(روزنامه جوان – 1395/12/09 – شماره 5040 – صفحه 2)
در سال پاياني دولت تدبير و اميد و در سالي كه مزين به سال اقدام و عمل است، رئيسجمهور محترم مدتي است بهجاي گزارش عملكرد، گويي به گفتار درماني روي آورده است. چندان هم فرقي نميكند، اين گفتار درمانيها با فلسفه همايش و تريبوني كه در اختيار ايشان است، ارتباطي دارد يا خير. برخي آگاهان سياسي معتقدند، دولت يازدهم پس از چهارسال با حجم انبوهي از مطالبات مردم مواجه است كه در شعارهاي انتخاباتي سال 92 وعده آن داده شده بود و اكنون كه پاسخي براي آن ندارد، لاجرم براي فرافكني از آن مطالبات دست به غيريتسازي و دوقطبيهاي كاذب ميزند؛ دو قطبياي كه از قضا واجد مصاديق خارجي نيست. بنابراين مخالفان با عناويني مانند: «عدهاي، برخي و بعضيها» معرفي ميشوند.
این دو قطبیسازیها البته چندان بیارتباط با انتخابات آینده هم نیست؛ خصوصاً آنکه محمدرضا باهنر اخیراً در اظهارنظری از ریزش قطعی آرای روحانی نسبت به سال 92 خبر داده است.
سخنان روحاني در همايش « مجمع ملي سلامت» شباهت فراواني به اين گزارهها دارد. فارغ از اينكه طرح مسائل سياسي و حمله به منتقدان با همايش ديروز چه ارتباطي ميتواند داشته باشد، پاسخ آن را شايد بتوان در پيش فرض بالا جستوجو كرد.
نکته قابل تأمل اینکه رئیسجمهور دو روز قبل در همایش سراسری مجریان برگزاری انتخابات 1396 ضمن تأکید بر انسجام جامعه گفته بود: « وحدت با سخن گفتن ایجاد نمیشود، اگر به یکدیگر احترام نگذاریم، بجای اتحاد، کینه، نفاق و چند دستگی ایجاد میشود.» اما در همایش دیروز نهتنها سخنی از وحدت به میان نیامد بلکه درست برخلاف آن تقابل و قطبیسازی در جامعه محتوای اصلی سخنان رئیسجمهور را تشکیل میداد.
آنگونه كه خبرگزاريها نقل كردهاند، روحاني در اين همايش پس از مقدمهاي درباره موضوع سلامت و درمان، از يك طرح مسئله روحي و رواني به تعامل با دنيا رسيده و با اشاره به اينكه: مگر ميشود يك انساني مضطرب باشد ولي بدنش آرام باشد؟ بدنش درد داشته باشد اما روحش آرام باشد؟ نتيجه گرفته است: « حالا اگر ما از تعامل با جهان بگوييم «بعضيها» خيلي بدشان ميآيد، نميدانم چرا «بعضيها» به تعامل با جهان حساسيت دارند؟» وي با بيان اينكه «برخي» از تقابل با جهان خوششان ميآيد، اظهار داشت: «نميدانم اين تقابل براي آنها چه آورده، البته براي «بعضيها» نان آورده است. اين «بعضيها» و «برخي» همان عناويني است كه در مقدمه اين گزارش بدان اشاره شد.»
تعامل نداشته باشيم بايد از كود غيراستاندارد استفاده كنيم
روحاني در همين زمينه افزوده است: «تعامل با جهان كه ما ميگوييم، ممكن است كسي بگويد تعامل با جهان چه كار با سلامت دارد، شما وقتي تعامل با جهان نداريد و دچار تحريم هستيد ناچار ميشويد از كود و سم غيراستاندارد استفاده كنيد. زيرا كشوري كه اين مواد استاندارد را دارد به شما نميدهد. البته دكتر روحاني در اينجا هيچ اشارهاي نميكند كه مخالفان تعامل با جهان چه كساني هستند، مختصات اين تعامل چيست و بر فرض محال اگر چنين كساني وجود دارند، فلسفه مخالفت آنها با ادعاي مورد نظر چيست؟» رئيسجمهور با همان پيش فرض خود ( مخالفان تعامل با دنيا) در مدح و منقبت تعامل با دنيا گفته است: «تعامل ما با دنيا براي ما مفيد است، دانشگاهها و محققان ما بايد با جهان در تعامل باشند، زيرا تجربهاي كه ما به دست بياوريم براي دنيا مفيد است وآن زكاتش است كه بايد پرداخت كنيم. وي افزوده است: «بعضي ها» فكر ميكنند هر چه دروازه كشور قفلهايش بيشتر باشد امنيت و سلامت بيشتر است.»
