پس از دو سال و نیم خلأ ریاست‌جمهوری در لبنان، سرانجام روز گذشته ژنرال میشل عون، رهبر حزب جریان آزاد ملی مارونی و از هم‌پیمانان حزب‌الله، به ریاست‌جمهوری لبنان انتخاب شد[...]
یادداشت: پس
از دو سال و نیم خلأ ریاست‌جمهوری در لبنان، سرانجام روز گذشته ژنرال میشل
عون، رهبر حزب جریان آزاد ملی مارونی و از هم‌پیمانان حزب‌الله، به
ریاست‌جمهوری لبنان انتخاب شد. آنچه انتخاب عون را قطعی کرد، کوتاه آمدن
«سعد حریری» رهبر جریان المستقبل و از رهبران جریان ۱۴ مارس بود. با این
حال، در این زمینه توجه به چند نکته ضروری است:
۱- باتوجه به اینکه
محور سازش در منطقه و هم‌پیمانان آن در داخل لبنان درصدد محدود کردن
حزب‌الله هستند، این پیروزی نشان از تداوم شکست‌های سریالی عربستان سعودی
است و همچنین می‌تواند نویدبخش حضور قدرتمندانه‌تر حزب‌الله در صحنه سیاسی
لبنان و حتی تحولات منطقه باشد. در تأیید این موضوع، روزنامه صهیونیستی
«اسرائیل هیوم» نوشته است، انتخاب ژنرال «میشل عون» به ریاست‌جمهوری لبنان
به این معناست که «سیدحسن نصرالله» پیروز بزرگ میدان است.
۲- با توجه
به هم‌پیمانی ژنرال عون با حزب‌الله و دوستی آن با شخص بشار اسد، این امید
وجود دارد که انتخاب عون افزون بر اینکه به آزادی عمل بیشتر حزب‌الله در
صحنه تحولات سوریه منجر خواهد شد، می‌تواند سبب تقویت مواضع سیاسی حامیان
منطقه‌ای مقاومت شود. این موضوع با توجه به انتقادهای اخیر مصر از سعودی‌ها
اهمیت دوچندان دارد.
۳- دستاورد دیگر انتخاب عون به ریاست‌جمهوری
لبنان، تحکیم مواضع مقاومت لبنان در برابر رژیم صهیونیستی است؛ زیرا
هم‌پیمانی عون که خود از سردمداران ترویج احساسات ضدصهیونیستی در میان
مسیحیان لبنان است و در مبارزه با این رژیم سابقه درخشانی دارد، با
حزب‌الله می‌تواند سبب تقویت مواضع ضدصهیونیستی در لبنان شود.
۴-
تحولات لبنان، در کنار سایر تحولات منطقه در عراق، یمن و... حاکی از دست
برتر جمهوری اسلامی ایران است. از این رو، می‌توان گفت جمهوری اسلامی با
وجود تلاش‌های آمریکا و سعودی‌ها برای برقراری نظم موردنظر خود در منطقه،
موفق شده است گام‌های مؤثری را برای حاکم ساختن نظم مطلوب در منطقه بردارد.
