه هوایی در امارات متحده عربی اعلام کرد لازم است واشنگتن به منظور پیشتیبانی از حملات هوایی خود علیه تروریستهای تکفیری در سوریه نیروی زمینی به آن کشور اعزام کند. وی گفت ما معتقدیم قدرت نیروی هوایی بسیار مهم است و می توان با آن کارهای زیادی انجام داد اما کافی نیست و نمی توان با آن هر کاری انجام داد.
به همین علت لازم است در این نبرد نیروی زمینی هم داشته باشیم.همچنین «اشتون کارتر »وزیر دفاع آمریکا نیز از امکان اعزام شمار بیشتری از نیروهای ویژه آمریکا به سوریه خبر داد. در همین رابطه مقامات ترکیه که از نزدیکترین متحدان آمریکا در منطقه و در ائتلاف به اصطلاح ضد داعش به رهبری آمریکا هستند اظهاراتی را بیان داشته اند که حکایت از برنامه ریزی ها و هماهنگی هایی از سوی غرب و متحدانش در این خصوص دارد .احمد داود اوغلو نخست وزیر ترکیه نیز از بررسی مداخله نیروی زمینی این کشور در سوریه به بهانه مقابله با داعش خبر داد.
داود اوغلو گفت:ترکیه در حال بررسی مشارکت در یک نیروی زمینی ائتلافی برای جنگ با داعش در سوریه است.همچنین رجب طیب اردوغان،رئیس جمهوری ترکیه از نزدیک شدن دیدگاه های متحدان این کشور به هم درباره تشکیل منطقه حایل در شمال سوریه خبر داده بود، امری که ترکیه مدت‌ها است بر آن پافشاری می کند.از سوی دیگر هم در روزهای گذشته شاهد اعزام ناو هواپیما بر فرانسه به همراه یک زیر دریایی تهاجمی به منطقه به بهانه مقابله با داعش هستیم.
بیش از یک سال است ائتلاف تحت رهبری آمریکا حملات هوایی علیه مواضع داعش در عراق و سوریه انجام می دهد اما این حملات تا کنون نتوانسته است دستاورد بزرگی داشته باشد زیرا اساسا این حملات با هدف اقدام علیه ذاعش صورت نگرفته است و صرفا بهانه ای بوده است برای افزایش حملات علیه دولت بشار اسد و حمایت از مخالفان این کشور.
برنامه ریزی ها و طرح های ائتلاف موسوم به ائتلاف ضد داعش برای سوریه و منطقه با ورود اتحاد روسیه ، ایران و سوریه که همراه با حملات شدید هوایی روسیه به مواضع گروه تروریستی داعش صورت گرفت ، چالش‌های جدی را بر سر اهداف ائتلاف به اصطلاح ضد داعش ایجاد کرد.در صورتی که اظهارات مقامات آمریکایی و متحدان آنها صرفا یک بلوف سیاسی نباشد و شاهد تحرکات جدید آنها از بعد نظامی در سوریه باشیم می طلبد تا روسیه ، ایران و سوریه نیز دست به تحرکات جدید در برابر اقدامات غرب بزنند .
قطعا تلاش آمریکا و متحدانش با هدف مقابله با داعش صورت نمی گیرد و ادعای مقابله با داعش صرفا پوششی است برای پیشبرد اهداف منطقه ای آنها که یکی از ابزارهای پیشبرد اهداف آنها ایجاد و حمایت گروه های تروریستی در منطقه و سوریه بوده است.در صورت عدم تحرک کافی از سوی روسیه در این خصوص می‌تواند موجب تقویت مجدد گروه تروریستی داعش در منطقه شود امری که بیشتر از هر کشور دیگری برای منافع روس‌ها در منطقه و مرزهای این کشور در آسیای میانه مضر خواهد بود.بنا بر گزارش ها هزاران نفر از اعضای گروه‌های تروریستی حاضر درسوریه را اتباع جمهوری‌های آسیای میانه و منطقه قفقاز و روسیه تشکیل می‌دهند که عدم شکست انها در سوریه و منطقه می تواند تهدیدات امنیتی جدی را متوجه کشورهای این منطقه به ویژه روسیه کند.
