اینجا سرزمین بلوچستان و زادگاه پهلوانان بلوچی است که به تأسی از نیاکان خود برای حراست از مام میهن رزم جامه بسیج پوشیده‌اند.
هنوز خورشید خوشه‌های طلایی‌اش را بر شانه کوه سیاهان نریخته و طبیعت کوهک همچنان در دامان شب آرمیده بود که صدای بلندگوی پاسگاه، سکوت و تاریکی دشت را به نور الله‌اکبر اذان روشن ساخت. اینجا اولین نقطه‌ای از سرزمین پهناور ایران است که سیم اتصالش به معراج متصل می‌شود. شرقی‌ترین نقطه ایران میعادگاه مردانی است که فروغ چشمانشان امنیت را پیش از همه به مردمان این سرزمین هدیه میدهد. شاید سجده‌گاه عاشقی و محراب نماز تنها نقطه‌ای باشد که کلاشینکفی را که همواره، چون برادر در بغل دارند، بر زمین گذاشته و غرق مناجات می‌شوند. گویی به تجربه آموخته‌اند که باید صلاه و صلاح را بر سلاح مقدم داشت.
اینجا سرزمین بلوچستان و زادگاه پهلوانان بلوچی است که به تأسی از نیاکان خود برای حراست از مام میهن رزم جامه بسیج پوشیده‌اند. یلانی که غیرت و عصبیت خود را در حراست از آب‌وخاک میهنشان به کار گرفته‌اند تا نشان دهند که خاک مادر است و بیگانه در آن جایی ندارد. هم‌اینک نقطه صفر مرزی تجلی‌گاه "واعتصموا بحبل الله" است. پیوند ناگسستنی رزمندگان شیعه و سنی دژ مرزی را به «حصن حصینی» در مقابل دشمنان مبدل ساخته که خیال هرگونه تعرض را از ذهنشان زدوده است.
برای این رزمندگان مرز نقطه تلاقی فداکاری، شجاعت، چالاکی و معنویت است. طبیعت نه چندان مهربان، دوری از خانواده، سختی راه و کمبود امکانات هیچ‌کدام نتوانسته بر اراده‌های پولادینی که برای دفاع از نظام اسلامی دندان‌ها را به هم فشرده و کاسه سرشان را به خدا سپرده‌اند، خللی وارد نماید. به همت این مرزداران غیور هم‌اینک از شرقی‌ترین نقطه ایران و زادگاه خورشید تا آخرین نقطه غروب آفتاب سایه امنیت بر پهنه این سرزمین گسترده شده و پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی با شکوه و جلال در جای‌جای مرز‌ها در اهتزاز است. پرچمی مقدس که یادگار خون هزاران شهیدی است که جانشان را برای امنیت این سرزمین با خدا معامله کردند و جاودانه عند ربهم یرزقون‌اند.