عدهاي از صبح تا شب ذهنشان آشفته است
روحاني با آنکه متوجه است در مقام رئیسجمهور این سخنانش تا چه اندازه آشفتگی ایجاد میکند، با بيان اينكه «عدهاي» از صبح تا شب هم خودشان و ذهنشان آشفته و نگران است و هم نگراني توليد ميكنند، اظهار داشت: استادان و بزرگان ما در رفت و آمد باشند، علم و تحقيقات را بالا ببرند، گاهي يك تحقيق كوچك وقتي در مسير خودش قرار ميگيرد تا زماني كه مورد تأييد قرار ميگيرد، اجازه انتشار ميگيرد و به يك دارو يا واكسن مورد تأييد جهاني تبديل ميشود. ما الان چقدر سرمايهگذاري ميخواهيم در بخش درمان؛ همه سرمايهگذاري را ما ميتوانيم انجام دهيم، البته در آغاز اين دولت كه البته من نميخواهم برگردم به سالهاي 91 و 92 زيرا «بعضي ها» خيلي ناراحت ميشوند آمار و ارقام خيلي مشعشع است. از آن دوران نميشود گفت زيرا اگر بگوييم به ما ميگويند چه كار داري به قبل از اين دولت، حالا مال دولت خودتان را بگوييد دوره قبلي گذشته است.»
روحانی سپس برای توجیه انتقادهای مکررش به گذشته آن هم در سال چهارم و پایان کار دولتش دولتش گفت: « وقتي آن دولت بود ميخواستيم انتقاد كنيم ميگفتند انتقاد نكنيد دولت تضعيف ميشود؛ امروز كه آن دولت رفته ميخواهيم انتقاد كنيم ميگويند آن دولت كه رفته چه كار به آن داريد؛ بعضیها آلزایمر سیاسی گرفتهاند.»
ترسيم چهرهاي متحجر از حوزههاي علميه!
روحاني در ادامه گريزي هم به عوامل تأثيرگذار بر سلامت افراد زده و با اشاره به تعاريف مربوط به سبك زندگي اسلامي اوضاع 50 سال پیش را به رخ وضع موجود کشید:« ما فكر ميكنيم كه دين مبين اسلام صرفاً به ما ميگويد كه چطور نماز بخوانيم، روزه بگيريم و به حج رويم، درحالي كه اسلام فرهنگ بسيار وسيعي دارد؛ آنچنانكه در روايات مختلف به چگونگي و زمان صرف صبحانه، ناهار، شام و زمان خواب اشاره شده است. گاهي فكر ميكنيم ورزش نوعي تشريفات است. در زمان قديم كه در حوزه علميه قم بوديم، اگر يكي از طلبهها صبح در حجره خود تنها پنج دقيقه نرمش ساده ميكرد، سايرين ميگفتند كه او تقوايش كم است و كسي جرئت نميكرد ورزش كند. آن زمان حتي نرمش ساده را هم در زمره زندگي لوكس معنا ميكردند كه بر اين اساس فرد مذكور به درد حوزه نميخورد و اينطور تعبير ميشد كه آن فرد عالم نميشود چرا كه عالم بايد دود چراغ بخورد.»
گريه كنيم حلال است، بخنديم حرام است
دكتر روحاني در ادامه سخنان خود باز هم با معرفي كساني با واژگان «برخي» و «بعضي» به عنوان مخالفان نشاط و شادابي در جامعه و سرمايهگذاري خارجي میگوید: پس فردا عيد است و ايام ميلاد حضرت زهرا (س) در پيش است. بايد نشاط داشته باشيم. بگذاريم مردم نشاط داشته باشند چطور اگر گريه كنيم حلال است بخنديم حرام است؟ سلامت جسم و روح بدون نشاط نميشود. بگذاريد جامعه و جوانان نشاط داشته باشند. روحاني با تأكيد بر اينكه بايد از سرمايه خارجي استفاده كرد، افزود: ما ميگوييم بايد با استفاده از يك شريك خارجي بيمارستان درست شود و ناوگان هواييمان با هواپيماهاي نو تجهيز شود. «برخي» ميگويند كهنه مصرف كردن افتخار است اما ما ميگوييم بايد تجهيزات نو بيايد و با حفظ اصول و ارزشهايمان از فناوريهاي جديد استفاده و در ارتباط با دنيا تجهيزاتمان را مبادله كنيم.
روحاني در ادامه سخنان خود با اشاره به شرايط درياچه اروميه افزود: «برخيها» ميگفتند چرا اين اندازه در درياچه اروميه سرمايهگذاري كرديد؛ شما امروز آثار آن را مشاهده ميكنيد. «برخيها» ميگويند حالا كه خوزستان خاك شده است به فكر افتادهايد؛ خير ما از سال 92 به فكر بودهايم و گروه ملي مبارزه با ريزگرد را در سال 92 تشكيل داديم.
http://javanonline.ir/fa/news/840629
ش.د9504107