مهمترین اعمال شب و روز شهادت امام رضا (ع)

در سالروز شهادت مظلومانه هشتمین اختر تابناک امامت و ولایت، مهمترین اعمال شب و روز شهادت امام رضا (ع) را مرور می‌کنیم.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بصیرت آخرین روز ماه صفر مصادف با شهادت حضرت امام رضا (ع) است. علی بن موسی بن جعفر معروف به امام رضا (ع) هشتمین امام شیعه های اثنا عشری (شیعه دوازده‌امامی) است. امام رضا ۲۰ سال امامت را بر عهده داشت تا اینکه مأمون عباسی او را به اجبار به خراسان آورد و به اکراه، ولیعهد خویش کرد. طبق نظر بیشتر علماء و مورخین سال شهادت امام رضا (ع)، ۲۰۳ق و سن امام رضا در زمان شهادت ۵۵ سال بوده است. در مورد علت شهادت امام رضا (ع) توسط مأمون، دلایل مختلفی ذکر شده است: غلبه امام بر علمای مختلف در جلسات مناظره و استقبال پرشور مردم از امامت امام در مراسم نماز عید : (نماز عید نمازی که مسلمانان(شیعه و سنی) در دو روز عید فطر و عید قربان بعد از طلوع خورشید اقامه می‌کنند).
مأمون از این حادثه احساس خطر کرد و متوجه شد دادن ولایت عهدی به امام، اوضاع را علیه وی سخت‌تر کرده است. از این رو، مراقبانی برای آن حضرت گمارد تا مبادا اقدامی بر ضد مأمون انجام دهد. امام از مأمون وحشتی نداشت و در اکثر اوقات به او چنان جواب می‌داد که ناراحتش می‌کرد. این وضع نیز باعث خشم مأمون و زیادتر شدن دشمنی وی نسبت به حضرت می‌شد، هرچند آشکار نمی‌کرد. چنانکه نقل شده هنگامی که مأمون از خبر یکی از فتوحات نظامی‌اش خوشحالی می‌کرد، امام رضا (ع) به او گفت:‌ «ای امیر مؤمنان، از خدا بترس درباره امت محمد (ص) و آنچه که خدا به تو واگذار کرده است. تو امور مسلمین را تضییع کرده‌ای و…»
حدیث سلسلة الذهب که در نیشابور از ایشان نقل شده است بسیار معروف است. مأمون میان امام رضا (ع) و بزرگان دیگر ادیان و مذاهب جلسات مناظره‌ تشکیل می‌داد که سبب شد همگی به برتری و دانش او اقرار کنند و نهایتا مأمون حضور آن حضرت را تاب نیاورد و ایشان را در طوس به شهادت رساند.

از مهم ‌ترین اعمال این روز، اقامه عزا برای امام مهربانی‌ها است
فضیلت زیارت مرقد ثامن الحجج (ع) هم که برای همه واضح و روشن است گرچه ممکن است زیارت از نزدیک مقدور نباشد، اما بُعد منزل نبود در سفر روحانی.

زیارت مختصر امام رضا علیه السلام
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ وَابْنَ وَلِیِّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّهَ اللَّهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اِمامَ الْهُدی وَالْعُرْوَهَ الْوُثْقی وَرَحْمَهُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّکَ مَضَیْتَ عَلی ما مَضی عَلَیْهِ آبآؤُکَ الطّاهِرُونَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ لَمْ تُؤْثِرْ عَمیً عَلی هُدیً وَلَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ اِلی باطِلٍ وَاَنَّکَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ وَاَدَّیْتَ الاَْمانَهَ فَجَزاکَ اللَّهُ عَنِ الاِْسْلامِ وَاَهْلِهِ خَیْرَ الْجَزآءِ اَتَیْتُکَ بِاَبی وَ اُمّی زآئراً عارِفاً بِحَقِّکَ مُوالِیاً لاَِوْلِیآئِکَ مُعادِیاً لاَِعْدآئِکَ فَاشْفَعْ لی عِنْدَ رَبِّکَ
پس بچسبان خود را به قبر و ببوس آنرا و بگذار دو طرف روی خود را بر آن پس بگرد به جانب سر و بگو: (در صورتی که از راه دور هستید در دل نیت حضور در کنار حضرت را داشته باشید)

نماز حاجت، از حضرت امام رضا علیه السلام
حضرت امام رضا علیه السلام فرموده‌اند: «هرگاه دچار امر دشواری شدی، دو رکعت نماز بخوان؛ در یک رکعت «حمد» و «آیه الکرسی» و در رکعت دیگر «حمد» و «إنّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْرِ»، سپس ‌قرآن را بردار و بالای سر خود قرار بده و بگو:
أَللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلی خَلْقِکَ، وَبِحَقِّ کُلِّ ایَهٍ فیهِ، وَبِحَقِّ کُلِّ مَنْ‌ مَدَحْتَهُ فیهِ عَلَیْکَ، وَبِحَقِّکَ عَلَیْهِ، وَلا نَعْرِفُ أَحَداً أَعْرَفَ بِحَقِّکَ مِنْکَ.
