رئیس جمهور محترم در دی ماه سال گذشته در جریان برگزاری پنجاه و نهمین مجمع عمومی بانک مرکزی گفته بود: رییس جمهوری فرانسه یکبار در جلسه‌ای خصوصی با من و یکبار در حضور خبرنگاران گفت؛ ما شش کشور قاطعانه برای حمله نظامی به ایران تصمیم گرفته و مصمم بودیم این حمله در سال ۲۰۱۳ انجام شود؛ بعد از انتخابات، شرایط دولت در ایران ما را دچار تردید کرد و ما منصرف شدیم.
ایشان مشخص نکردند که چه واکنش به اظهارات گستاخانه جناب مکرون نشان داده‌اند، اما قاعدتاً با توجه به اصل عزت، حکمت و مصلحت، باید به شدت در برابر یاوه‌گویی وی متعرض شده و حداقل با نکوهش این نگاه خصمانه و غیرقانونی، چنین جلسه‌ای را که مسئول یک کشور سرکش و یاغی رسماً به نیات پلید و مداخله‌جویانه خود اعتراف کرده، ترک می‌کردند.
البته با توجه به تجارب و سوابق قبلی و نیز رجزخوانی‌ها و عربده‌کشی‌های بعدی آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها و قطعنامه‌ای که اخیراً با همکاری شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و بر اساس ادعاها و اتهامات کذب و غیرمستند علیه ایران صادر کردند، بعید به‌نظر می‌رسد که چنین اقدامی صورت گرفته باشد.
بدیهی است که وقتی مسئولین کشور این‌گونه در برابر زیاده‌خواهی‌های غربی‌ها سکوت اختیار کرده و نرمش نشان می‌دهند، نظام سلطه نیز به خود اجازه می‌دهد تا به‌رغم همکاری‌های کامل و همه‌جانبه جمهوری اسلامی ایران با نهاد‌های بین‌المللی، بی هیچ دلیل قانونی و منطقی و به بهانه‌های کاملاً واهی، علیه کشور ما موضع گیری نموده و منافع ملی ما را تهدید نماید.
در واقع اگر رئیس جمهور محترم همان زمان با قدرت و شجاعت تمام، خطاب به مسئولین فرانسوی می‌گفتند که؛ شما غلط کرده‌اید که چنین فکر خطایی را به ذهن خود راه داده‌اید، اکنون آن‌ها در موضع مدعی و طلبکار قرار نمی‌گرفتند.
با این‌حال با عنایت به کلام پیامبر اسلام (ص) که فرمودند؛ «مؤمن دو بار از یک سوراخ گزیده نمی‌شود» و با توجه به این‌که سال‌هاست که با ظهور انقلاب اسلامی ایران، بساط ارباب رعیتی در نظام بین‌المللی برچیده و دوره قلدری و زورگویی به پایان رسیده است، هنوز فرصت برای جبران مافات باقیست.
از این پس مسئولین دستگاه دیپلماسی کشور نباید اجازه دهند که عناد و کینه‌ورزی‌های نامعقول دشمنان، همچنان ادامه پیدا کند و بیش از این منافع ملت و مملکت را در معرض خطر قرار دهد.
برای این منظور قوه مجریه باید با همکاری قوه قضائیه و سایر دستگاه‌های ذیربط، از طریق اقدامات حقوقی و قضایی و طرح دعوا در محاکم بین‌المللی، با قدرت تمام پیگیر احقاق حقوق مردم و منافع کشور باشد و در صورت لزوم با انجام اقدامات پیش‌دستانه و تقابلی در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و ... در برابر تحرکات، تعرضات و تهدیدات آمریکا و اروپا واکنش قاطعانه از خود نشان دهد.
قطعاً در صورت اتخاذ چنین رویکردی، نتیجه کار این است که مقاومت شجاعانه ایران در تاریخ ثبت و به سایر کشور‌ها نیز این جرأت و جسارت را می‌دهد که با الگوبرداری از ایران اسلامی، با قدرت بیشتری در مقابل زورگویی‌های نظام سلطه ایستادگی کنند.
