رئیسجمهور در روزهای گذشته اظهاراتی درباره فیلترینگ در فضای مجازی مطرح کرد، اگرچه این اظهارات با انتقاد تعدادی از مسئولان و بیتفاوتی افکار عمومی روبهرو شد؛ اما رسانههای اصلاحطلب از این اظهارات استقبال کردند[...]
یادداشت: رئیسجمهور
در روزهای گذشته اظهاراتی درباره فیلترینگ در فضای مجازی مطرح کرد، اگرچه
این اظهارات با انتقاد تعدادی از مسئولان و بیتفاوتی افکار عمومی روبهرو
شد؛ اما رسانههای اصلاحطلب از این اظهارات استقبال کردند و از آن به
عنوان چرخش به سوی مردم نام بردند، چنانکه روزنامه «قانون» در این باره
نوشت: «حسن روحانی دیداری خاص داشت؛ وی در دیدار وزیر، معاونان و مدیران
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات اظهاراتی را به زبان آورد که در راستای
گرایش او به سمت مردم و اتکا به قدرت نرم ملت است... به نظر، روحانی به
قدرت مردم پی برده است و دریافت کرده که برخی معادلات فقط با این قدرت نرم
قابل انجام است و امروز شاهد آن هستیم که بارها از مردم سخن میگوید و به
دنبال دغدغههای مدنی مردم است... اتاقهای فکری که به وی راه و چاره نشان
میدهند، باید برای او برنامهای تدوین کنند که مردم را به تحرک اجتماعی
وادار کند تا به سمت اعتماد ملی به حرکت دربیایند؛ در غیر این صورت گفتار
درمانی برای این مردم فایدهای ندارد»؛ اما چگونه ممکن است با سخن گفتن
درباره فیلترینگ و... به قول این روزنامه، اعتماد مردم را جلب کرد؛ در حالی
که بسیاری از مطالبات اصلی مردم از دولت در حوزههای مختلف، از جمله موضوع
اقتصادی بر زمین مانده است؟ سکوت و رخوت دولت در برابر مطالبات مردم به
ندرت مورد توجه اصلاحطلبان قرار میگیرد و آنها بیشتر به دنبال قرار دادن
رئیسجمهور در مسائل حاشیهای و نوعی تقابل لفظی و کلامی میان او و دیگر
مسئولان و نهادهای کشور هستند! به راستی منفعت این جریان از شکلگیری چنین
تقابلهایی چیست؟!