خداوندا؛ به حقّ کسی که او را بسوی آفریدگانت فرستادی، و به حقّ هر آیه‌ای که در آن است، و به حقّ‌ هر کسی که او را در آن مدح و ثناء گفتی و به حقّ تو بر او، و کسی را نمی‌ شناسیم که آشناتر به حقّ تو از خودت باشد.
ده ‌مرتبه: «یا سَیِّدی یا اَللَّهُ»، ده مرتبه: بِحَقِّ مُحَمَّدٍ، ده مرتبه: بِحَقِّ عَلِیٍّ، ده ‌مرتبه: بِحَقِّ فاطِمَهَ، ده مرتبه: بِحَقِّ الْحَسَنِ، ده مرتبه: بِحَقِّ الْحُسَیْنِ، ده‌ مرتبه: بِحَقِّ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، ده مرتبه: بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، ده مرتبه: بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، ده مرتبه: بِحَقِّ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ، ده مرتبه: بِحَقِّ عَلِیّ ‌بْنِ مُوسی، ده مرتبه: بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ، ده مرتبه: بِحَقِّ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، ده مرتبه: بِحَقِّ حَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ، ده مرتبه: بِحَقِّ الْحُجَّهِ.
ای سرور من؛ ای خدا؛ به حقّ حضرت محمّد صلی الله علیه وآله وسلم، به حقّ حضرت علی ‌علیه السلام، به حقّ حضرت فاطمه ‌علیهاالسلام، به حقّ امام حسن‌ علیه السلام، به حقّ امام حسین ‌علیه السلام، به حقّ امام سجّاد علیه السلام، به حقّ امام محمّد باقر علیه السلام، به حقّ امام جعفر صادق‌ علیه السلام، به حقّ ‌امام کاظم علیه السلام، به حقّ امام رضا علیه السلام، به حقّ امام جواد علیه السلام، به حقّ امام هادی ‌علیه السلام، به حقّ امام حسن عسکری ‌علیه السلام، به حقّ حضرت حجّت ‌علیه السلام.
(و اگر چنین کردی) پیش از آنکه از جایت برخیزی، خداوند حاجتت را برآورده می‌سازد.
برای آن بزرگوار زیارات چندی نقل شده و زیارت مشهور آن حضرت زیارتی است که در کتب معتبر مذکور است و به شیخ جلیل القدر محمّد بن حسن بن ولید که از مشایخ جناب صدوق است منسوب کرده‌اند و از کتاب «مزار» ابن قولویه معلوم می‌شود که از ائمه علیهم السّلام روایت شده و کیفیّت آن موافق کتاب «من لا یحضره الفقیه» چنان است که؛
چون زیارت قبر امام رضا علیه السّلام را در طوس قصد کنی، پیش از آن‌که از خانه بیرون روی غسل کن، و وقتی که غسل می‌کنی بگو:
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی وَ طَهِّرْ لِی قَلْبِی وَ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَ أَجْرِ عَلَی لِسَانِی مِدْحَتَکَ وَ الثَّنَاءَ عَلَیْکَ فَإِنَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِکَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِی طَهُورا وَ شِفَاءً
خدایا مرا پا کن، و دلم را پاک گردان، و سینه‌ام را بگشا، و مدح و ثنای خودت را بر زبانم جاری‌ ساز، که نیرویی نیست جز به تو. خدایا این غسل را برایم پاک کننده و شفابخش قرار ده.

