- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
(روزنامه اعتماد ـ 1396/04/28 ـ شماره 3858 ـ صفحه 6)
از اين پس مساله انتخابات اهميت دارد اما بايد به اين موضوع توجه كرد كه دولت آقاي روحاني بهترين عملكرد را از خود به جاي بگذارد و به خواسته‌ها و مطالبات عقبه راي خود توجه كند. اينكه چه كنيم تا آقاي روحاني از حداقل موفقيت در اين 4 سال برخوردار شود و زمينه براي فرد ديگري از جريان اصلاحات يا معتدل براي رياست‌جمهوري فراهم شود، اهميت زيادي دارد.
اگر دولت آقاي روحاني خيلي موفق نشود در اين مدت مطالبات را محقق كند، مردم اين توجيه را نخواهند پذيرفت كه اصلاح‌طلبان نتوانستند وارد دولت شوند. به عبارت ديگر اگر كارنامه عملكردي آقاي روحاني موفق نباشد اصلاح‌طلبان مبرا نخواهند بود. در اين صورت مجموعه اصلاح‌طلبان به علاوه جريان اعتدال لطمه مي‌بيند و دور از ذهن نيست كه قدرت دوباره به دست اصولگرايان بيفتد. همان‌طور كه بعد از 8 سال دولت اصلاحات شاهد بوديم كه اصولگرايان راحت انتخابات را بردند و آقاي احمدي‌نژاد وارد پاستور شد. اين شكست ديگر نبايد تكرار شود.
اصلاح‌طلبان و اعتدالگرايان بايد هم و غم خود را به كار بگيرند تا به اين سرنوشت دچار نشوند. اكنون بسيار مهم است كه به شكلي حركت كنيم كه واقعا شانس پيروزي براي 4 سال آينده زياد باشد. بايد توجه داشت كه در صورت عدم توفيق دولت، تنها آقاي روحاني و جريان اعتدال نيست كه ضربه مي‌خورد بلكه تركش‌هاي آن به اصلاح‌طلبان نيز خواهد رسيد.
لذا نحوه تعامل بين دولت آقاي روحاني و اصلاح‌طلبان بايد به گونه‌اي باشد كه بتوان به سمت يك موفقيت نسبي حركت كرد. خيلي اشتباه است كه بگوييم در حالي كه ما عامل پيروزي آقاي روحاني بوديم اما دولت آن‌طور كه بايد و شايد و در حد انتظارات در دولت به ما سهم نداد. اين جمله براي اين ارتباط بين اصلاح‌طلبان و دولت سم است و متاسفانه برخي چهره‌هاي اصلاح‌طلب آن را به كار برده‌اند.
بايد توجه داشت كه مساله اصلي اصلاح‌طلبان يا دولت نيستند بلكه موضوع مهم انتخابات سال 1400 است. هريك از اين دو جريان بر اين اساس بايد نهايت تعامل را با يكديگر داشته باشند.
مي‌توان گفت كه دود عدم توفيق دولت آقاي روحاني در چشم اصلاح‌طلبان خواهد رفت. لذا همه آنچه در اين ميانه شكل مي‌گيرد بايد همكاري و يكدستي باشد. اگر اصلاح‌طلبان اصرار دارند كه فرد خاصي در دولت باشد از باب اين نبايد باشد كه چون اصلاح‌طلبان در راي‌آوري كمك كرده‌اند پس بايد سهمي را براي اصلاحات قايل شوند. به هيچ‌وجه نبايد سهم‌خواهي مطرح باشد. اصلاح‌طلبان و جريان اعتدال بايد مثل فرزند خود به دولت آقاي روحاني نگاه كنند. تلاش كنند كه اين فرزند به بهترين نحو عمل كند.
با توجه به اينكه چه نقص‌هايي در كار دولت هست، بايد تلاش كرد تا نقايص رفع شود. اگر اصلاح‌طلبان اصرار مي‌كنند كه فردي در دولت باشد يا اهل سنت، كردها و زنان بايد در كابينه باشند به واسطه سهم‌خواهي آنان نيست بلكه به خاطر توجه به مطالبات مردم است. اين امر كمك مي‌كند تا وضعيت آقاي روحاني مستحكم‌تر شود.
لذا رويكرد دو طرف به يكديگر بايد يك سوال باشد و آن هم اينكه چگونه در اين 4 سال قوه‌مجريه را بگردانيم كه سنگ بناي پيروزي در انتخابات بعدي را گذاشته باشيم. اصلاح‌طلبان در اين مدت بايد نقدها و پيشنهادات خود را به دولت ابراز كنند و دولت نيز براي بهبود عملكرد به آنها توجه كند. توجه به اين امر لازمه شكل‌گيري ارتباط طرفين است. اگر هر يك از اين دو اهميت تعامل را ناديده بگيرند نمي‌توان اميد داشت تا در انتخابات آتي مردم باز هم به نامزد مورد نظر اصلاح‌طلبان و اعتداليون راي دهند.
http://etemadnewspaper.ir/?News_Id=80848
ش.د9601228
