باید محیط کشور را محیطی مناسب و درخور کنیم. اداره کشور و حکومت دعوا ندارد. وجود انتقاد سازنده مطلوب است، اما نباید اخلاق را از یاد برد[...]
یادداشت: آقای
روحانی در سفر خود به استان مرکزی در شورای اداری این استان در خمین
میگوید: «باید محیط کشور را محیطی مناسب و درخور کنیم. اداره کشور و حکومت
دعوا ندارد. وجود انتقاد سازنده مطلوب است، اما نباید اخلاق را از یاد
برد. امام(ره) آمد تا به ما اخلاق را درس دهد و انقلاب کرد تا مسلمان زیست
کنیم و دروغ، تهمت و سیاهنمایی از جامعه ما رخت بربندد.» وی همچنین در جمع
مردم اراک با تأکید بر حفظ آرامش و وحدت جامعه گفته بود: «آدم دروغگو
انقلابی نیست، آدم فحاش انقلابی نیست، آنها که از یأس سخن میگویند با
انقلاب اسلامی ایران رابطهای ندارند!»
سخنانی که مشابه آن از زبان
دیگر اعضای دولت نیز در روزها و هفتههای اخیر به گوش رسیده است و احتمالاً
امتداد نیز خواهد داشت، این سؤالها را در برابر افکار عمومی قرار داده
است که چه فرد یا افرادی بودند که کوچکترین نقد به برجام را با تندترین
ادبیات پاسخ میگفتند و منتقدان را بیشناسنامه و بیسواد و بزدل و...
میخواندند! چه کسانی با سیاهنمایی محض از دولتهای گذشته در سه سال گذشته
تلاش کردند نقاط ضعف و ندانمکاریهای خود را بپوشانند؟ حال چه رخ داده
است که به ناگاه آن هم در آستانه انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم، دولتمردان
نگران ناامیدی و دلسرد شدن آحاد مردم از مدیریت در کشور شده و همه را به
سخن نگفتن از نقاط ضعف دعوت میکنند و انتقاد از دولت را فحاشی تلقی کرده و
آن را خدمت به ضد انقلاب و خلاف اصول انقلابی میخوانند! در حالی که
واقعیت این است که انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران تنها در سایه
شفافیت در رفتار و صراحت در کلام چه در مقابل دشمنان بیرونی و چه در مقابل
ضعفها و اشتباهات و بیتدبیریهای داخلی است که پیشرفت خواهد کرد و توان
عبور از موانع و بیاثر کردن توطئهها را خواهد داشت.