یک تذکر و چهار نکته

رهبر معظم انقلاب در پایان سخنرانی تلویزیونی خود در سالروز رحلت امام خمینی(ره) که به تبیین «جمهوریت» و «اسلامیت» بعنوان دو رکن رکین نظام اختصاص داشت، با اشاره به گزارش‌های غلطی که باعث ظلم و جفا به برخی ثبت‌نام کنندگان شد، از دستگاههای مسئول خواستند تا در مواردی که گزارش خلاف واقع راجع به فرزند یا خانواده کسی داده شده، جبران صورت گیرد.

این تذکر ضروریِ دینی و انسانی رهبر فرزانه انقلاب بازتاب‌ها و واکنش‌های مختلفی در فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی داشت که در این میان چند نکته مهم را نباید از نظر دور داشت؛
1. رهبر معظم انقلاب در جایگاه یک مرجع دینی و فقیه عادل، باتقوا و پاک نیت هرجا که بر اساس ادله کافی به نتیجه برسند که یک امر خلاف واقع و خلاف اخلاق رخ داده و به واسطه آن آبروی یک مومن به خطر افتاده، ورود می‌کنند و بدون ملاحظه فرد و جایگاه و برخی مصلحت اندیشی‌های رایج تذکرات لازم را بیان می‌کنند. چرا که در جمهوری اسلامی اخلاق در بالاترین سطح هرم سیاست ورزی و حکمرانی قرار دارد و این خود نشات گرفته از اسلامیت جمهوری اسلامی است.

2. تذکر امام خامنه‌ای در این سخنرانی تذکری شرعی و دینی و ناظر بر اعاده حیثیت فرد یا افرادی از ثبت نام کنندگان در انتخابات بود، نه حکم حکومتی که از فحوای آن ضرورت احراز صلاحیت افراد برداشت شود. چرا که تجربه نشان داده اگر رهبر معظم انقلاب بنا بر حکم حکومتی داشته باشند، در اولین زمان و بطور رسمی از این اختیار خود استفاده می‌کنند نه اینکه در پایان یک سخنرانی مناسبتی به چنین موضوعی بپردازند! از این رو رهبری دستگاه‌های مسئول را به جبران ظلم و جفایی که روا داشته شده موظف کردند که کاملا بعد شرعی دارد، این مسئله هم صرفا به شورای نگهبان بر نمی‌گردد و شامل دستگاههای دیگری نیز می‌شود.
3. نگاهی به سیره رهبری در سال‌های گذشته نشان می‌دهد که چنین تذکری مختص این انتخابات و یا شخص خاصی نیست و به دیدگاهها و جریان‌بندی‌های سیاسی و... مربوط نمی شود چرا که در موارد متعددی نسبت به برخی بی‌اخلاقی‌ها و هتک حرمت‌ها که از سوی افراد و جریان‌های مختلف صورت می‌گرفت، واکنش‌های مشابهی داشتند و تذکرات لازم را داده اند. تذکر رهبری درباره اتهامات مطرح شده علیه فرزندان و اطرافیان آقای هاشمی رفسنجانی و آقای ناطق نوری در جریان مناظره‌های سال88 و تذکر جدی نسبت به هتک حرمت رییس جمهور در آبان ماه سال99 از جمله این موارد است و اگر در موارد افراد دیگری و در مقاطع دیگری چنین تذکراتی را نداده‌اند، نشان دهنده این است که گزارش‌ها از وثاقت کافی برخوردار بوده و خلاف گزارش‌ها اثبات نشده است.

4. اینکه گزارشی مبنای اتهام زنی به یک شخص یا خانواده و فرزندان او قرار گیرد و متاسفانه در فضای مجازی به صورت پررنگ به آن پرداخته شود و پس از بررسی‌های بیشتر مشخص شود که آن گزارش غلط بوده، باید به همین مقدار اصلاح و جبران شود. چرا که این به معنای زیر سئوال رفتن کلیت عدم احراز صلاحیت فرد نیست چون ممکن است ادله و مستندات دیگری باعث این عدم احراز شده باشد که هنوز به قوت خود باقی باشند و با توجه به محدودیت‌های قانونی امکان رسانه‌ای شدن آنها هم وجود نداشته باشد.