آقای یعلون! ماه عسل تمام شد

موشه یعلون وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی و مئیر لپید عضو سابق کابینه امنیتی این رژیم، دیروز در روزنامه «تایمزآواسرائیل» یادداشت قابل تاملی را بطور مشترک نوشتند. عنوان این یادداشت این است؛ «آیا غرب از واگذاری جولان به یک روانی صرفنظر می کند؟»

یعلون و لپید در این یادداشت اوج وقاحت، گستاخی، فرصت طلبی، خوی اشغالگری و بی منطق بودن این رژیم را به نمایش گذاشته اند. یادداشت چنین آغاز می شود؛ «ما در جهانی پر از معضلات دیپلماتیک پیچیده زندگی می کنیم، اما برای یک بار مسئله ساده است: آیا شما منطقه ای را که در یک کشور دموکراتیک غربی واقع شده، جایی که پنجاه هزار نفر از ادیان و قوم های مختلف بطور مسالمت آمیز زندگی می کنند، به یک دیکتاتوری خشن واگذار می کنید تا این منطقه را نابود و بیشتر ساکنین را قتل عام کند؟ اگر پاسخ شما "نه" باشد، شما از حامی حاکمیت اسرائیل بر بلندی های جولان هستید.»!

این دو مقام نظامی-امنیتی صهیونیست برای زیر سوال بردن حاکمیت سوریه بر جولان، دو خبر مضحک هم چاشنی مطلب خود کرده اند و آن هم اینکه در یکی از متون مقدس یهودی از این بلندی ها نام برده شده و اخیراً سکه ای هم در جولان کشف شده که مربوط به سال 67 میلادی است و روی آن نوشته شده «برای رستگاری بیت المقدس مقدس»!

آنان مدعی هستند جولان طی 51 سالی که از اشغال آن می گذرد به منطقه ای پیشرفته تبدیل شده که چون سوریه درگیر جنگ داخلی است، باید بطور رسمی به سرزمین های اشغالی ملحق شود و این موضوعی بدیهی و منطقی است!

بلندی های جولان در جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل در سال 1967 به اشغال صهیونیست ها درآمد. این منطقه در جنوب غرب سوریه با مساحتی حدود 1800 کیلومتر مربع واقع است و بخش اعظم استان قنیطره سوریه را تشکیل می دهد. مرتفع ترین نقطه این منطقه 2800 متر ارتفاع دارد. این منطقه به دلایلی همچون برخورداری از منابع غنی آب شیرین، فاصله اندک تا دمشق (70 کیلومتر)، واقع شدن در محل تلاقی سوریه، سرزمین های اشغالی فلسطین و اردن و مشرف بودن به مناطق اطراف اهمیت سوق الجیشی بالایی دارد. فقدان عمق استراتژیک رژیم اسرائیل، این بلندی ها را برای آن حیاتی تر کرده است.

تل آویو در سال 1981 جولان را به عنوان بخشی از اسرائیل اعلام کرد اما تا کنون سازمان ملل و سایر کشورها این اشغالگری را تایید نکرده و به رسمیت نشناخته اند. یعلون و لپید در یادداشت خود از آمریکا و دیگر کشورهای غربی می خواهند به طور رسمی این اشغالگری را به رسمیت بشناسند و روند تصویب آن را مجامع بین المللی را هم کلید بزنند.

برخی سیاستمدارن آمریکایی بطور علنی از این موضوع حمایت کرده اند. حدود دو ماه پیش ران دسانتیس، عضو جمهوریخواه کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا، قطعنامه ای را ارائه کرد که در صورت تصویب، اشغال بلندی های جولان را از سوی آمریکا به رسمیت می شناسد. دربخشی از قطعنامه آمده است؛ «این نظر کنگره است که بلندی های جولان بخش ضروری کشور اسرائیل است و برای قابلیت اسرائیل در دفاع از مرزهایش و حفظ موجودیت اش حیاتی است... ادامه آشوب در سوریه و گسترش مداوم نفوذ ایران نشانگر اهمیت فراوان بلندی های جولان برای اسرائیل و «اتحاد ضد تروریسم» است. جولان برای اسرائیل منطقه حائلی لازم علیه بازیگران بد نهاد است که قصد ویران کردن سوریه را دارند.» (کمیته مقررات مجلس نمایندگان آمریکا در حال بررسی این قطعنامه است و هنوز تصمیمی در مورد ارجاع آن نگرفته است.)

یادداشت تایمزآواسرائیل نشان می دهد این رژیم به هیچکدام از قواعد و قاونین بین المللی پایبند نیست و اشغالگری بخش جدایی ناپذیر ماهیت این رژیم است. البته این موضوع به هیچ عنوان جای تعجب ندارد چرا که نطفه این رژیم جعلی و نامشروع با تجاوز و اشغال بسته شده است.

نویسندگان این یادداشت به این مسئله مهم و اساسی اشاره نمی کنند که اگر امروز سوریه درگیر جنگ خانمان سوز داخلی است، مسبب اصلی این جنگ خود این رژیم و دوستان و متحدانش هستند. چه کسی داعش را بوجود آورد؟ پول و تسلیحات جبهه النصره و القاعده و ارتش آزاد از کجا تامین می شود؟ تروریست های مجروح در جنوب سوریه در کدام بیمارستان های اسرائیل درمان و آماده اعزام دوباره می شوند؟ جنگ و بحران را خود صهیونیست ها بوجود آورده و مردم سوریه را آواره کردند و اینک با گستاخی برای آنان اشک تمساح می ریزند.

نکته دیگر آنکه کدام قانون و منطق عقلی به اسرائیل اجازه می دهد به بهانه جنگ و درگیری در سوریه، بخشی از خاک آن را به خاک خود –که آن هم اشغالی است- ضمیمه کند؟! با این استدلال مضحک هرگاه کشوری دچار ناامنی و درگیری داخلی شد، کشورهای همسایه می توانند با ادعای کمک و انسان دوستی بخشی از خاک کشور بحران زده را جدا کرده و به خود ملحق کنند!

* عکس از خرابه های قلعه تاریخی نمرود در شمال جولان اشغالی