گزارش روز/ دروغ‌های عاشقانه!

پایگاه بصیرت / سیدفخرالدین موسوی

یادداشت: «آرش صادقی» نقش اول تازه‌ترین سناریوی جریان‌های خاص علیه نظام جمهوری اسلامی است! سناریویی که در ساعات پایانی روز نهم دی ماه و درست هنگامی که بازخوانی فتنه ۸۸، گروه‌های ضد انقلاب را برآشفته بود، به نمایش درآمد! سناریویی حساب شده برای درگیر کردن عواطف انسانی مردم که براساس آن فردی ۶۸ روز اعتصاب غذا کرده و خون بالا می‌آورد و هر لحظه ممکن است بمیرد! آن هم نه برای خودش، که به علت دستگیری همسرش، «گلرخ ایرایی»! قصه‌ای عاشقانه و احساسی! در همان ابتدا، فیلم پر از اشک و احساسی از تماس تلفنی مادر همسر صادقی با وی، منتشر و از کاربران فضای مجازی خواسته می‌شود عکس مشترکی از صادقی و همسرش را به عنوان تصویر حساب کاربری خود قرار دهند! اگرچه این موضوعات توانست موجی از احساسات را در شبکه‌های اجتماعی برانگیزد؛ اما همچنان ترند جهانی هشتک صادقی دور از دسترس بود، تا ضد انقلاب به منظور ایجاد موجی بزرگ‌تر به ناچار به ساخت ربات‌های توئیتری و حساب‌های کاربری تقلبی رو آورد! موجی که با همراهی تعدادی از نمایندگان فراکسیون امید و برخی از بازیگران وسعت بیشتری یافت!
اما با این همه، زمان زیادی لازم نبود تا واقعیت آشکار شده و سناریو در هم شکند؛ وقتی مشخص شد گلرخ ایرایی یکی از حامیان سرسخت گروه تروریستی پژاک است؛ وقتی مشخص شد ارتباط سازمانی با گروهک تروریستی پژاک، حمایت از فرقه ضاله بهائیت، ارسال گزارش مکرر به احمد شهید برای سیاه‌نمایی و تحریم علیه ایران تنها گوشه‌ای از جرم‌های آرش صادقی است؛ وقتی معلوم شد ادعای اعتصاب غذای ۶۸ روزه صادقی باورپذیر نیست و یکی از دوستانش نوشت یک بار ادعا شده بود آرش در زندان مرده است و سروصدای زیادی شد؛ اما مشخص شد در کمپ ترک اعتیاد بوده است! وقتی مشخص شد صادقی در حالی در مصاحبه‌ای با «بی‌بی‌سی» از وضع بد خود در زندان سخن گفته که در یکی از روستاهای کردستان مخفی شده بود!
سرانجام توئیت‌هایی با هشتک آرش صادقی کم و کمتر شد و توئیتر هشتک آرش صادقی را به دلیل استفاده بیش از حد از ربات‌ها «اسپم» کرد و حتی شماری از کاربران به دلیل حمایت از صادقی ابراز پشیمانی کردند؛ چنانکه یکی از کاربران در این‌باره می‌نویسد: «اعتراف می‌کنم بنده اسیر جوّ یک کانال تلگرامی شدم، اگه می‌دونستم گلرخ ایرایی علناً از پژاک حمایت می‌کنه، عمراً هشتک می‌زدم. اما چرا از پژاک متنفرم؟ چون در کرمانشاه سرباز بودم صد متری من پژاک نارنجک انداخت توی کانکس پلیس راهور. ۱۹ سرباز بی‌اسلحه شهید شدند.»