فلسطین در 7 دهه اخیر همواره به عنوان نماد وحدت در جهان اسلام مطرح بوده و نمود این وحدت هم در مخالفت جهان اسلام با رژیم صهیونیستی بوده است. در سال های اخیر اما این مسئله روز به روز در بین سران مرتجع عرب و به ویژه شیخ نشین های خلیج فارس کمرنگ شده و به جای آن روابط با رژیم صهیونیستی جایگزین آرمان فلسطین شده است. در واقع پادشاهان مرتجع عربی که به دنبال حمایت از تروریست ها و سرکوب های داخلی، مشروعیت خود را از دست داده اند و در برابر دیگر کشورهای مشروع منطقه به ویژه ایران عرصه را واگذار کرده اند، سعی دارند از طریق نزدیکی به رژیم صهیونیستی و عادی سازی روابط با این رژیم اشغالگر به نوعی خود را ایمن کنند.
جدیدترین خبر در این مورد به بحرین بر می گردد که اوضاع این کشور در 5 سال گذشته بسیار متشنج بوده و آل خلیفه با سرکوب اعتراض های مسالمت آمیز مردمی و زندانی کردن رهبران شیعه مشروعیت خود را بیش از پیش از دست داده است. رئیس فدراسیون فوتبال بحرین اخیرا اعلام کرد که هیئتی از فدراسیون فوتبال رژیم صهیونیستی در نشست‌های کنگره فیفا در ۱۱ مه ۲۰۱۷ در منامه شرکت خواهد کرد. علی بن خلیفه آل خلیفه، رئیس فدراسیون فوتبال بحرین تاکید کرد، سفر هیئت صهیونیستیی بعد از اعطای چراغ سبز از سوی طرف‌های ذی ربط بحرین به فدراسیون فوتبال این رژیم انجام می‌شود.
در مقابل جمعیت «وعد» بحرین، دعوت مسئولان این کشور از هیئت ورزشی رژیم صهیونیستی را محکوم کرد. جمعیت وعد بحرین تأکید کرد، این اقدام دولت بحرین، برخلاف مواضع ملت بحرین درباره حمایت از مسأله فلسطین است. جمعیت وعد با اعلام مخالفت خود با هرگونه عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر قدس، تأکید کرد این رژیم در حال کشتار فلسطینی‌ها و بازداشت مردم و شکنجه اسرا است.
خبرهایی از این نوع بسیار هستند و به بحرین محدود نیستند. روابط عربستان با رژیم صهیونیستی نیز بیشتر از هر زمانی عادی شده است. «مجتهد» شاهزاده افشاگر و مشهور سعودی اوایل هفته اخیر، اطلاعات محرمانه‌ای را درباره امضای قرارداد خرید چندین فروند پهپاد بین عربستان و رژیم صهیونیستی با واسطه‌گری آفریقای جنوبی، در صفحه شخصی خود در توییتر منتشر کرد. پیش از این، علنی شدن کمک 80 میلیارد دلاری ملک سلمان به نتانیاهو در تبلیغات انتخابی در سال 2015 توسط اسحاق هرتزوگ، عضو کنست و رهبر مخالفان دولت نتانیاهو، افشای همکاری‌های امنیتی میان تل‌آویو و ریاض از سوی مسئول سابق موساد، علنی کردن قرارداد نفتی تونس با یک شرکت صهیونیستی و ایجاد 4000 فرصت شغلی، رسانه‌ای شدن دیدار عکاشه نماینده پارلمان مصر با سفیر رژیم صهیونیستی در قاهره، نشان از عزم جدی سران مرتجع عرب برای عادی سازی روابط با اسرائیل حکایت داشت.
این تلاش ها از سوی عربستان بسیار بیشتر بوده است. انور عشقی مشاور پادشاه عربستان در ماه‌های اخیر با دیدار علنی خویش با دوری گلد مدیرکل وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی، باب جدیدی به روی روابط اعراب و سعودی‌ها گشود.
«انور عشقی» اخیرا تاکید کرد به محض اعلام موافقت رژیم صهیونیستی با طرح به اصطلاح صلح عربی، 22 کشور عربی و 20 کشور اسلامی روابط خود را با این رژیم علنا عادی خواهند کرد. وی با اشاره به موافقت «ملک سلمان» و مشاوران ارشد او با «طرح صلح عربی»، اظهار داشت: اکنون که بنیامین نتانیاهو توانسته چهارمین کابینه خود را تشکیل دهد از وی می‌خواهیم که به این طرح بله بگوید. وی که پیش از این ژنرال ارتش سعودی و مشاور سفیر عربستان در واشنگتن هم بوده است، تصریح کرد: وقت آن رسیده است که اسرائيل موافقت خود با طرح صلح عربی پیشنهادی عربستان را اعلام کند، هر دو ایران را به عنوان دشمن خود می دانند.