مسئولین کشور باید با صراحت و جدیت تمام به برخورد‌های دوگانه و بلکه چندگانه غربی‌ها در برخورد با مسائل بین‌المللی استناد کنند و انجام هر خواسته جدید مطرح شده از سوی نهاد‌های بین‌المللی را به انجام خواسته‌ها و رفع نگرانی‌های مشابه برای ایران مشروط نمایند.
به‌عنوان مثال؛ اگر قرار باشد جمهوری اسلامی ایران همچنان به معاهدات بین‌المللی پایبند باشد، نباید اجازه بدهند که آمریکا از این معاهدات خارج شود، اگر قرار است نظارتی بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران صورت بگیرد، باید همه کشور‌ها به‌خصوص رژیم صهیونیستی نیز مشمول این نظارت‌ها بشود، اگر قرار است بر اساس ادعاها و اتهامات واهی هسته‌ای، مکان جدیدی مورد نظارت قرار گیرد، باید قبلاً اسناد آن را در اختیار ایران نیز قرار دهند و در صورت اثبات بی‌اساس بودن این‌گونه ادعاها، منبع خبری تحویل ایران و خسارت ناشی از افشای آمادگی‌های دفاعی یا فعالیت‌های علمی ایران، محاسبه و توسط مدعیان جبران شود.
مسئولین دستگاه دیپلماسی کشور باید از مدعیان قدرت جهان بپرسند که چگونه آن‌ها حق دارند از آن سوی جهان در این منطقه برای خود منافعی را تعریف نموده و با لشکرکشی به نقاط مختلف جهان و بهره گرفتن از انواع تسلیحات کشتار جمعی، از منافع نامشروع خود حفاظت نمایند، اما جمهوری اسلامی ایران و سایر اعضای جبهه مقاومت حق ندارند از منافع به حق و مشروع خود در منطقه، حتی با اتکا به تسلیحات متعارف دفاع نمایند.
نظام سلطه باید بداند که اگر آن‌ها در مورد تداوم حیات شریک شرور خود یعنی رژیم صهیونیستی که از گذشته با نقشه از نیل تا فرات، قصد کشورگشایی در منطقه را داشته و هر روز با اتکا به انواع تجهیزات متعارف و نامتعارف، زمین و آسمان کشور‌های همسایه خود را مورد تهدید و تعرض قرار می‌دهد و جنایتی جدید می‌آفریند و با مداخله در امور کشور‌های اسلامی، آشوب و اغتشاش به پا می‌کند، نگران هستند، جمهوری اسلامی ایران و جبهه مقاومت نیز حق دارند که نگران بروز شرارت جدیدی از سوی این رژیم غاصب کودک‌کُش و سر تا پا مسلح باشند.
این نگرانی از آن جهت حائز اهمیت است که صهیونیست‌ها به رغم جنایتی که چند قرن قبل در حق ایرانیان مرتکب و در زمان هخامنشیان هزاران ایرانی بی‌گناه را با فجیع‌ترین وضع ممکن به قتل رسانده‌اند، به‌جای عذرخواهی از مردم و مسئولین ایران، هر سال با وقاحت تمام سالگرد این واقعه دردناک و غیرانسانی را جشن گرفته و به پایکوبی می‌پردازند.
امروز سردمداران نظام سلطه به خوبی از توان سهمگین نیرو‌های مسلح و اهرم‌های قدرت ایران اسلامی و جبهه مقاومت در سطح منطقه و جهان باخبرند و لذا مسئولین محترم نیز باید در جریان تعاملات بین‌المللی، با قدرت در برابر دشمنان ظاهر شوند و مطمئن باشند که مردم مؤمن و خداجوی ایران اسلامی، همچون گذشته همواره آماده دفاع از دستاورد‌های انقلاب و منافع کشور در برابر تهدیدات احتمالی هستند و قاطعانه از اقدامات عزت‌مندانه و شجاعانه آن‌ها در برابر بدخواهان حمایت خواهند کرد.
