تجارب گذشته نشان می دهد که طرف های غربی به ویژه ایالات متحده آمریکا، در فراسوی مذاکرات به اهداف جنگ طلبانه خود فکر می کنند و اساسا در صدد حل واقعی بحران سوریه نیستند. تا زمانی که ایالات متحده آمریکا رویکرد کلی خود را اصلاح نکند و از تقابل با محور مقاومت و جمهوری اسلامی ایران دست بر ندارد و همچنان بر روی تفکر و مشی نظامی گری در سیاست خارجی خود تکیه کند، اساسا نمی توان سخنی از موفقیت در مذاکرات به میان آورد.
برگزاری مذاکرات لوزان در خصوص بحران سوریه، مورد توجه بسیاری از رسانه ها و تحلیلگران روابط بین الملل قرار گرفته است. این مذاکرات در حالی صورت می گیرد که ایالات متحده آمریکا در موارد قبلی، بی تعهدی خود را نسبت به حل بحران امنیت در سوریه به اثبات رسانده است. از سوی دیگر، واشنگتن و متحدان عربی آن خود مولد بحران امنیت در سوریه محسوب می شوند. گروه بین الملل بصیرت در خصوص نشست اخیر لوزان و ابعاد آن، گفت و گویی را با دکتر رضا سیمبر، استاد روابط بین الملل و عضو هیات علمی دانشگاه گیلان صورت داده است که از نظرتان می گذرد:
بصیرت: همان گونه که مستحضر هستید برگزاری مذاکرات لوزان حول بحران سوریه، اصلی ترین خبری است که طی روزهای اخیر مورد توجه رسانه های خبری و تحلیلی دنیا قرار گرفته است. نظر شما در خصوص برگزاری این نشست، آن هم در برهه زمانی فعلی چیست؟
به طور کلی مذاکرات در روابط بین الملل برای مدیریت بحران های جهانی امری مطلوب است. مذاکرات در روابط بین الملل با هدف ایجاد صلح و جلوگیری از جنگ صورت می گیرد. بنابراین کلیت برگزاری مذاکرات امری نامطلوب نیست، اما موفقیت در مذاکرات معلول وجود نیت واقعی طرف های شرکت کننده در آن برای حل بحران است. به عبارت بهتر، مذاکرات زمانی به نتیجه می رسد که طرف های شرکت کننده در آن، نسبت به حل بحران مصمم و در صدد اصلاح امور باشند. اگر نیت طرف های مذاکره کننده چیزی غیر از این باشد و یا به بهانه مذاکرات در صدد خرید زمان باشند، در آن صورت مذاکرات با شکست رو به رو می شود.
در تحلیل مذاکرات لوزان نیز باید نسبت به قاعده ای که ذکر شد توجه داشته باشیم. تجارب گذشته نشان می دهد که طرف های غربی به ویژه ایالات متحده آمریکا، در فراسوی مذاکرات به اهداف جنگ طلبانه خود فکر می کنند و اساسا در صدد حل واقعی بحران سوریه نیستند. تا زمانی که ایالات متحده آمریکا رویکرد کلی خود را اصلاح نکند و از تقابل با محور مقاومت و جمهوری اسلامی ایران دست بر ندارد و همچنان بر روی تفکر و مشی نظامی گری در سیاست خارجی خود تکیه کند، اساسا نمی توان سخنی از موفقیت در مذاکرات به میان آورد. از این رو من نسبت به مذاکرات لوزان و موفقیت در آن با تردید می نگرم.
بصیرت: ایالات متحده آمریکا طی سال های اخیر اصلی ترین حامی فرامنطقه ای جریان های تروریستی و تکفیری از جمله داعش و جبهه النصره و ...بوده است؛ موضوعی که در جریان برقراری آتش بس اخیر نیز به اثبات رسید. نظر شما در این خصوص چیست؟
در ابتدا باید تاکید کنم که ایالات متحده آمریکا همان سیاست مداخله جویانه خود را در منطقه و نظام بین الملل دنبال می کند. حمایت واشنگتن از عربستان سعودی و گروه های تروریستی و تکفیری نیز در همین راستا صورت می گیرد. همچنین ایالات متحده آمریکا سعی دارد مداخله گری رژیم صهیونیستی را در بحران های منطقه تقویت کند تا به این وسیله به محور مقاومت ضربه وارد کند. با این حال پیروزی های محور مقاومت در سوریه، مشاوره های موثر جمهوری اسلامی ایران در سوریه و نقش آفرینی تاثیرگذار روسیه سبب شده است تا ایالات متحده ناچار به عقب نشینی از برخی مواضع خود شود.
بصیرت: به حمایت ایالات متحده آمریکا از عربستان سعودی اشاره کردید. موقعیت عربستان سعودی را در برهه فعلی و در قبال تحولات سوریه و منطقه چگونه ارزیابی می کنید ؟
عربستان سعودی کشوری است که با بحران های عدیده ای مواجه می باشد. سیل کمک های مالی و تسلیحاتی عربستان سعودی به گروههای تروریستی مختلف و مداخله جویی آن در یمن سبب شده است تا این کشور با موقعیتی متزلزل مواجه شود. اقدامات ریاض در یمن و حملات آل سعود به مردم این کشور سبب شده است تا چهره کریهی از عربستان سعودی در نزد افکار عمومی دنیا بر جای بماند. بر همین اساس، با تزلزل موقعیت عربستان در منطقه، قدرت مانور این کشور در معادلات سوریه نیز رو به افول است.
بصیرت: دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی ما در قبال تحولات سوریه و منطقه چه وظیفه ای بر عهده دارد ؟
دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان وظیفه دارد در چارچوب تفکرات و اصول انقلاب اسلامی حرکت کرده و در همین چارچوب با تحولات منطقه مواجهه نماید. بدیهی است که پشتیبانی از محور مقاومت و رویارویی با رژیم صهیونیستی در ذیل همین چارچوب تعریف می شود. این چارچوب گفتمانی حق طلبانه، ملاک عمل و رفتار و تحلیل ما در قبال تحولات منطقه است. هرگونه انعطاف دیپلماتیک نیز در قبال تحولات منطقه و نظام بین الملل باید در همین قالب و چارچوب تعریف شود.
با تشکر از جناب دکتر سیمبر که وقت خود را در اختیار پایگاه بصیرت قرار دادند.
