فرار از معیشت به سیاست

گروه سیاسی: بی‌سابقه علیه قانون! این تفسیر واقع‌بینانه‌ای از اظهارات روز پنجشنبه حسن روحانی در جمع نمایندگانش در استان‌ها بود. روحانی بی‌سابقه‌ترین اظهارنظرها را درباره سازوکار انتخاباتی در کشور به زبان آورد. او که خود برآمده از همین ساختار انتخاباتی است؛ در اعتراض به نتیجه بررسی صلاحیت‌ها در هیات نظارت بر انتخابات، نهادهای نظارتی را متهم به تلاش برای ایجاد یک مجلس تک حزبی کرد. او البته نه‌تنها شورای نگهبان را متهم به دخالت در انتخابات و سیاسی‌کاری کرد؛ بلکه مبانی احراز صلاحیت را نیز زیر سوال برد. او با مطرح کردن دوگانه‌سازی‌های غیرمنطقی، به‌گونه‌ای سخن گفت که التزام به شرع مقدس اسلام در مقابل کارآمدی قرار می‌گیرد!

به گزارش «وطن امروز»، البته اظهارات حسن روحانی علیه شورای نگهبان با اظهارنظر بی‌سابقه او درباره ترکیب مجلس آینده همراه شد. او که مجری انتخابات است تاکید کرد آرزویش به قدرت رسیدن معتدلان در مجلس دهم است. روحانی همچنین گفت معاون اول خود را مامور رایزنی با شورای نگهبان کرده است. این اظهارات مداخله‌جویانه روحانی درحالی است که پیش از این نیز مقامات دولتی در اظهارنظرهایی بی‌محابا، بدون در نظر گرفتن نقش اجرایی و بی‌طرفانه، درباره انتخابات سخن گفتند. اظهارنظرهای مداخله‌جویانه استاندار تهران و استاندار خوزستان درباره نتیجه بررسی صلاحیت‌ها در هیات نظارت، این نگرانی را افزایش داده که دولت به دنبال اثرگذاری بر نتیجه انتخابات است. دخالت دولت در انتخابات نیز موضوع سلامت انتخابات را بشدت مخدوش می‌کند.

بر همین اساس اظهارات رئیس‌جمهور این نگرانی را تشدید کرده است. او روز پنجشنبه در جمع استاندارانش علیه نهادهای نظارتی اظهارنظر کرد. او گفت: قانون اساسی برای یهودیان، زرتشتیان و آشوریان و ارمنی‌های کشورمان که جمعیت قابل توجهی هم ندارند، حق برخورداری از نماینده قایل شده که این هم خیلی خوب است، اما اکنون آیا ما باید یک جناحی در کشور را که جمعیت خود و هوادارانش به چیزی حدود ۱۰ میلیون نفر می‌رسد، نادیده بگیریم؟ آیا باید قانون اساسی را اینگونه تفسیر و اجرا کنیم؟به‌گزارش خبرگزاری‌ها، او گفت: مجلس خانه ملت است نه خانه یک جناح و اگر قرار است یک جناح باشد و یک جناح نباشد، انتخابات نمی‌خواهد همه آنها به مجلس بروند.

وی افزود: مجلس شورای اسلامی، نامش خانه ملت است نه خانه یک جناح؛ بگذاریم خانه ملت آینه واقعی ملت باشد و متعلق به همه مردم. البته که در این میان جناح‌ها و احزاب مختلف باید بهترین‌ها را به مردم معرفی کنند و باید بر امر انتخابات هم نظارت بشود، اما معیار در همه این مراحل باید فقط قانون باشد. او که باید نقش بی‌طرف خود را در انتخابات نشان دهد، در اظهارنظری عجیب تصریح کرد: ما به عنوان دولت اعتدال که باید قانوناً بی‌طرف باشیم، اما دلمان می‌خواهد معتدلین به مجلس بروند و این آرزوی ما است اما قانوناً‌ و عرفاً حق مداخله نداریم و باید تلاش کنیم انتخابات سالم برگزار شود و به هر حال همه جناح‌ها باید بتوانند نمایندگان خود را به مجلس بفرستند. این اظهارنظر روحانی نشان داد عصبانیت او و جمله بی‌محابا به شورای نگهبان به دلیل عدم احراز صلاحیت نزدیکان و دوستان سیاسی او است.

