جهش تولید مستلزم افزایش سرمایهگذاری است؛ ایران طی سالهای اخیر شاهد رشد منفی سرمایهگذاری بوده است، این در حالی است که کشورهایی که جهش اقتصادی را تجربه کردهاند، رشد بالا و مستمر سرمایهگذری داشتهاند. آمارها در ایران نشان میدهد متوسط نسبت پسانداز ناخالص ملی به تولید ناخالص ملی (به قیمت ثابت سال ۱۳۸۳) برای سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۲ معادل ۳۸ درصد بوده در حالی که متوسط نسبت تشکیل سرمایه ثابت ناخالص به تولید ناخالص ملی (به قیمت ثابت سال ۱۳۸۳) در همین دوره ۲۸ درصد بوده است. اگر رفتار میانگین این متغیرها را در دوره مورد بررسی مد نظر قرار دهیم، شاهد شکاف ده درصدی بین پسانداز و سرمایهگذاری خواهیم بود؛ این امر باعث شده تا نرخ رشد اقتصادی کمتر از حد پتانسیلهای موجود در کشور باشد که دلیل اصلی آن را میتوان عدم انتقال مطلوب پسانداز به سرمایهگذاری دانست. به عبارت دیگر شکاف پس انداز- سرمایهگذاری از متغیرهای اساسی در اقتصاد است که میتواند تأثیر قابل ملاحظهای در جهش تولید داشته باشد. یکی از عوامل اصلی در شکاف پس انداز- سرمایهگذری را دسوتو، اقتصاددان پرویی، فضای کسبوکار میداند. یعنی اگر در اقتصادهای پیشرفته، سرمایه به تولید تبدیل میشود، فضای کسبوکار مساعد است و اگر در کشورهای در حال توسعه، سرمایه به فعالیتهای سفتهبازی نظیر خرید ارز، طلا، زمین و... میرود، فضای کسب و کار نامساعد و ناامن است.
علاوه بر فضای کسبوکار مناسب، بایستی از ابزارهای مالیات نظیر مالیات بر عایدی سرمایه نیز استفاده کرد که فضای سفتهبازی بیش از بخش تولید، سودآور نباشد و سرمایه در اختیار تولید قرار گیرد. لذا، پیشنهاد میگردد مجلس، قوانین ضد تولید، اعم از بیمه، مالیات، اخذ مجوز و ... را اصلاح کند و در جاهایی که نیاز به قوانین جدید در حمایت از تولید است، مثل کاهش سفتهبازیها و دلالیها با شفافسازی درآمدها در این بخشها و اعمال مالیاتهایی سنگینتر از بخشهای تولیدی بر این حوزه، قوانین جدیدی تصویب کند. با توجه به اهمیت شعار سال پیشنهاد میگردد کمیسیون جهش تولید در مجلس تشکیل گردد که مباحث تولید به صورت تخصصی مورد بررسی قرار گیرد.