گسترش و نشر بیاعتمادی به نظام و نهادهای مسئول در کشور یکی از حربههایی است که جریانهای خاص به شکل بسیار هدفمند و گسترده آن را دنبال میکنند و در تلاشند تا اینگونه القا کنند که مردم اعتماد خود را نسبت به نظام، نهادهای وابسته به آن از دست دادهاند[...]
یادداشت: گسترش
و نشر بیاعتمادی به نظام و نهادهای مسئول در کشور یکی از حربههایی است
که جریانهای خاص به شکل بسیار هدفمند و گسترده آن را دنبال میکنند و در
تلاشند تا اینگونه القا کنند که مردم اعتماد خود را نسبت به نظام، نهادهای
وابسته به آن از دست دادهاند. موضوعی که چنان به شکل گسترده و با
لطایفالحیل در فضای مجازی و رسانههای بیگانه و شبکههای ماهوارهای به آن
پرداخته میشود که متأسفانه برخی از ما نیز این موضوع را باور کردهایم و
رأی به بیاعتمادی مردم به نهادها و سازمانهای دولتی میدهیم؛ این در
حالی است که واقعیت خلاف این گزاره و مدعا را به اثبات میرساند. برای
اثبات نقض این مدعا تنها کافی است نگاهی به میزان مبالغی بیندازیم که مردم
در اختیار نهادهای دولتی و حکومتی برای کمک به هموطنانمان در مناطق
زلزلهزده در غرب کشور قرار دادند! در این میان جمعیت هلال احمر جمهوری
اسلامی ایران که فقط یکی از سازمانهای بزرگ دولتی برای جمعآوری کمکهای
مردمی به زلزلهزدگان است؛ به طور رسمی اعلام کرده است تا بامداد 29 آبان
ماه افزون بر کمکهای غیر نقدی فراوان و بینظیر، بیش از 35 میلیارد تومان
کمک نقدی به حساب این جمعیت واریز شده است یا در نمونه دیگر بر اساس اعلام
پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد امام خمینی(ره) فقط در سه روز ابتدایی پس از
وقوع زلزله در کرمانشاه مردم بیش از 11 میلیارد تومان به حساب این کمیته به
منظور کمک به زلزلهزدگان واریز کردند. حالا این مبالغ و تعداد تخمینی
افراد واریزکننده را با مبالغی که به حسابهای دیگر، اعم از حسابهای شخصی
چهرههای سرشناس و حساب سمنهای مستقل و غیر دولتی مقایسه کنید، فکر
نمیکنم توضیح بیشتری برای پاسخ دادن به ادعای بیاعتمادی مردم به نهادها و
سازمانهای دولتی و حکومتی لازم باشد؛ البته از این موضوع نیز نباید غافل
شد که امتداد اخبار فسادهای اقتصادی و عملکرد برخی از مسئولان میتواند این
اعتماد را با مخاطره روبهرو کند؛ از این رو ضروری است در مسیر مبارزه با
فساد گامهای جدی و قاطعی برداشته شود.