او در ادامه حملاتش به شورای نگهبان را شدت بخشید و در اظهارنظری که می‌تواند در آینده‌ای بسیار نزدیک به دردسری بزرگ برای او تبدیل شود؛ دستگاه‌های نظارتی نظام را متهم به رفتار جناحی کرد. وی با اشاره به اینکه اگر قرار است یک جناح در انتخابات حضور داشته باشد و یک جناح نه، دیگر به چه دلیل انتخابات برگزار می‌کنیم؟ خاطرنشان کرد: همه باید برای ایجاد فضایی رقابتی و امیدآفرین تلاش کنیم تا شاهد حضور حداکثری در انتخابات باشیم چرا که این کشور متعلق به همه است و همه بخش‌ها، گروه‌ها و جناح‌ها باید بتوانند نمایندگان خودشان را در خانه ملت داشته باشند.

زیر سؤال بردن مبانی احراز صلاحیت!

اما روحانی در این سخنرانی جنجالی خود به گونه‌ای سخن گفت که مبانی احراز صلاحیت‌ها و شرط تدین و التزام به مبانی اسلام تضعیف می‌شود. روحانی در اظهارنظری که برخی آن را اعتراف رئیس‌جمهور نسبت به درستی دلایل رد صلاحیت افراد نزدیک به او می‌دانند؛ اینگونه سخن گفت که اگر این افراد در تدین و التزام به دین لنگ می‌زنند؛ در حوزه تخصص، صاحب نظرند! او گفت: یعنی امیرالمؤمنین(ع) وقتی حاکمی را در یک منصب قرار می‌داد، فقط به نماز شب آن فرد یا اینکه اول وقت در مجلس حاضر می‌شود یا اینکه زکات چگونه داده است، توجه می‌کرد؟ و فقط صداقت و ایمان بود؟ یا کارآمدی و کاربلدی فرد، توان اداره و مدیریت و فهم فرد را از جامعه نیز درنظر می‌گرفت؟

وی ادامه داد: قنبر پاک، متدین و مخلص بود؛ چرا امیرالمؤمنین قنبر را فرماندار یا استاندار نکرد؟ در حالی که سیاستمداری را فرستاد و حتی ایرادی هم که به وی داشت، به وی عتاب می‌کرد و نامه می‌نوشت و گاهی امیرالمؤمنین برای حل برخی مشکلات پیچیده افرادی را انتخاب می‌کرد که انسان تعجب می‌کند و این تعجب به خاطر آن است که انسان به همه زوایا آشنا نیست اگرنه مشخص است کار امیرالمؤمنین معلوم است که درست است. رئیس‌جمهور خاطرنشان کرد: امیرالمؤمنین مشاهده کردند که در فارس شلوغ است و کسی نمی‌تواند آن را اداره کند و سیاستمدار پخته‌ای که برخی مواقع تا حدی قابل قبول بود یعنی زیادبن ابیه را استاندار فارس کرد که وی پدر عبیدالله ‌بن زیاد بود، اما الان دولت یک چنین فردی را قرار دهد، چه می‌شود؟

البته این بخش از اظهارات آقای رئیس‌جمهور به مذاق گردانندگان سایت او خوش نیامد و تصمیم‌گیران در پاستور ترجیح دادند آن بخش از اظهارات او درباره زیادبن ابیه را سانسور کنند!