و در وقت بیرون رفتن از خانه می‌گویی:
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ إِلَی اللَّهِ وَ إِلَی ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ حَسْبِیَ اللَّهُ تَوَکَّلْتُ عَلَی اللَّهِ اللَّهُمَّ إِلَیْکَ تَوَجَّهْتُ وَ إِلَیْکَ قَصَدْتُ وَ مَا عِنْدَکَ أَرَدْتُ
به نام خدا و با خدا و به سوی خدا، و به جانب فرزند رسول خدا خدا مرا بس است، بر خدا توکّل نمودم. خدایا به سوی تو رو نمودم، و به جانب تو قصد کردم، و آنچه را نزد توست‌ خواستم.

چون بیرون رفتی بر در خانه خود بایست و بگو:
اللَّهُمَّ إِلَیْکَ وَجَّهْتُ وَجْهِی وَ عَلَیْکَ خَلَّفْتُ أَهْلِی وَ مَالِی وَ مَا خَوَّلْتَنِی وَ بِکَ وَثِقْتُ فَلا تُخَیِّبْنِی یَا مَنْ لا یُخَیِّبُ مَنْ أَرَادَهُ وَ لا یُضَیِّعُ مَنْ حَفِظَهُ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ (وَ آلِهِ) وَ احْفَظْنِی بِحِفْظِکَ فَإِنَّهُ لا یَضِیعُ مَنْ حَفِظْتَ
خدایا رویم را به سوی تو کردم، و به امید تو پشت‌ سر گذاشتم خاندان و مال و آنچه را به من بخشیدی، و به تو اعتماد کردم، پس مرا محروم مکن، ای آن‌که هرکه او را قصد کند محرومش‌ نسازد، و کسی را که حفظ کرد تباهش نسازد، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و مرا به نگهداری‌ات نگاهدار، که هرکه را تو حفظ کردی‌ تباه نشود.
چون به سلام رسیدی ان شاء اللّه، هرگاه خواستی به زیارت بروی غسل کن و وقتی که غسل می‌کنی بگو:
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی وَ طَهِّرْ لِی قَلْبِی وَ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَ أَجْرِ عَلَی لِسَانِی مِدْحَتَکَ وَ مَحَبَّتَکَ وَ الثَّنَاءَ عَلَیْکَ فَإِنَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِکَ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ قِوَامَ دِینِی التَّسْلِیمُ لِأَمْرِکَ وَ الاتِّبَاعُ لِسُنَّةِ نَبِیِّکَ وَ الشَّهَادَةُ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِکَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِی شِفَاءً وَ نُورا إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ
خدایا مرا پاک کن، و دلم را پاک گردان، و سینه‌ام را بگشا، و مدح و و محبّت و ثنایت را بر زبانم جاری ساز، که نیوزیی جز به تو نیست، به یقین دانستم که پایه‌ و اساس دین من تسلیم بودن به فرمان تو، و پیروی از راه و رسم پیامبرت، و گواهی بر تمام خلق توست. خدایا این‌ این غسل را برای من شفا و نور قرار ده، که تو بر چیز توانایی
پس پاکیزه‌ترین جامه‌های خویش را بپوش، و با پای برهنه به آرامی و وقار راه برو، و دلت به یاد خدا باشد، و اللّه اکبر و لااله‌الاّاللّه و سبحان‌اللّه و الحمدللّه بگو، و گام‌های خود را کوتاه بردار، و زمانی‌که وارد روضه مقدّسه شوی بگو:
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَلَی مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّ عَلِیّا وَلِیُّ اللَّهِ
به نام خدا، و با خدا، و بر آیین رسول خدا، درود خدا بر او و خاندانش، گواهی می‌دهم که‌ معبودی جز خدا نیست، و شریکی برای او نیست، و گواهی می‌دهم که محمّد بنده و فرستاده اوست، و اینکه علی ولیّ خداست.

