سفیرآمریکا در عراق پیش از پایان ماموریتش با زبان مزاح به یکی از رهبران سیاسی عراق گفته بود که آیا می‌دانی چرا در آمریکا کودتا نمی‌شود؟ «زیرا آمریکا در واشنگتن سفارت ندارد.»
ناآرامی‌ها طی سه چهار روز گذشته بسیاری از شهرهای عراق را فراگرفته است. چهار عامل طی چهار دهه گذشته موجب عقب‌ماندگی سرزمین بین‌النهرین شده است؛ ضعف زیرساخت‌ها، بیکاری، مشکلات معیشتی، تبعیض، فساد و ناامنی میراث این دوران است. نخست رژیم بعث عراق، دوم اشغالگری آمریکا، سوم دسیسه ارتجاع عرب و رژیم عبری و چهارم هم گروه تکفیری تروریستی داعش ریشه نارسایی‌هاست.
موج‌سواری بر خواسته‌های بحق مردمی اینک از سوی همین ائتلاف شرارت‌پیشگان مصادره شده است؛ اتاق فرمانی که با همه اختلاف سلیقه ظاهری در ضدیت با دولت برآمده از صندوق رأی هم‌نظر هستند. زمان شعله‌ورکردن ناامنی‌ها در آستانه راهپیمایی وحدت‌آفرین اربعین که بزرگترین گردهمایی بشری در تاریخ است هم بیانگر این همسویی شیطنت‌آمیز است. با آشنایی‌ام با تاریخ، فرهنگ و رفتار سیاسی مردم عراق که از دهه ۸۰ به سبب مسوولیت در اخبار شبکه العالم بیشتر شده است، باور توانایی گذار مردم و مرجعیت از بحران چندان دشوار نیست؛ اما نباید مکر دشمنان و زخم‌خوردگان را دست‌کم شمرد. قرارگاه فرماندهی همه این خباثت‌ها، بی‌تردید ایالات متحده آمریکاست که به گفته رییس‌جمهوری ترامپ هفت تریلیون دلار هزینه کرده است ولی دستاوردی نداشته‌اند.
یکی از مقام‌های وقت عراق در سال ۸۵۵ هنگام بازدید از العالم خاطره‌ای را از «نگرو پونته» نخستین سفیر آمریکا در عراق نقل می‌کرد که اگر درست باشد بسیار درس‌آموز است. «نگرو پونته» پس از «پل برمر» نخستین حاکم کاخ سفید در عراق، سکان فرماندهی سیاسی نیروهای آمریکایی را به‌عنوان سفیر در بغداد به دست گرفت. عملیات ترور و انفجار خودروهای بمب‌گذاری‌شده پس از ورود او به عراق شعله‌ور شد ولی کمتر کسی در این ارتباط دستگیر شد؛ زمانی که حدود ۱۸۰هزار جنگجوی آمریکایی در عراق مستقر بودند که با ایجاد مقرهای ایست و بازرسی دست‌کم در شهرها هر حرکتی را تحت نظر داشتند. «نگرو پونته» پیش از پایان ماموریتش با زبان مزاح به یکی از رهبران سیاسی عراق گفته بود که آیا می‌دانی چرا در آمریکا کودتا نمی‌شود؟ مقام عراقی پاسخ داده بود که دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد؛ از توزیع قدرت تا دموکراسی. نگرو پونته بی‌درنگ می‌گوید: «زیرا آمریکا در واشنگتن سفارت ندارد.»
نگرو پونته با این پیشینه، قصد انتقال پیامی واقعی داشته یا صرفاً مزاحی دیپلماتیک؟ دست‌کم ما ایرانیان سخن ولو مزاح‌گونه نگرو پونته را با اعترافی که اوباما چند سال پیش درباره نقش سفارت آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ کرد، جدی تلقی می‌کنیم.