فرار به سیاست

اما اظهارات بی‌سابقه حسن روحانی علیه نهادهای نظارتی را برخی کارشناسان به گونه‌ای دیگر هم ارزیابی کرده‌اند. در کنار موضوع دخالت در امر انتخابات، کارشناسان معتقدند حسن روحانی اکنون و پس از اجرای برجام، در معرض مستقیم مطالبات جامعه در حوزه‌های اقتصادی و معیشتی است. با هزینه‌های هنگفتی که نظام به خاطر برجام داده، اکنون رئیس‌جمهور دیگر هیچ عذر و بهانه‌ای درباره وضعیت معیشتی جامعه ندارد. بر همین اساس شاید حاشیه‌سازی‌های سیاسی مفری برای موضوع پاسخگویی در حوزه معیشتی باشد.

بازی صندوق‌ها!

حمله دولت به شورای نگهبان و فشار به این نهاد قانونی البته از یک جهت دیگر نیز دنبال می‌شود. درحالی که شورای نگهبان رسما استفاده از صندوق‌های الکترونیکی در انتخابات آتی را منتفی دانسته است؛ وزارت کشور به شکل عجیبی اصرار دارد در انتخابات 7 اسفند از این صندوق‌ها استفاده شود! این موضوع نگرانی‌هایی را در باب سلامت انتخابات ایجاد کرده است. نجات‌الله ابراهیمیان، عضو حقوقدان شورای نگهبان با اشاره به اظهارات روز چهارشنبه رئیس ستاد انتخابات کشور درباره انتخابات الکترونیکی، به فارس گفت: طبق قانون استفاده از صندوق الکترونیکی برای اخذ رأی در انتخابات باید با تایید شورای نگهبان باشد و نه با هماهنگی این شورا. وی افزود: اکثریت اعضای شورای نگهبان عنوان کردند که استفاده از صندوق‌های الکترونیکی با وضعیت فعلی را برای انتخابات پیش‌رو تایید نمی‌کنند، چراکه این صندوق‌ها از سوی نهادهایی که مورد توافق بوده تایید نشده و اگر صندوق‌ها به تایید شورای نگهبان نرسد استفاده از آنها در انتخابات میسر نیست.

عضو حقوقدان شورای نگهبان اظهار داشت: پیش از این مراحلی از فرآیند انتخابات که قبلاً به صورت الکترونیکی انجام می‌شده همچون موضوع احراز هویت و امثال آن اساساً موضوع بحث نبوده و کماکان به همان ترتیب قبلی اجرا خواهد شد. آنچه موضوع مورد بررسی وزارت کشور و شورای نگهبان است صندوق‌های جدید الکترونیکی است که تنها برای اخذ رأی استفاده می‌شود.ابراهیمیان خاطرنشان کرد: 3 نهادی که معاون سیاسی کشور عنوان کرده صندوق‌های الکترونیکی را تایید کرده‌اند این تایید را نداشته‌اند و تنها یکی از آنها عنوان کرده این صندوق‌ها در مواردی که فاقد طبقه‌بندی هستند و محرمانه نیستند قابل استفاده است، در صورتی که انتخابات یک امر طبقه‌بندی شده و محرمانه است و 2 نهاد دیگر نیز این صندوق‌ها را تایید نکرد‌ه‌اند.

چرا معاویه، طلحه و زبیر تأیید صلاحیت نشدند؟

اظهارات عجیب حسن روحانی درباره سیره مدیریتی حضرت علی(ع) با پاسخ‌های قابل تامل استاد محمدحسین رجبی‌دوانی مواجه شد. محمدحسین رجبی‌دوانی با تأکید بر این نکته که همگان بویژه سیاستمداران ما باید تاریخ اسلام را به دقت بخوانند، افزود: اگر کسی در مطالعه تاریخ نتوانست به تحلیل مناسبی برسد باید از اهل فن و از فحول تاریخ اسلام بهره بگیرد، اما اینکه به تاریخ تا حدی علم پیدا کنیم و بعد آن را مطابق اهداف و خواسته‌های خود تحلیل و تفسیر کنیم و بخشی از حقیقت را بگوییم و بخشی را نادیده بگیریم، گناه بزرگی مرتکب شده‌ایم.

