این افراد به جز سفرهای متعدد به ایران، هیچ پیوندی با کشور ما نداشتهاند. چنین کتابها و آثار تاریخی که متعلق به ایران است و به دوران و طیف انقلاب وابسته نیست، باید خوانده شود. ممکن است جوانی با توجه به مشکلات از موضع ناراحتی نسبت به مسائل قضاوت داشته باشد که تا حدودی قابل فهم و درک است؛ همچنین در برابر حرف مسئولان جبهه داشته باشد و حتی حرف کسانی که مسئول نبودهاند، مورخ هستند و مطالعه داشتهاند را نیز گوش نمیدهد و میگوید آنها یکدیگر را تبرئه میکنند. البته این کار منطقی نیست و باید حرف همه را شنید؛ اما اگر امروز جوان ایرانی کمی فراتر از فضایفضای مجازی تأثیرات سطحی میگذارد و نباید از آن غفلت کنیم. چه بخواهیم و چه نخواهیم، این فضا اثر دارد. بنابراین باید پیامهای کوتاه تولید کنیم تا اگر جوانی، کتابهای سنگین را نمیخواند، از این طریق در معرض اطلاع قرار بگیرد.
مصدق در خاطراتی که در زندان نوشته است، میگوید: «پهلوی به دلیل وابستگی، نمیتوانست در مسیر خدمتگزاری به مردم حرکت کند.» او تحلیل و خبر ارائه میدهد و باید توجه کنیم که به عنوان یک مسئول اجرایی که دوران پهلوی اول و دوم را درک کرده است، از خاطرات خود سخن میگوید.
بنابراین اگر به آثار این چنینی مثل «خاطرات مصدق»، «کتاب دو جلدی ابتهاج» و آثار دیگری از مسئولان پهلوی که توسط دانشگاه هاروارد منتشر شده و ربطی به جمهوری اسلامی هم ندارد مراجعه و پرداخته شود، بخشی از واقعیتهای تاریخی در دسترس قرار میگیرد و با اطلاعات سطحی و نادرست فضای مجازی تحت تأثیر قرار نمیگیرند. البته فضای مجازی تأثیرات سطحی خودش را میگذارد و نباید از این فضا غفلت کنیم. چه بخواهیم و چه نخواهیم، این فضا اثر خود را دارد. بنابراین باید پیامهای کوتاه نیز تولید کنیم تا اگر جوانی، کتابهای سنگین را نمیخواند، با این پیامهای کوتاه در معرض اطلاع قرار بگیرد.
مهر. سلیمی نمین