سازش

 شوروی

پس از پایان جنگ جهانی دوم، رقابت راهبردی آمریکا و شوروی آغاز شد که بیش از 4 دهه طول کشید. به تدریج جریانی در شوروی تقویت شد که معتقد بود راهکار حل مسائل با آمریکا، مذاکره و گفت‌وگوست؛ طرز فکری که برآیند آن دولت گورباچف شد. وی در آوریل 1985 با پیشنهاد برچیدن متقابل موشک‌های میان‌برد شوروی و آمریکا در خاک اروپا قدم اول افول را برداشت. با وجود مخالفت‌هایی که درون حزب کمونیست شوروی با این سیاست وجود داشت، گورباچف همچنان آن را در 1986 ادامه داد. به علاوه به اقدامات و اصلاحاتی پرداخت که کاملاً با خواست آمریکایی‌ها موافق بود؛ بنابراین شوروی از موضع قدرت به موضع ضعف رسید و سال 1991 بدون درگیری، دچار فروپاشی شد.

عربستان 

عربستان سعودی از ابتدای تأسیس خود تاکنون، برای تأمین امنیت وابسته به آمریکا بوده است. این نوع رابطه را معمولاً در عرف سیاسی رابطه حامی‌ـ پیرو‌ می‌نامند؛ البته شرط این نوع رابطه، داشتن مزیت برای کشور قدرتمند یا به‌اصطلاح کشور حامی از طرف کشور ضعیف‌تر است. مهم‌ترین مزیت عربستان برای آمریکا مسئله تأمین انرژی است. عربستان همواره تأمین‌کننده اصلی انرژی آمریکا بوده است؛ البته این پایان کار نیست و دلارهایی که آمریکا بابت خرید نفت به عربستان می‌پردازد، به ‌وسیله فروش اسلحه به این کشور آن را باز پس می‌گیرد. اوج ذلت عربستان جایی است که امروز ترامپ آن را گاو شیرده دانسته و همواره هزینه‌های خود در منطقه را با پول نفت عربستان تأمین می‌کند.

مصر

 شروع روند سازش مصر با رژیم صهیونیستی را باید از زمان انور سادات دانست. وی بعد از شکست جنگ اعراب در سال 1973 با همکاری سوریه طرح حمله به اراضی اشغالی را داشت. این نبرد در همان روزهای اولیه با توفیقات زیادی همراه بود؛ اما پای آمریکایی‌ها در این میان باز شد و او را به میز مذاکره کشاندند و برای حل شدن منازعات و کمک به توسعه مصر وعده دادند. مصر به عنوان اولین کشور عربی، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت. از همان زمان نیز جزو کشورهای ضعیف و فقیر عربی ماند و سیاست‌های مبارک و السیسی هم که با سازش همراه بود مصر را بیشتر در این گرداب
 فرو برد. 

لیبی

معمر قذافی از روزی که در سال ۱۹۶۹ توانست کنترل لیبی را به دست بگیرد، همواره در اختیار داشتن انحصاری بمب اتم از سوی رژیم صهیونیستی در منطقه را محکوم می‌کرد؛ بنابراین به دنبال دست یافتن به سلاح هسته‌ای بود. با توجه به اعمال محدودیت‌ها تلاش‌های او برای دستیابی به این فناوری ۳۰ سال به طول انجامید و در اکتبر ۲۰۰۰ میلادی اولین سانتریفیوژ لیبی با موفقیت آزمایش ‌شد؛ اما تحریم‌های لیبی به او فشار آورده و وارد مذاکره با آمریکا می‌شود و مذاکره و تعطیل و برچیده شدن تأسیسات هسته‌ای در قبال عمل نکردن به وعده‌ها از سوی آمریکا شروع یک سقوط می‌شود. این روند تا سقوط حکومت و کشته شدن قذافی ادامه پیدا کرد؛ تا جایی که امروز لیبی جز ناامن‌ترین مناطق دنیاست.