رجبی‌دوانی، پژوهشگر تاریخ اسلام و عضو هیأت‌ علمی دانشگاه امام حسین(ع) در مصاحبه با رجانیوز ضمن بیان تفاوت‌های شرایط حکومت بعد از رحلت پیامبر اسلام(ص) با زمان امیرالمؤمنین(ع) گفت: حضرت امیرالمؤمنین(ع) در انتصاب مناصب حکومتی به افراد، بر وفاداری، قبول داشتن و دفاع از حاکمیت حق و مقابله و عدم همکاری با دشمن تأکید داشته‌اند. این استاد دانشگاه با بیان اینکه «امیرالمؤمنین(ع)، معاویه ابن ابوسفیان که فردی سیاستمدار بود و در دوران پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) به حکومت شام رسید و این وضعیت تا زمان امیرالمؤمنین(ع) ادامه داشت را عزل کرد» اضافه کرد: اگر این‌طور بود که امیرالمؤمنین(ع) هرکسی را که توان مدیریت داشت و سیاستمدار بود حاکم ولایاتی از حکومت اسلامی می‌کردند، معاویه را که بر تخت حکومت شام تکیه زده بود عزل نمی‌کردند و به دنبال آن جنگ صفین که حدود ۷۰ هزار نفر از مسلمانان در آن جان‌باختند اتفاق نمی‌افتاد.

وی ادامه داد: اما چون امیرالمؤمنین(ع) معاویه را فردی فاسد می‌دانست که حاکمیت حق را قبول نداشت و به هیچ وجه به ایشان وفاردار نبود به‌رغم توان مدیریتی‌اش او را عزل کردند. عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین(ع) در بیان مصادیقی دیگر طلحه و زبیر را مثال زد و با بیان اینکه «این دو، سوابق به مراتب درخشان‌تری از زیاد داشتند» افزود: طلحه و زبیر با اینکه جزو اولین نفراتی بودند که با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کردند، اما امام هیچ‌ یک از اینها را منصوب نکردند، چون به خوبی می‌دانستند که طلحه و زبیر برای گرفتن پست و مقام بیعت کردند و آن دو هم فکر می‌کردند امیرالمؤمنین(ع) مثلاً حکومت یکی از ولایات بزرگ ممالک اسلامی مثل کوفه را به اینها می‌دهند.

وی درباره چرایی انتصاب زیاد ابن ابیه به استانداری فارس با بیان نکته‌ای جالب مبنی بر اینکه «در موقعیتی که حتی عبدالله ابن‌عباس که پسرعموی پیغمبر و امیرالمؤمنین علی(ع) بود خیانت کرد و بیت‌المال بصره را برداشت و گریخت، زیاد ابن ابیه بود که وفاداری به امام علی علیه‌السلام و خلأ عبدالله ابن عباس را جبران و پایداری می‌کند» اضافه کرد: حتی فتنه‌ای که عوامل معاویه در بصره ایجاد کرده بودند و می‌خواستند بصره را از قلمرو حکومت حضرت خارج کنند، این ابن‌زیاد بود که محکم در برابر فتنه‌گران ایستاد و مقاومت کرد. وی ضمن انتقاد از افرادی که تاریخ را مطابق اهداف و خواسته‌های خود تحلیل و تفسیر می‌کنند، افزود: اینکه به تاریخ تا حدی علم پیدا کنیم و بخشی از حقیقت را بگوییم و بخشی را نادیده بگیریم بویژه اگر به سیره پاک اهل بیت(ع) استناد کنیم نه‌تنها جایز نیست بلکه چه‌بسا موجب حرمت هم هست.

http://www.vatanemrooz.ir/newspaper/page/1803/1/152399/0

ش.د9405312