حرف روز/ امنیت گوهر پنهان!

یادداشت: موج واکنش‌ها و محکومیت‌های گسترده‌ افکار عمومی عراق، مردم منطقه و سازمان‌های بین‌المللی پس از چند روز از قتل فجیع و به دار آویخته شدن نوجوان عراقی از سوی معترضان و آشوب‌طلبان این کشور در میدان الوثبه بغداد ادامه دارد. در این بین، سفارت آمریکا در بغداد بیانیه‌ای صادر کرد که مثل همیشه با استانداردهای دوپهلو و ریاکارانه فلش اتهام را به سمت دولت و نیروهای مقاومت عراق نشانه گرفته و به جای دفاع از نوجوان کشته شده، هر نوع خشونت علیه معترضان را محکوم کرد: «آمریکا اقدامات خشونت‌آمیز علیه معترضان و ربودن آنها را محکوم می‌کند. نمی‌توان از اقدامات خشونت‌آمیز علیه معترضان و تهدید و ربودن آنها گذشت. دولت عراق نباید اجازه دهد که چنین اقدامات غیرقانونی ادامه یابد.»
قضایایی مانند قتل این نوجوان مظلوم و شهید کردن علیاوی از فرماندهان عصائب اهل حق در آشوب‌های قبلی این کشور نشان می‌دهد، مثلث غربی‌ـ صهیونیستی‌ـ عربی که طراح و حامی پشت صحنه پروژه بزرگ بی‌ثبات‌سازی و امنیت‌زدایی از منطقه غرب آسیا به ویژه کشورهای محور مقاومت است، به شدت تلاش می‌کنند امنیت گروه‌های هم‌پیمان خود در منطقه همانند تروریست‌های تکفیری داعش، بعثی‌ها، شیعیان لندنی و سنی‌های آمریکایی را تأمین و امنیت مدافعان حرم و حافظان حقوق مردم کشورهای محور مقاومت از جمله ایران، لبنان، سوریه و عراق را با چالش و خطر مواجه کنند؛ نکته‌ای که در بیانیه عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر مستعفی عراق به روشنی بر آن تأکید شده است: «این جنایت تأکیدی بر این دیدگاه ماست که گروه‌های سازمان‌دهی شده‌ای برای قتل و ارعاب و به تعطیلی کشاندن کشور در پوشش تظاهرات فعالیت می‌کنند که پیشتر بارها درباره آن هشدار داده بودیم. ما هر بار که برای حمایت از امنیت عمومی اقدام کردیم، در کانون تهمت‌ها قرار گرفتیم، اکنون نیروهای امنیتی باید سلاح خود را به دست گرفته و از میدان‌های تظاهرات حفاظت کنند.»
اما درس و عبرت این اتفاقات غم‌انگیز برای ما ایرانی‌ها، قدر دانستن نعمت بزرگ «امنیت» و پاسداشت «حافظان» خودآگاه و بصیر در داخل است که هرگونه تلاشی از داخل و بیرون برای امنیت‌زدایی همانند فتنه اخیر بنزینی را با قاطعیت خنثی می‌کنند و از تقدیم جان، آبرو و مال در این راه نیز ابایی ندارند. هنوز به کوری چشم دشمنان جمهوری اسلامی امن است و بی‌تردید، قدر و اندازه این امنیت در نسبت‌سنجی با ناامنی مدیریت شده از سوی قدرت‌های فضول و مداخله‌گر در منطقه غرب آسیا بهتر فهم می‌شود.