«والله العلی العظیم اگر مشکلات کشور که بسیار پیچیده است راه‌حل نداشت، من کاندیدا نمی‌شدم»؛ این تنها بخش کوتاهی از سخنان دکتر حسن روحانی در ایام تبلیغات انتخاباتی سال ۱۳۹۲ است. هفت سال از حضور دولت تدبیر و امید در پاستور گذشت. معمولاً سال آخر دولت‌ها سال ارزیابی عملکرد و کارنامه آن دولت است. دولت کنونی نیز از این قائده مستثنی نیست.
نکات تحلیلی:
براساس یک نگاه واقع‌بینانه و مستند و بر طبق آنچه که هست و دیده می‌شود و نه آنچه که گفته و نوشته می‌شود، در این هفت سالی که گذشت، دولت به استثنای حوزه‌های بهداشت و درمان، افزایش بودجه نهاد‌های حمایتی و گسترش کمّی زیرساخت‌های ارتباطی، تقریباً در سایر عرصه‌هایی که وعده داده بود، با وجود قدرت و اختیارات بی‌نظیری که در تاریخ جمهوری اسلامی از آن برخوردار بود، اقدامات موفقی نداشته و عملکرد آن در اکثر شاخص‌های مدیریتی، مطلوب و رضایت‌بخش نبوده است. ۲- براساس گزارش‌های بانک مرکزی و مرکز پژوهش‌های مجلس، در این هفت سال تنها در بخش‌های مهم اقتصادی شاهد کاهش قدرت خرید مردم به یک سوم، افزایش ۶۰۰ درصدی قیمت مسکن، افزایش ۴۰۰ درصدی قیمت خودرو، افزایش ۷۰۰ درصدی قیمت ارز، سکه و طلا و افزایش لجام گسیخته قیمت کالا‌های اساسی و گسترش تنگنا‌های معیشتی بوده‌ایم. ۳- بنا بر اذعان کارشناسان و متخصصان خبره اقتصادی و سیاسی از دولتی‌ها گرفته تا غیردولتی ها، در خوشبینانه‌ترین حالت تنها ۳۰ درصد مشکلات انباشته شده، ناشی از تحریم بوده و ۷۰ درصد مابقی بر اثر سوء‌مدیریت‌ها شکل گرفته است؛ لذا اینکه گفته شود، اقتصاد کشور متأثر از مسائل سیاسی و بین‌المللی بوده و تنها راه‌حل آن نیز حل و فصل مشکلات خارجی است، تحلیل درستی نیست. به فرض اگر گفته جریان حاکم بر کشور که معتقد است، اقتصاد از موضوعات سیاسی و بین‌المللی تأثیر پذیرفته است، صحیح ارزیابی شود، بر اثر سیاست‌هایی بوده است که طی حداقل هفت سال اخیر در کشور پیاده شده و آن نگاه «برون‌نگر» و «غرب‌باورانه» به اقتصاد و سیاست بوده که و راه‌حل مشکلات را در خارج از مرز‌ها و در اجازه کدخدا و قدرت‌های جهانی جستجو می‌کرده است.
نکته راهبردی:
با وجود عملکرد و کارنامه ناموفق دولت در این هفت سال، اگر همت و اراده واقعی و جهادی وجود داشته باشد، در این سال آخر می‌توان به اندازه هفت سال کار کرد و مسیر حل و فصل مشکلات کشور را هموار ساخت. اینکه کشور در حوزه‌های دفاعی و نظامی و یا عرصه‌های پزشکی و علمی، با وجود تحریم، در یک مدت کوتاه به اندازه صد سال پیشرفت می‌کند و به اوج قله می‌رسد، گواهی بر این ادعاست. 40
نویسنده: حمید خوش‌آیند*
