چرا سیاستمداران غربی در قبال جنایت کلیسای کاتولیک سکوت کرده اند؟/ فراتر از یک فاجعه

طی هفته های اخیر گزارشهای تکان دهنده ای در خصوص  تجاوز جنسی اعضای کلیسای کاتولیک به کودکان منتشر شده است. این اطلاعات نشان دهنده عادی شدن این جنایات طی سالهای گذشته و اخیر به وده است.

فراتر از آن، این شواهد و مستندات نشان می دهد که پاپ و دیگر مقامات کلیسای کاتولیک، اقدامی سیستماتیک و بازدارنده در مواجهه با چنین اقدامات غیر قابل تصور و جنایتکارانه ای صورت نداده اند. در این میان، اگرچه رسانه های غربی برخی مستندات مربوط به پرونده تجاوز جنسی به کودکان توسط اعضای کلیسای کاتولیک را منتشر کرده اند، اما از بازخواست جدی مقامات واتیکان سرباز می زنند و حاشیه امن نامرئی و در عین حال ملموسی را در قبال این جنایات نابخشودنی برای هزاران مجرم و متهم این پرونده ایجاد کرده اند. افرادی که هنوز در قید حیات هستند و بابت  اقدامات تجاوزکارانه خود پای میز محاکمه نرفته اند!

ماجرای یک گزارش تکان دهنده
بر اساس یافته‌های یک گزارش، در ۷۰ سال گذشته، حدود ۳۳۰ هزار کودک قربانی سوءاستفاده جنسی درکلیسای کاتولیک فرانسه شده‌اند.ژان مارک سووه، رییس کمیسیونی که تحقیق در مورد سوءاستفاده جنسی از کودکان را بر عهده داشت، روز سه‌شنبه ۵ اکتبر (۱۳ مهر) گفت کلیسا به قربانیان بی‌اعتنایی کامل و گاه بی‌رحمانه نشان داده بود. پاپ فرانسیس در واکنش به یافته‌ها، گفت: «با اندوه بسیار، فکرش پیش قربانیان و آسیبی است که دیده‌اند.» واتیکان با انتشار بیانیه‌ای، اعلام کرد پاپ از محتوای تحقیق «در کمال اندوه مطلع شده» و امیدوار است «کلیسای فرانسه، با آگاهی از این واقعیت هولناک شاید راه رستگاریرا آغاز کند.»
به گزارش ایندیپندنت، این گزارش که اولین بررسی گسترده سوءاستفاده مداوم در کلیسا است، موارد سوءاستفاده کشیش‌ها و سایر کارکنان  دخیل در کلیسا را شامل می‌شود.آقای سووه، که روز سه‌شنبه ۵ اکتبر (۱۳ مهر) در نشستی خبری صحبت می‌کرد، گفت حدود ۸۰ درصد قربانیان مذکر بوده‌اند.برآورد می‌شود در همین بازه زمانی، ۲۱۶ هزار کودک قربانی سوءاستفاده مستقیم کشیش‌ها بوده‌اند.آقای سووه گفت: «این پیامدها بسیار جدی‌اند.حدود ۶۰ درصد مردان و زنانی که از آن‌ها سوءاستفاده جنسی شده است از لحاظ عاطفی یا در زندگی جنسی با مشکلات عمده‌ای مواجه می‌شوند. این ارقام فراتر از نگران‌کننده‌اند، متاثرکننده‌اند و به هیچ طریق نمی‌شود بی‌پاسخ بماند.»

راه رستگاری پس از مجارات مجرمین!
در این میان، برخی حقوقدانان و مددکاران اجتماعی در واکنش به بیانیه پاپ اعلام کرده اند که اصلاح مسیر اخلاقی کلیسای کاتولیک، دارای یک سلسله پیش شرطهاست که مهم ترین آنها تعیین تکلیف پرونده تجاوز به دهها هزار کودک بیگناه است. در هر حال، این گزارش ۲۵۰۰ صفحه‌ای حاصل کار کمیسیونی است که ۲.۵ سال پای صحبت قربانیان نشسته و بایگانی کلیسا، دادگاه، پلیس و مطبوعات را از دهه ۱۹۵۰ به این سو بررسی کرده است. کمیسیون مستقل سوءاستفاده در کلیسا (Ciase) متشکل از ۲۲ حقوقدان، پزشک، مورخ، جامعه‌شناس و کارشناس الهیات بود و مستقل از کلیسا کار می‌کرد.