آنگاه به نزد ضریح برو و قبله را پشت سر خود قرار بده و روبروی آن حضرت بایست و بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنْ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّهُ سَیِّدُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ أَنَّهُ سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ سَیِّدِ خَلْقِکَ أَجْمَعِینَ صَلاةً لا یَقْوَی عَلَی إِحْصَائِهَا غَیْرُکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَبْدِکَ وَ أَخِی رَسُولِکَ الَّذِی انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِکَ وَ جَعَلْتَهُ هَادِیا لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِکَ وَ الدَّلِیلَ عَلَی مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاتِکَ وَ دَیَّانَ (دَیَّانِ) الدِّینِ بِعَدْلِکَ وَ فَصْلَ (فَصْلِ) قَضَائِکَ بَیْنَ خَلْقِکَ وَ الْمُهَیْمِنَ(الْمُهَیْمِنِ) عَلَی ذَلِکَ کُلِّهِ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
گواهی می‌دهم که معبودی جز خدا نیست، یگانه است و شریکی برایش نمی‌باشد، و گواهی می‌دهم که محمّد بنده و رسول اوست، و اینکه او آقای پیشینیان و پسینیان، و آقای پیامبران و رسولان است. خدایا درود فرست بر محمّد بنده و رسول و پیامبر و آقای تمام آفریدگانت، درودی که نیروی شمردن آن را کسی جز تو نداشته باشد. خدایا درود فرست بر امیر مؤمنان علی بن ابیطالب بنده‌ات و برادر رسولت، آن وجود مبارکی که او را به علم خود برگزیدی، و برای هرکه از بندگانت خواستی او را راهنما قرار دادی، و دلیل بر وجود پیامبری که او را با رسالت‌هایت برانگیختی‌ و او را به عدالتت داور دین و فیصله‌بخش حکم خود در میان بندگانت نهادی، و بر تمام اینها مسلّط نمودی، سلام‌ و رحمت و برکات خدا بر او باد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِیِّکَ وَ زَوْجَةِ وَلِیِّکَ وَ أُمِّ السِّبْطَیْنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الطُّهْرَةِ الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ التَّقِیَّةِ النَّقِیَّةِ الرَّضِیَّةِ الزَّکِیَّةِ سَیِّدَةِ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ أَجْمَعِینَ صَلاةً لا یَقْوَی عَلَی إِحْصَائِهَا غَیْرُکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سِبْطَیْ نَبِیِّکَ وَ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْقَائِمَیْنِ فِی خَلْقِکَ وَ الدَّلِیلَیْنِ عَلَی مَنْ بَعَثْتَ بَعَثْتَهُ‌ بِرِسَالاتِکَ وَ دَیَّانَیِ الدِّینِ بِعَدْلِکَ وَ فَصْلَیْ قَضَائِکَ بَیْنَ خَلْقِکَ.
خدایا درود فرست بر فاطمه دختر پیامبرت، و همسر ولیّ‌ات، و مادر دو فرزندزاده پیامبره، حسن و حسین، دو سرور جوانان اهل بهشت، آن بانوی پاک و پاکیزه و پاک گشته‌ و بی‌عیب و پسندیه و زکیّه، سرور بانوان همه اهل بهشت، درودی که توان شمردن آن را کسی جز تو نداشته باشد. خدایا درود فرست بر حسن و حسین، دو فرزندزاده پیامبرت، و دو سرور جوانان اهل بهشت، دو قیام کننده در میان بندگانت، و دو راهنما بر وجود پیامبری که او را به رسالتهایت برگزیدی‌ و دو داور دین به دادگری و دو فیصله‌بخش حکم خود در میان بندگانت.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَبْدِکَ الْقَائِمِ فِی خَلْقِکَ وَ الدَّلِیلِ عَلَی مَنْ بَعَثْتَ بِرِسَالاتِکَ وَ دَیَّانِ الدِّینِ بِعَدْلِکَ وَ فَصْلِ قَضَائِکَ بَیْنَ خَلْقِکَ سَیِّدِ الْعَابِدِینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَبْدِکَ وَ خَلِیفَتِکَ فِی أَرْضِکَ بَاقِرِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ عَبْدِکَ وَ وَلِیِّ دِینِکَ وَ حُجَّتِکَ عَلَی خَلْقِکَ أَجْمَعِینَ الصَّادِقِ الْبَارِّ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ عَبْدِکَ الصَّالِحِ وَ لِسَانِکَ فِی خَلْقِکَ النَّاطِقِ بِحُکْمِکَ بِحِکْمَتِکَ‌ وَ الْحُجَّةِ عَلَی بَرِیَّتِکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضَی عَبْدِکَ وَ وَلِیِّ دِینِکَ الْقَائِمِ بِعَدْلِکَ وَ الدَّاعِی إِلَی دِینِکَ وَ دِینِ آبَائِهِ الصَّادِقِینَ صَلاةً لا یَقْوَی عَلَی إِحْصَائِهَا غَیْرُکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَبْدِکَ وَ وَلِیِّکَ الْقَائِمِ بِأَمْرِکَ وَ الدَّاعِی إِلَی سَبِیلِکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ وَلِیِّ دِینِکَ.
