گریه محمدرضا عارف در مقام مسئول اصلی تنظیم لیست اصلاحطلبان به هنگام توضیح درباره چگونگی بسته شدن لیست این جریان برای شورای شهر تهران، افشای وجود فشارها و لابیهای گسترده برای حضور در لیست، افشای دریافتهای هنگفت برای قرار گرفتن نامها در لیست 21 نفره، ابراز نگرانی تحلیلگران این جریان، از جمله عباس عبدی از آینده شورای شهر تهران و تأثیر عملکرد آن بر اقبال اصلاحطلبان در انتخاباتهای آتی و موضوعات دیگری از این دست، سبب نگرانیهای شدید برای آینده تهران شده است[...]
یادداشت: گریه
محمدرضا عارف در مقام مسئول اصلی تنظیم لیست اصلاحطلبان به هنگام توضیح
درباره چگونگی بسته شدن لیست این جریان برای شورای شهر تهران، افشای وجود
فشارها و لابیهای گسترده برای حضور در لیست، افشای دریافتهای هنگفت برای
قرار گرفتن نامها در لیست 21 نفره، ابراز نگرانی تحلیلگران این جریان، از
جمله عباس عبدی از آینده شورای شهر تهران و تأثیر عملکرد آن بر اقبال
اصلاحطلبان در انتخاباتهای آتی و موضوعات دیگری از این دست، سبب
نگرانیهای شدید برای آینده تهران شده است و پیشبینیها درباره تکرار
تجربه شورای اول را بیش از پیش افزایش داده است؛ اما آنچه در این میان
نباید از آن غافل ماند، سوءاستفاده اصلاحطلبان از اعتماد مردم به این
جریان سیاسی در انتخابات اخیر است. مردم تهران که به دلایل مختلف در این
دوره از شورای شهر تهران و پس از سه دوره متوالی اعتماد به اصولگرایان،
لیست اصلاحطلبان را راهی شورای شهر تهران کردند، اکنون و پس از نوشتن نام
21 عضو لیست اصلاحطلبان بر برگه رأی خود با این اعتماد که شورای هماهنگی
این جریان با توجه به نیازهای شهر و براساس شایستهسالاری، جمعی از متخصصان
را برای پارلمان شهری تهران معرفی کرده است، حالا شاهد آن هستند که این
لیست نه بر مبنای شایستهسالاری و استفاده از نیروهای کارآمد و متخصص، بلکه
بر اساس زدوبند و پرداختهای هنگفت تنظیم شده است؛ موضوعی که بیتردید نه
تنها بر اعتماد مردم به جریان اصلاحات لطمه وارد میکند؛ بلکه میتواند
نوعی بدبینی و تردید را در دل مردم در برابر فعالیتهای انتخاباتی همه
جریانهای سیاسی ایجاد کند؛ بدبینیای که علاوه بر نتایج نامطلوب فراوانی،
همچون عدم شکلگیری تعامل سازنده میان مردم و مسئولان شهری و...، کاهش
مشارکت عمومی در انتخابات بعدی بدیهیترین نتیجه آن خواهد بود.