نگرانی کرملین از سرایت تروریسم
دکتر الهه کولایی، مدیر گروه پژوهشی مطالعات اوراسیای مرکزی در گفتگو با دیپلماسی ایرانی گفت: یکی از مهمترین تهدیدات برای سوریه مسئله بنیادگرایی اسلامی است. روسیه جمعیت تقریبی ۲۰میلیونی مسلمان را در خود جای داده است که به طور مشخص چند درصد آنها خود را طرفدار جریان سلفی معرفی می‌کنند.
مساله حضور روسیه در خاورمیانه به عنوان برشی مشخص از تاریخ تحولات سیاست خارجی آن کشور پس از فروپاشی نباید به عنوان یک تحول جدید تلقی شود. به دلیل اینکه بازگشت روسیه به خاورمیانه بسیار سریع اتفاق افتاد و روسیه این منطقه را در همان دهه اول پس از فروپاشی مورد توجه قرار داد. این اتفاق زمان بسیاری نیاز ندارد که روس ها پس از فروپاشی در آن فضا با واقعیت ها، منافع خاص و آسیب پذیری های خویش مواجه شوند و با امکاناتی که در پیگیری اهداف خود در سیاست خارجی دارند، رویکردی واقع گرایانه داشته باشند.
گسترش ارتباط روسیه با کشورهای خاورمیانه بحث جدیدی نیست که به دوره سوم ریاست جمهوری پوتین مربوط شود، بلکه ابعاد این رخداد از همان دهه اول بعد از فروپاشی مشخص شد. آنچه به سیاست خاورمیانه ای روسیه مربوط می شود تحولات امروزی در تداوم تغییراتی است که در سال های پس از فروپاشی رخ داده است، اما اینکه چرا مسئله سوریه وارد این مرحله شده و دولت روسیه به اقدام نظامی در این منطقه متوسل شده، نقطه عطف این تحولات را شامل می شود.به اعتقاد من باید با زاویه ای امنیتی به این موضوع نگاه کرد.
در واقع تهدیدی که روسیه از ناحیه تحولات مربوط به بنیادگرایی اسلامی، داعش و فعالیت ها و جذب نیروهای آن احساس می کند. شمار قابل توجهی از نیروهایی که جذب فعالیت تندروهای اسلامی تحت این عنوان شده اند از آسیای مرکزی، قفقاز، حوزه ولگا و شمال قفقاز همگی در سوریه فعال هستند. روس ها بنا بر تجربه بیش از دو دهه اخیر خود برای تأمین امنیت خویش به استفاده از ابزار نظامی روی آورده اند. این ابزار نظامی ابزار سنتی دیپلماسی روسی است و اتفاق چندان خاصی رخ نداده است که خارق العاده باشد. رویکردی که روس ها در استفاده از ابزار نظامی داشته اند رویکردی پایدار و تکرار شونده است. اینکه امروز در سوریه از نیروی نظامی استفاده می شود، در ادامه روندی از تحولات رخ داده در دو دهه گذشته است.
