اسرائیل به دنبال عمق استراتژیک در قاره آفریقا

(روزنامه جمهوري اسلامي – 1395/06/03 – شماره 10672 – صفحه 6)

سرزمینهای اشغالی از نظر دارا بودن منابع آبی، فقیر است ولی با اینکه کشاورزی در این اراضی بیشترین میزان مصرف آب را به خود اختصاص می‌دهد باز هم رژیم صهیونیستی به متحول ساختن تولیدهای کشاورزی توجه جدی دارد.

اسرائیل در جنگ 1967 به منابع آبی رود اردن در «جبل‌الشیخ» تسلط یافت ولی با این همه به آبهای رود لیطانی لبنان که بیشتر آن به دریای مدیترانه می‌ریزد، چشم طمع داشت. اسرائیل هم‌چنین به آبهای رود نیل جهت آبیاری بخشهای کشاورزی در صحرای «نقب» طمع می‌ورزید.

اسرائیل، اکنون به جای اینکه از مصر درخواست آب کند به منابع تامین آب رود نیل روی آورده و پروژه‌های ایجاد سد و طرح‌های آبی را دنبال می‌کند. بی‌شک ایجاد سدهای متعدد موجب می‌گردد که سهم مصر از آب نیل، کمتر شود و بدین ترتیب بخش کشاورزی مصر مورد تهدید جدی قرار خواهد گرفت.

اسرائیل در کنیا و اتیوپی زمین‌های زراعی زیادی را به صورت اجاره‌ای در اختیار دارد تا نیاز غذایی خود را از همان زمین‌ها تامین ‌کند؛ افزون بر آن در دو کشور یادشده آفریقایی در پرورش گل سرمایه‌گذاری عظیمی کرده و محصولات خود را به اروپا صادر می‌کند و سالانه بالغ بر 300 میلیون دلار سود خالص دارد. اسرائیل به جای آبیاری صحرای نقب توسط آب نیل، کشاورزی در آفریقا را راه‌اندازی کرده است.

وضعیت جغرافیایی، حال و آینده مصر را با دشواری مواجه ساخته و می‌سازد. آب نیل که به مصر می‌رسد از دو نقطه سرچشمه می‌گیرد:

1 – نیل سفید که سرچشمه آن دریاچه «ویکتوریا» است که از مرزهای اوگاندا، تانزانیا و کنیا می‌گذرد.

2 – نیل آبی که سرچشمه آن دریاچه «تانا» در اتیوپی است و نیل مصر، 85درصد آب خود را از نیل آبی دریافت می‌کند.

نیل سفید و آبی در نزدیکی خارطوم پایتخت سودان به هم می‌رسند و پس از آن وارد آبهای دریای مدیترانه می‌شوند و از آنجا که بخش بزرگی از آن آبها هدر می‌رفت کشور مصر سد «اسوان» را جهت جلوگیری از هدر رفت آب ایجاد کرد.

سهم مصر از آب‌های نیل 84 میلیارد مترمکعب است که به 22 میلیارد مترمکعب دیگر نیاز دارد. سهم اتیوپی 130 میلیارد مترمکعب است و افزون بر آن از آب 12 رود دیگر نیز بهره‌مند می‌شود.

اتیوپی که در حال ساخت سد «نهضت» است تصمیم گرفته مجرای نیل آبی را تغییر دهد. این سد می‌تواند 74 میلیارد مترمکعب از آب‌های نیل آبی را ذخیره کند. بدین ترتیب مصر که 22 میلیارد مترمکعب آب کم دارد، سهمیه‌اش نیز کمتر خواهد شد و از همه بدتر اینکه تولید برق در سد «اسوان» نیز کاهش خواهد یافت.

ساخت «سد نهضت» به طور یقین نه فقط امنیت آبی که امنیت ملی و راهبردی مصر را مورد تهدید قرار خواهد داد و اصولاً در ساخت این سد که با هدف تضعیف مصر صورت می‌گیرد، نقش اسرائیل کاملا‍ً پررنگ است و با نیت، پی‌ریزی «اسرائیل بزرگ» دنبال می‌شود. هدف نهایی اسرائیل در این کار، سیطره بر برق تولید شده و توزیع آب است.

«سد نهضت» با توجه به اهمیتش درتولید برق و آبیاری زمین‌های کشاورزی می‌تواند جایگاه راهبردی مصر را کاملاً با خطر مواجه سازد و در مقابل موجب خواهد شد که با توجه به سهل‌انگاری عربها در قاره آفریقا، اسرائیل در این قاره دست بالا داشته باشد.

اگر کشوری تصور کند که رابطه اسرائیل با اتیوپی رابطه‌ای زودگذر است سخت در اشتباه و توهم است زیرا اتیوپی با توجه به منافع و اهداف منطقه‌ای خود به شدت به یک موتلف راهبردی نیاز دارد و اسرائیل به خوبی نیاز این کشور را دریافته و توانسته با توجه به تامین نیازهای تسلیحاتی اتیوپی، جای پای خود را در اتیوپی و قاره آفریقا مستحکم کند و بی‌هیچ شکی با توجه به موارد فوق، بازنده بزرگ، کشور مصر خواهد بود.

این سد با توجه به قدرت ذخیره‌سازی بی‌نظیرش نباید ساخته شود و بمباران آن پس از ساخته شدن توسط مصر و سودان، نتایج فاجعه‌باری برای آن دو کشور خواهد داشت.

بنابراین مصر نباید به وعده‌های اتیوپی اعتماد کند زیرا بنای این سد موجب می‌شود که مصر به صورت کاملاً واقعی با خطر راهبردی مواجه شود.

آفریقا بازار بسیار بزرگی است واسرائیل توانسته بازار اسلحه در این قاره را در دست گیرد و یقیناً با فروش اسلحه جای پای اسرائیل در قاره سیاه مستحکم‌تر خواهد شد زیرا پس از فروش اسلحه، کارشناسان اسرائیلی وارد خواهند شد و پس از آن کارشناسان نظامی و امنیتی که ماموریت خود را کاملاً ماموریتی ملی تلقی می‌کنند، روسای جمهور کشورهای آفریقایی را تحت تاثیر قرار خواهند داد و این، همان رویه‌ای است که اکنون در اتیوپی و «اریتره» دنبال می‌شود.

اسرائیل در جزایر و بنادر و در کنار ساحل و بر قله کوهها در حال ساخت تاسیسات نظامی است و برای دریافت اطلاعات و مراقبت از دستاوردهای خود، مراکز امنیتی و اطلاعاتی به وجود آورده است. اکنون توجه جدی اسرائیل در منطقه تنگه «باب‌المندب» است. اسرائیل برای گسترش نفوذ خود در قاره آفریقا از یهودیان آفریقایی‌تبار (فالاشا) بهره می‌جوید. مهم‌ترین پایگاه دریایی اسرائیل در «اریتره» است و می‌توان ماموریت نیروهای نظامی در قاره سیاه در برخی کشورها را به شرح زیر مشخص کرد:

- جلوگیری از انجام هرگونه عملیات نظامی علیه سدها و تاسیسات آبی

- بازنگاه داشتن تنگه «باب‌المندب» برای کشتیهای بزرگ که عازم بندر «ایلات» هستند.

- همکاری با کشورهای آفریقایی برای نبرد با تروریسم اسلامی!

منبع: الوطن چاپ عمان

http://jomhourieslami.net/?newsid=103462

ش.د9502785