(روزنامه شرق ـ 1395/05/04 ـ شماره 375 ـ صفحه 1)
وی در گفتوگویی که با ایرنا داشتهاست، توصیهها و مواضع خود درباره مسائل مهم کشور را بیان کردهاست که بخشهایی از آن در ادامه آمده است.
برخورد احمدینژاد متفاوت بود
نوع برخورد رئیس جمهور قبلی با دیگر قوا، خیلی متفاوت بود. به نظر من تعامل بین قوا در زمان روحانی نسبت به دولت قبل خیلی فرق کرده و دیگر در صحنه بیرونی شاهد آن اختلافاتی که زمان احمدینژاد بین قوا رخ میداد نیستیم.
روحانی دوباره رئیسجمهور میشود
من فکر میکنم آقای روحانی رای میآورد و بر کرسی ریاست جمهوری مینشیند. برداشت من این است که مردم ایران به هر رئیس جمهور دو دوره فرصت ریاست جمهوری میدهند.
روی انتخابات ریاست جمهوری حساب نکنید
من هیچ وقت در مقام سخنگویی جریان اصولگرایی نبوده و نیستم. الان هم چندان در کارهای تشکیلاتی و سیاسی آنها مشارکت ندارم. چند دوره است که در جلسات مجمع اسلامی مهندسین هم شرکت نمیکنم با اینکه جزو موسسین آن هستم. از وقتی که عضو شورای عالی حل اختلاف قوا شدم برای اینکه در جایگاه بیطرفی باشم از تشکلهای سیاسی کنار کشیدم. درباره انتخابات 96 هم حرفی از جانب اصولگرایان ندارم، ولی از نظر توصیهای بهتر میدانم اصولگرایان سرمایهگذاریشان را روی انتخابات شوراها انجام دهند تا ریاست جمهوری. چرا که به هر حال آقای روحانی دور دومش است و کاندیدای اصلی ریاستجمهوری دور دوازدهم، ایشان است.
روحانی همه تخم مرغهایش را در سبد برجام گذاشت
روحانی تلاش و سرمایهگذاری اصلی دولت خود را روی مذاکرات هستهای انجام داد. تصورشان هم این بود که وقتی مذاکرات به نتیجه برسد مشکلات اقتصادی نیز حل میشود و چرخ اقتصاد به حرکت در میآید. این نگرش خیلی دقیق نبود و نباید همه تخم مرغها را در سبد برجام میگذاشتیم.
مشکلات اقتصادی کشور ما از سال 1350وجود داشتهاست و وقتی تحریم هم نبودهایم مشکلات زیادی داشتهایم. این اشکالات عمده را باید یک دولتی با جسارت و جرات اصلاح کند. البته چند ماهی است که آقای رئیس جمهور هم و غم و تاکید خود را روی اقتصاد گذاشته و پذیرفتهاند که اقتصاد اولویت نخست مطالبات مردم است. مردم هم سال 92 به ایشان برای وعدهشان مبنی بر به حرکت درآمدن چرخهای اقتصادی رای دادند. بر این باورم که دولت باید قاطعتر در آسیبزدایی از بروکراسی ناکارآمد اقتصادی حرکت کند و آن را به شکلی کارآ به حرکت درآورد تا شاخصهای محیط کسب و کار مثبت شود و مردم به سرمایهگذاری و کارهای اقتصادی رغبت پیدا کنند.
تاثیر مجلس دهم بر آرایش سیاسی کشور
من مجلس قبلی را هم مخالف دولت نمیدانستم. آن مجلس همراهیهای زیادی انجام داد. هیچ مجلسی عاری از نمایندگانی نیست که مواضع تند انتقادی علیه دولت مستقر نداشته باشند. اتفاقا کسانی که در مجلس قبل مواضع تندی داشتند باز هم رایآورده و به این مجلس راه پیدا کردهاند. ملاک ارزیابی یک مجلس این نیست که چند نماینده آن مواضع تندی علیه دولت داشتهباشند و انتقاداتی تند و بعضا غیرمنصفانه از دولت کنند. کلیت مجلس نهم برجام را تصویب کرد. دولت تنها جایی که با مجلس نهم مشکل پیدا کرد مربوط به طرح امر به معروف و نهی از منکر بود که دولت با آن مخالف بود.
سه جریان مجلس رقابت شانهبهشانه دارند
جناح اصولگرا که شاید از نظر تعداد همچنان برتری عددی داشته باشد. جناح به اصطلاح معتدل که طرفدار دولت است و جریان اصلاح طلب. در کل سه جریان با هم رقابتی شانه به شانه دارند که مدیریت مجلس را سختتر میکند. اما این مجلس در رابطه با دولت تفاوت زیادی با مجلس قبل ندارد. اتفاق خیلی جالبی هم که در این مجلس افتاد جریانی بود که دنبال استیضاح وزیر اقتصاد بود همه نمایندگان لیست امید بودند و از لیست اصولگراها کسی در آنها نبود. در کل به نظر من ترکیب مجلس روی آرایش سیاسی جامعه تاثیر نمیگذارد ولی آرایش سیاسی جامعه بر روی ترکیب مجلس خیلی موثر است.
دولت روحانی خط قرمز ندارد
همین که دولت یازدهم پذیرفته که درباره فیشهای حقوقی غیرمنصفانه خط قرمزی را در نظر نمیگیرد و با آن برخورد میکند خیلی اقدام خوبی است. منتهی باز نیاییم بگوییم هر اتفاقی در این باره رخ داده زیر سر دولت قبل است. دولت باید از تجربه دنیا برای شفافسازی استفاده و آن را پیاده کند.چه اشکالی دارد مردم ما بدانند مسئولی که سر کار آمده چقدر دارایی داشته و در پایان مسئولیتش چقدر دارد؟ در دنیا بسیاری کشورها این کار را میکنند. پایگاههای اینترنتی وجود دارد که مثلا آقای جان کری وزیر امور خارجه آمریکا فهرست داراییهایش را در آن اعلام کرده و مردم این کشور کاملا میدانند وی که ثروتمندترین مسئول آمریکایی است چقدر دارایی دارد. ما هم باید چنین شفافیتی داشته باشیم.
ش.د9501461