خدایا درود فرست بر علی بن الحسین‌ بنده قیام کننده در میان بندگانت، و راهنما بر پیامبری که او را به رسالتهایت برگزیدی، و داور دین به دادگری‌ و فیصله‌بخش حکم خود در میان بندگانت، سرور بندگی‌کنندگانت. خدایا درود فرست بر محمّد بن علی بنده و خلیفه‌ات در زمین، شکافنده دانش پیامبران. خدایا درود فرست بر جعفر بن محمّد صادق، بنده‌ و ولی دینت، و حجّت بر همه بندگان، آن راستگوی نیکوکار. خدایا درود فرست بر موسی‌ بن جعفر، بنده‌ش ایسته‌ات، و زبانت در بین بندگانت، آن گویای به قانون و فرمانت و حجّت بر مخلوقاتت. خدایا درود فرست بر علی بن موسی الرضا، آن پسندیده پیشگاهت و بنده و ولیّ دینت، قیام کننده به‌ دادگری و دعوت‌کننده به سوی دین تو، و دین پدران راستگویش، درودی که توان شمردن آن را کسی جز تو نداشته باشد. خدایا درود فرست بر محمّد بن علی بنده و ولیّ‌ات قیام کننده به امرت، و دعوت کننده به راهت‌ خدایا درود فرست بر علی بن محمّد بنده و ولیّ دینت.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَامِلِ بِأَمْرِکَ الْقَائِمِ فِی خَلْقِکَ وَ حُجَّتِکَ الْمُؤَدِّی عَنْ نَبِیِّکَ وَ شَاهِدِکَ عَلَی خَلْقِکَ الْمَخْصُوصِ بِکَرَامَتِکَ الدَّاعِی إِلَی طَاعَتِکَ وَ طَاعَةِ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی حُجَّتِکَ وَ وَلِیِّکَ الْقَائِمِ فِی خَلْقِکَ صَلاةً تَامَّةً نَامِیَةً بَاقِیَةً تُعَجِّلُ بِهَا فَرَجَهُ وَ تَنْصُرُهُ بِهَا وَ تَجْعَلُنَا مَعَهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِحُبِّهِمْ وَ أُوَالِی وَلِیَّهُمْ وَ أُعَادِی عَدُوَّهُمْ فَارْزُقْنِی بِهِمْ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنِّی بِهِمْ شَرَّ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَهْوَالَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ.
خدایا درود فرست بر حسن بن علی‌ عمل کننده به فرمانت، قیام کننده در میان بندگانت، و حجّت که ادا کننده بود از طرف پیامبرت، و گواهت بر بندگانت اختصاص یافته به کرامتت، دعوت کننده به طاعتت و طاعت رسولت، درودهایت بر همه آنان باد خدایا درود فرست بر حجّت و ولیّ‌ات، قیام کننده در میان بندگانت، درودی کامل، روینده، پایدار که به آن درود در گشایش امرش شتاب کنی، و به آن یاری‌اش نمایی، و ما را در دنیا و آخرت با او قرار دهی. خدای من به محبّت ایشان به تو تقرّب می‌جویم‌ و دوست دارم دوست ایشان را، و دشمن دارم دشمن آنان را، پس به حق آنان خیر دنیا و آخرت را نصیبم کن، و شرّ دنیا و آخرت و هراسهای روز قیامت را از من بازگردان.