قطر نیز از زمان جنگ اول خلیج فارس در سال 1991 همواره بر میزان روابطش با رژیم صهیونیستی افزوده و تنها دولت عضو شورای همکاری خلیج فارس است که موجودیت رژیم غاصب را به صورت دو فاکتو به رسمیت شناخته است. این روابط تا حدی پیشرفت کرد که در سال 2005 وزیر امور خارجه قطر به همتای صهیونیستیی خود گفت که قطر در حال تصمیم گرفتن برای برقراری روابط کامل با این رژیم حتی قبل از انعقاد قرارداد صلح بین اسرائیل و فلسطینی ها است.
عادی‌سازی روابط اعراب و رژیم صهیونیستی، همواره طرفداران و مخالفان زیادی میان نخبگان منطقه‌ای و بین‌المللی داشته است. فرآیند عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی و اعراب را می‌توان در قالب سه مرحله ساده‌سازی کرد: مرحله نخست، پذیرش و ایجاد روابط امنیتی و سیاسی پنهان، مرحله دوم، پذیرش عادی‌سازی روابط در فضای نخبگانی و تبیین لزوم آن برای جامعه و نهایتاً مرحله سوم که مهم‌ترین بخش فرآیند عادی‌سازی است، حساسیت‌زدایی اجتماعی است.
امروزه رسانه‌ها و نخبگان حامی عادی‌سازی و پذیرش رژیم صهیونیستی در منطقه، وارد مرحله حساسیت‌زدایی از داشتن رابطه و شناسایی اسرائیل برای افکار عمومی بالأخص جامعه کشورهای عربی شده‌اند؛ زیرا در صورتی که حتی جامعه کشورهای عربی، مقاومت و جمهوری اسلامی را دشمن بپندارند و از احساس دشمنی آنان نسبت به رژیم صهیونیستی کاسته شود، اما به دلیل سال‌ها خیانت، جنگ و رفتارهای نژادپرستانه و جنایت‌آمیز صهیونیست ها، هم‌چنان ارتباط با این رژیم با حساسیت و مقاومت در مقابل آن مواجه خواهد شد. لذا سران عربی در نظر دارند تدابیر و رفتارهایی برای حساسیت‌زدایی اجتماعی اتخاذ کنند. باید توجه داشت که حساسیت‌زدایی اجتماعی تصمیم و عملی متفاوت از پذیرش عادی‌سازی روابط در فضای نخبگانی و تبیین لزوم آن برای جامعه است.
هدف دو طرف از تلاش برای بهبود روابط چیست؟
هم رژیم صهیونیستی و هم محور ارتجاع عربی در منطقه ایران را به عنوان دشمن شماره یک خود می دانند. از این رو این دو با نزدیک شدن به هم به دنبال مقابله با دشمن مشترک هستند. رژیم صهیونیستی از یک طرف به دلیل شکست های پی در پی از مقاومت فلسطین و هراس نسبت به گسترش انتفاضه ها به دنبال آن است که با عادی سازی روابط با کشورهای عربی، مقاومت و مبارزه مردم فلسطین را تحت الشعاع قرار دهد و در یک کلمه "بی تاثیر" کند. از این رو در دو سال اخیر از روش های غیر رسمی وارد روابط با محور ارتجاع عرب شده و به تدریج این روند وارد فاز رسمی شده است که اعزام هیئت ورزشی به بحرین نمونه ای از این مسئله است. از سوی دیگر جهان عرب و به ویژه ارتجاع عرب در سال های گذشته و به ویژه با شروع بیداری اسلامی از سال 2001 به سمتی پیش رفته که مشروعیت پادشاهان عربی به شدت پایین آمده و در این کشورها اعتراض های مردمی زیادی صورت گرفته است. از سوی دیگر قطر، عربستان و بحرین که سیاست های خود را در تقابل با محور مقاومت به رهبری ایران ترسیم کرده اند در چند سال اخیر و به ویژه بحران عراق و سوریه و یمن زمین بازی را باخته اند و بیش از هر زمانی از نفوذ ایران در بین ملت های منطقه واهمه دارند. از این رو سعی دارند با نزدیک شدن به رژیم صهیونیستی به عنوان دشمن شماره یک ایران، برای مقابله با ایران با این رژیم متحد شوند.
عادی سازی روابط کشورهای مرتجع عربی با رژیم صهیونیستی، تنها یک تصمیم داخلی نیست و در حیطه کشورها و جوامع عربی تلقی نمی شود، بلکه بر افکار عمومی جهان اسلام تأثیر گذاشته و سعی در از بین بردن کارنامه سیاه صهیونیسم دارد. از سوی دیگر این روابط یک پیام امنیتی نیز برای جمهوری اسلامی دارد و تلاشی کور جهت کشاندن صهیونیست ها به مناسبات امنیتی حوزه خلیج فارس است. قطر، بحرین و عربستان در حال ایجاد سنگرهایی جهت دفاع از رژیم صهیونیستی هستند و سعی دارند صهیونیست ها را از راه های مختلف در منطقه نفوذ دهند. قراردادهای امنیتی عربستان با رژیم اشغالگر در زمینه حفاظت داخلی کشورش از این جمله است./