این گروه پس از آن تشکیل شد که پاپ فرانسیس در سال ۲۰۱۸  لایحه‌ای را تصویب کرد که از افراد مطلع از سوءاستفاده جنسی در کلیسای کاتولیک می‌خواست مراتب را به مقام‌های مافوقشان گزارش کنند.نتیجه این تحقیق، تکان دهنده و فراتر از حد تصورات اولیه بوده است. رئیس مجمع اسقف‌های فرانسه و اسقف اعظم رنس، اریک دو مولن‌ـبوفور، که روز سه‌شنبه ۵ اکتبر (۱۳ مهر) در نشستی خبری صحبت می‌کرد، گفت: «صدای قربانیان را شنیدیم، ارقام را شنیدیم، فراتر از آن است که تصور می‌کردیم.واقعا تحمل‌ناپذیر است. مراتب شرمساری، ترس، و عزم جدی‌ام به اقدام در این زمینه را ابراز می‌کنم. شما، قربانیان، که برخی را به اسم می‌شناسم، امروز می‌خواهم از شما طلب بخشش کنم.»

صدها هزار اتهام ، کمتر از یکصد پرونده! 
اولیویه سوینیاک، رییس انجمن قربانیان "حرف بزن و دوباره زندگی کن" که به این تحقیق کمک کرده است، درهمین زمینه گفت نسبت بالای شمار قربانیان به سوءاستفاده‌گران وحشتناک بوده است. خط تلفن ویژه‌ای که در آغاز این تحقیق به راه افتاد ۶۵۰۰ تماس از قربانیان یا افرادی که می‌گفتند کسی را می‌شناسند که قربانی سوءاستفاده جنسی از کودکان در کلیسا بوده است، دریافت کرد.پژوهش این کمیسیون افشا کرده است در فاصله سال‌های ۱۹۵۰ تا ۲۰۲۰، «دست‌کم حدود» ۲۹۰۰ تا ۳۲۰۰ کشیش یا از دیگر اعضای کلیسا دارای انحراف پدوفیلی (تمایل جنسی به کودکان) بوده‌اند.

سووه رویکرد کلیسای کاتولیک به سوءاستفاده را محکوم کرد و آن را «بی‌اعتنایی عمیق و بی‌رحمانه به قربانیان» خواند. او در ادامه افزود حرف قربانیان را «باور نکردند یا نشنیدند» و گاهی «تا اندازه‌ای مقصر» آنچه رخ داده بود دیده می‌شدند.او گفت ۲۲ جرم ادعاشده به دادستانی ارجاع داده شده است. بیش از ۴۰ موردی که به‌دلیل قدیمی بودن نمی‌شود تحت تعقیب قضایی قرار داد اما متهمان هنوز در قید حیات‌اند، به مقام‌های کلیسا ارجاع داده شده‌اند.آقای سووه خواستار اصلاح فوری رویکرد کلیسای کاتولیک در آموزش مسائل جنسی، اطاعت و قداست مقام کشیش شد.
او در پایان ارائه گزارش گفت: «ما تا حد امکان در افشای حقیقت مشارکت کرده‌ایم... امید را نمی‌شود از بین برد و از بین نخواهد رفت. کلیسا می‌تواند و باید هر کاری لازم است انجام دهد تا هرآنچه آسیب‌ دیده ترمیم کند و هرآنچه شکسته دوباره بسازد.»
این گزارش پرسروصدا یک سال پس از آن منتشر می‌شود که محاکمه برنار پرینات کلیسای کاتولیک را تکان داد. پرینات کشیش کاتولیک فرانسوی است که به‌دلیل آزار جنسی پسران پیشاهنگی که بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱ زیر نظرش بودند به پنج سال زندان محکوم شد.فرانسوا دوو، یکی از قربانیان پرینات، گفت «با این گزارش، کلیسای [کاتولیک] فرانسه برای اولین بار سراغ ریشه این مشکل سیستمی می‌رود. این نهاد ناسالم باید خودش را اصلاح کند.برخی قربانیان جرات نکرده‌اند به کمیسیون اعتماد کنند و حرف بزنند».
سوال اصل اینجاست که چرا در مقابل صدها هزار اتهام و جرمی که در این پرونده به چشم می خورد، تنها تعداد محدودی پرونده تحویل دادستانی و کلیسای کاتولیک شده است؟ سوال دیگر این است که آیا کلیسای کاتولیک که به سبب چشم پوشی اولیه از این اقدامات یا بی تدبیری در مواجهه با آن ، خود در این پروسه متهم می باشد، مرجع صلاحیت داری ( به لحاظ حقوقی) برای محاکمه و تصمیم گیری در خصوص اعضای متخلف خود می باشد؟! پاسخ این سوال قطعا مثبت نیست....