تشخیص درست اما درمان غلط

باربارا سلاوین مدیر بخش شورای آتلانتیک در حوزه آینده ایران در مقاله ای به نقد از وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا و تصمیماتش در قبال ایران پرداخته است.وزیر خارجه ایالات متحده با طرح اشکالات و نواقص متعددی در خصوص قرارداد هسته ای ایران به انتقاد از آن پرداخت اما نتوانست هیچ راه حل واقع بینانه ای را به منظور برطرف نمودن آن ارائه دهد.
آقای وزیر امور خارجه برنامه ای دارد و آن هم اعمال فشار مالی و اقتصادی بی سابقه بر روی رژیم ایران است. برنامه ای که به احتمال خیلی کم به سر انجام خواهد رسید. این تصمیم واشنگتن مبنی بر اعمال تحریم مالی و اقتصادی می تواند نتیجه عکس و عکس العمل منفی ایران چیین روسیه و بروکسل را با خود داشته باشد.
قبل از اینکه ترامپ به صورت یک طرفه از برجام خارج شود ایالات متحده از تاثیر گذاری و نفوذ بیشتری بر اروپا و سایر متحدانش مبنی بر اقناع آنان در اعمال تحریم ها و یا تنبیهات جدید بر ایران به دلیل گسترش فعالیت موشکی و دخالت نظامی در عراق سوریه لبنان و یمن برخوردار بود.
بدون حضور واشنگتن در برجام با این حال سایر امضا کنندگان این قرارداد از انگیزه حداقلی برای اجماع علیه ایران برخوردارند. شرکت های بزرگ اروپایی ممکن است مجبور باشند تا برای در امان ماندن از تحریم های ثانویه ایالات متحده فعالیتشان با ایران را کاهش داده تا بتوانند به مراوده تجاری خود با بازار پرسود آمریکا برسند.اما نکته ای که حائز اهمیت است این می باشد که دیگر طرف اروپایی تمایل زیادی برای همراهی و حمایت اقدامات یک جانبه ترامپ مبنی بر مقابله با ایران ندارد.
با ترک برجام ایالات متحده تنها کانال ارتباط دوجانبه باقی مانده با تهران را ازدست داده است.
پامپئو شروطی 12 گانه برای ایران وضع نموده و اعلام نمود که اروپایی ها با این تحلیل طرف آمریکایی موافق اند. اما چند دهه رابطه اروپا با ایران ثابت کرده است که چنین شروطی راه به جایی نبرده و ایران را تنها تشویق به روی آوردن به اعمال سیاست هایی خواهد کرد که قویا باب میل اسرائیل و عربستان و آمریکا نمی باشد.
این شرط آقای وزیر امور خارجه که ایران غنی سازی را پایان ببخشد و به بازرسان آزانس بین المللی اتمی دستررسی به تمامی سایت های نظامی در هر زمان ممکن را بدهد تنها آن دسته از افراد را که خواستار قطع همکاری با آژانس و سرعت بخشیدن به پروسه برنامه هسته ای هستند را تقویت میکند.
ایران هرگز متحدانش در منطقه را که دهه هاست با ایران در همکاری بوده اند مانند حزب الله را تنها نخواهد گذاشت . این مانند این است که ایران از واشنگتن بخواهد از رابطه با بعضی از متحدانانش چون دشمن ایران هستند دست بکشد.
در کل اعمال تحریم های جدید علیه ایران تنها به ضرر مردم خواهد بود و این ایرانیان اند که بیش از پیش متضرر خواهند شد. این سیاست واشنگتن تنها مردم ایران را زمانی که مستعد رابطه برقرار کردن با آمریکایی ها و تعامل با اقتصاد جهانی بودند را بیش از پیش عصبانی خواهد کرد.

مترجم:مهدی بختیاری