سپس نزد سر آن حضرت می‌نشینی و می‌گویی:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَمُودَ الدِّینِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ صِفْوَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِسْمَاعِیلَ ذَبِیحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَی کَلِیمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَی رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٍّ وَلِیِّ اللَّهِ وَ وَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ،
سلام بر تو ای ولیّ خدا، سلام بر تو ای حجّت خدا، سلام بر تو ای نور خدا در تاریکیهای زمین، سلام بر تو ای ستون دین، سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده‌ خدا، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا، سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا سلام بر تو ای وارث اسماعیل قربانی خدا، سلام بر تو ای وارث موسی همسخن خدا سلام بر تو ای وارث عیسی روح خدا، سلام بر تو ای وارث محمّد فرستاده خدا سلام بر تو ای وارث امیر مؤمنان علی ولّی خدا، و جانشین فرستاده پروردگار جهانیان‌ سلام بر تو ای وارث فاطمه زهرا، سلام بر تو ای وارث حسن و حسین‌
سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعَابِدِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ بَاقِرِ عِلْمِ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ الْبَارِّ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصِّدِّیقُ الشَّهِیدُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْوَصِیُّ الْبَارُّ التَّقِیُّ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا الْحَسَنِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
دو سرور جوانان اهل بهشت، سلام بر تو ای وارث علی بن الحسین زیور پرستندگان سلام بر تو ای وارث محمّد بن علی، شکافنده دانش پیشینیان و پسینیان، سلام بر تو ای وارث‌ جعفر بن محمّد، راستگوی نیکوکار، سلام بر تو ای وارث موسی بن جعفر، سلام بر تو ای راستگوی شهید، سلام بر تو ای جانشین نیکوکار پرهیزگار. گواهی می‌دهم که تو نماز را بپا داشتی، و زکات دادی، و امر به معروف و نهی از منکر نمودی، و خدا را(خالصانه) عبادت‌ کردی، تا مرگ تو را دررسید، سلام بر تو باد ای ابا الحسن و رحمت و برکات خدا.
بعد خود را به ضریح می‌چسبانی‌ و می‌گویی:
اللَّهُمَّ إِلَیْکَ صَمَدْتُ مِنْ أَرْضِی وَ قَطَعْتُ الْبِلادِ رَجَاءَ رَحْمَتِکَ فَلا تُخَیِّبْنِی وَ لا تَرُدَّنِی بِغَیْرِ قَضَاءِ حَاجَتِی وَ ارْحَمْ تَقَلُّبِی عَلَی قَبْرِ ابْنِ أَخِی رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا مَوْلایَ أَتَیْتُکَ زَائِرا وَافِدا عَائِذا مِمَّا جَنَیْتُ عَلَی نَفْسِی وَ احْتَطَبْتُ عَلَی ظَهْرِی فَکُنْ لِی شَافِعا إِلَی اللَّهِ یَوْمَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی فَلَکَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَامٌ مَحْمُودٌ وَ أَنْتَ عِنْدَهُ وَجِیهٌ.
خدایا از وطنم آهنگ تو کردم، و به امید رحمتت شهرها را پشت سر گذاشتم، پس‌ ناامیدم مکن، و بدون برآوردن حاجتم، بازم مگردان، و رفت‌وآمدم را بر قبر برادر فرزند فرستاده‌ات، (درود تو بر او و خاندانش) رحم کن، پدر و مادرم فدایت ای مولایم، به سوی تو برای زیارت آمدم، بر تو واردم، از آنچه خود جنایت‌ کرده‌ام، و بر پشتم بار کرده‌ام به تو پناه آوردم، به درگاه خدا شفیع من باش در روز تهیدستی و نداری، برای تو نزد خدا مقامی بس‌ ستوده است، و تو نزد او بس آبرومندی.
پس دست راست را بلند می‌کنی و دست چپ را بر قبر می‌گشایی و می‌گویی‌
اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِحُبِّهِمْ وَ بِوِلایَتِهِمْ أَتَوَلَّی آخِرَهُمْ بِمَا تَوَلَّیْتُ بِهِ أَوَّلَهُمْ وَ أَبْرَأُ مِنْ کُلِّ وَلِیجَةٍ دُونَهُمْ اللَّهُمَّ الْعَنِ الَّذِینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَکَ وَ اتَّهَمُوا نَبِیَّکَ وَ جَحَدُوا بِآیَاتِکَ وَ سَخِرُوا بِإِمَامِکَ وَ حَمَلُوا النَّاسَ عَلَی أَکْتَافِ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْهُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا رَحْمَانُ.