اوج همکاری روسیه با آمریکا و غرب به خصوص در مبارزه با تروریسم به طور ویژه پس از ۱۱سپتامبر رخ داده است. برای پرداختن به دیپلماسی کرملین حتما باید به خاورمیانه در مجموعه اولویت های سیاست خارجی روسیه توجه کرد. اسناد ثبت شده در روسیه کاملا گویاست و اولویت ها را مشخص می کند. یکی از مهمترین تهدیدات برای روسیه مسئله بنیادگرایی اسلامی است. روسیه جمعیت تقریبی ۲۰میلیونی مسلمان را در خود جای داده است که به طور مشخص چند درصد آنها خود را طرفدار جریان سلفی معرفی می کنند. دولت روسیه نسبت به روندهای دموکراتیک سازی تحت مداخله آمریکا و تأثیر آن چه در خاورمیانه و چه در مرزهای اوراسیا بدبین است. همراهی آنها با آمریکایی ها پس از حوادث تروریستی ۱۱سپتامبر نیز تجربه های موفقی نبود. ماجرایی که در سال های بعد در جریان انقلاب های رنگی پیرامون روسیه رخ داد کاملا نشان می دهد که پروژه های مقابله با نفوذ روسیه و حاکم کردن جریان های غربی در جمهوری های پیرامون روسیه در حال شکل گیری است.
در حوادث موسوم به بهار عربی نیز همین مداخلات و روندها در خاورمیانه شکل می گیرد و در اوج آن حوادثی است که با مداخله ناتو در لیبی رخ می دهد. این موضوع روسیه را نسبت به اهداف غرب چه در سوریه و چه در اوراسیا و مناطق پیرامونی بدبین تر از گذشته می کند. روس‌ها برای خود حوزه هایی امنیتی تعریف کرده اند. آنها به شدت نسبت به مداخلاتی که در این مناطق صورت گیرد حساسیت نشان داده‌اند. ضمن اینکه از جانب غرب به ویژه از طرف آمریکا این حساسیت‌های روسیه به رسمیت شناخته نشده است و آمریکایی‌ها استراتژی مهار روسیه را به طور جدی دنبال کردند. آمریکایی‌ها تلاش کردند روس‌ها در مرزهای فدراسیون روسیه باقی بمانند که کاملا با دیدگاه و علائق مسکو در تضاد بوده است.
نکته مهم دیگر برای روسیه سرایت گرایش‌ها و فعالیت های افراطیون است که به نام داعش در سوریه فعالیت می کنند. اگر دولت بشار اسد در پرتو سیاست ها و برنامه ریزی های منطقه ای و بین المللی ساقط شود و اقتدار آن در سوریه از بین برود برای روسیه کاملا آشکار است که این عرصه مبارزه با نیروهای افراط گرا به داخل مرزهای امنیتی روسیه و حتی درون مرزهای فدراسیون روسیه انتقال پیدا خواهد کرد. بسیار روشن است که روس ها ترجیح می دهند این تهدید را همان جا در سوریه و در کانون آن دفع کنند.
دفع این تهدید در خارج از مرزهای امنیتی روسیه در اولویت روس ها قرار دارد. برای پرداختن به سیاست خاورمیانه ای روسیه حتما باید در متن این تحولات، عامل آمریکا را مورد توجه قرار داد؛ تنظیم این رابطه می تواند در این حوزه ها معنا پیدا کند؛ آن هم به دلیل تقابلی که در این سال ها بین روسیه و آمریکا گسترش پیدا کرده است .
به نظر می رسد تلاش روسیه برای به نمایش گذاشتن چهره یک بازیگر قدرتمند است؛ همان چیزی که روسیه در سال های پس از فروپاشی اتحاد شوروی به سرعت به آن روی آورد که بتواند بازیگری قدرتمند و تأثیرگذار در بازی های بین المللی باشد، همان عاملی که آمریکایی ها حاضر به پذیرش آن نشدند. روس ها در جریان تعامل با آمریکا در بیش از دو دهه گذشته آموخته اند که آمریکایی‌ها حاضر به شناسایی منافع خاص آنها نیستند و از هر قدرتی با اجرای پروژه های دموکراتیک سازی برای بر هم زدن روابط قدرت در حوزه‌های پیرامونی روسیه استفاده می کنند. در این مسیر خود روسیه را نیز هدف قرار داده اند. این مسائل می تواند پایه ادراک بدبینانه شکل گرفته در روسیه باشد که سیاست های آن در خاورمیانه را نیز شکل می دهد.ادامه دارد...
ش.د9404859