خدایا به سوی تو تقرب می‌جویم با دوستی و ولایت ایشان، آخرین آنها را دوست دارم، آنگونه که دوست داشتم اولین آنها را، و بیزاری می‌جویم از هر یاری غیر ایشان. خدایا لعنت کن کسانی را که نعمتت را دگرگون کردند، و پیامبرت را متهمّ نمودند، و آیاتت را منکر شدند، و امام برگزیده‌ات را ریشخند زدند، و مردم را علیه خاندان محمّد مسلط کردند، خدایا من با لعنت بر آنان و بیزاری از ایشان در دنیا و آخرت به تو تقرّب می‌جویم ای مهربان.
آنگاه بازمی‌ گردی، و به نزد پای‌ آن حضرت می‌روی و می‌گویی
صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا الْحَسَنِ صَلَّی اللَّهُ عَلَی رُوحِکَ وَ بَدَنِکَ صَبَرْتَ وَ أَنْتَ الصَّادِقُ الْمُصَدَّقُ قَتَلَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ بِالْأَیْدِی وَ الْأَلْسُنِ.
درود خدا بر تو ای ابا الحسن، درود خدا بر روح و پیکرت‌ شکیبایی نمودی، تویی راستگوی تصدیق شده، خدا بکشد کسانی را که تو را با دستها و زیانهایشان کشتند.
سپس زاری کن و در لعنت بر قاتل امیر مؤمنان علیه السّلام و قاتلان حسن و حسین علیهم السّلام و قاتلان همه اهل بیت رسول خدا صلی اللّه علیه و آله‌ بیفزای، آنگاه از پشت قبر برو، و بالای سر آن حضرت دو رکعت نماز بجا آر، در رکعت اول سوره یس، و در رکعت‌ دوم سوره الرّحمن را بخوان و در دعا و زاری بکوش و برای خود و پدر و مادرت و همه برادران اهل ایمان خویش، بسیار دعا کن و آنچه خواهی نزد سر آن حضرت توقف کن، و توجه داشته باش که باید نمازهای خود را نزد قبر بجا آوری.
مولّف گوید:این زیارت، بهترین زیارات آن حضرت است. در کتاب «فقیه» و «عیون» و کتب علاّمه مجلسی و غیر ایشان و سخروا بامامک که در آخر زیارت است با دو میم است، یعنی خدایا لعنت کن، کسانی را که استهزا نمودند به امامی که برای ایشان قرار دادی، ولی در کتاب مصباح الزائر؛ سخروا بایّامک است، که این نیز صحیح است، بلکه‌ شاید از جهتی اولی باشد، چه آن‌که مراد از ایّام ائمه علیهم السّلا هستند، همان‌طور که در روایت صقر بن ابی دلف در فصل پنجم از باب اول گذشت این را هم بدان، که لعنت کردن بر قاتلان ائمه علیهم السّلام به هر زبانی انجام گیرد خوب است‌ و اگر زائرین این عبارت را که از بعضی دعاها گرفته شده بخواند، شاید مناسب‌تر باشد:
اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ قَتَلَةَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ قَتَلَةَ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَتَلَتَهُمْ وَ زِدْهُمْ عَذَابا فَوْقَ الْعَذَابِ وَ هَوَانا فَوْقَ هَوَانٍ وَ ذُلا فَوْقَ ذُلٍّ وَ خِزْیا فَوْقَ خِزْیٍ اللَّهُمَّ دُعَّهُمْ إِلَی النَّارِ دَعّا وَ أَرْکِسْهُمْ فِی أَلِیمِ عَذَابِکَ رَکْسا وَ احْشُرْهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ إِلَی جَهَنَّمَ زُمَرا.
خدایا قاتلان امیر مؤمنان، و قاتلان حسن و حسین(درود بر ایشان) و قاتلان اهل بیت‌ پیامبرت را لعنت کن. خدایا دشمنان و قاتلان خاندان محمّد را لعنت کن، و بر آنان بیفزا عذابی بر عذاب، و خواری‌ بر خواری، و زبونی بر زبونی، و رسوایی بر رسوایی. خدایا آنان را به سوی آتش پرتاب کن، پرتابی سخت و در عذاب دردناکت نگونسارشان گردان نگونساری شدید، و ایشان و پیروانشان را گروه‌گروه به سوی دوزخ محشور کن.