امروز 16 مهرماه، سالروز یک حماسه تاریخی و سترگ است.
امروز 16 مهرماه، سالروز یک حماسه تاریخی و سترگ است، روزی که در آن جنوبی‌ها یک بار دیگر خط سرخ شهادت و جانبازی در راه وطن را برای همیشه ترسیم کردند و بر عهدی که با خدای خود برای پاسداری از این مرز و بوم بسته بودند، باقی ماندند. در چنین روزی، شهیدان نادر مهدوی، بیژن گرد، مهدی محمدیا، نصرالله شفیعی، غلامحسین توسلی، مجید مبارکی و خداداد آبسالان تاریخ را به گونه دیگری ورق می‌زنند که طرف امریکایی در باورش هم نمی‌گنجد.
جنگ قایق با بالگرد و قایق با نیروی دریایی امریکا در آب‌های نیلگون خلیج فارس در حالی رقم می‌خورد که جنگ در هفتمین سال خود به گونه‌ای پیش رفته که ارتش بعث صدام که چهار برابر قوی‌تر و مجهزتر از روزهای اول حمله به ایران شده و هر چه بخواهد می‌تواند از شرق و غرب بخرد و به زیرساخت‌های اقتصادی ایران ضربه بزند. در برابر این حمله و هجمه، نیروی دریایی امریکا هم در کنار ارتش عراق قرار می‌گیرد و حمله به منافع و مراکز اقتصادی کشورمان در خلیج فارس را در دستور کار قرار می‌دهد.
در روز شانزدهم مهرماه سال ۱۳۶۶، آنچه در عمق آب‌های نیلگون خلیج‌فارس روی داد، یک نبرد عادی نبود، همه تاریخ ما پر از تراژدی‌هایی است که هر یک دنیایی از حرف دارد و این بار هم یک تراژدی دیگر روی داد. امریکایی‌ها خسته و عصبانی از دست فرزندان سرزمین‌های گرم جنوب که با دریا عجین شده بودند و ضربات مهلکی بر هیمنه و پیکر ارتش امریکا وارد کرده بودند، در به در دنبال نادر مهدوی، بیژن گرد و سایر قایق‌سواران ایرانی می‌گشتند که از تنگه هرمز تا جزیره بوبیان، از جزیره خارک تا جزیره فارسی جولان قایق‌های آن‌ها بود.
امروز بیش از ۳۵ سال از آن روز می‌گذرد و در حالی که دشمن هنوز هم دشمنی می‌کند، خلیج‌فارس هنوز هم جولانگاه شیربچه‌های ایرانی است، جایی که سوار بر آب، در شرجی و سرما، در شب و روز در برابر قدرت جهنمی امریکا قد علم کرده‌اند. در تمام طول روزهایی که نوشته‌ام، نام‌هایی وجود دارد که هیچ وقت فراموشم نمی‌شود و یکی از آن‌ها «بیژن گرد» است. این نام و نام خانوادگی انگار برای جاودانه شدن برایش انتخاب شده بود... و حتی همین نادر که به قول دوستانش «نادر» بود. امروز ما با قدرت و باصلابت، با شهامت و با جسارت خلیج فارس را زیر نگین داریم...
اندکی دیگر باید صبر کرد تا بر این نگین رکاب بزنیم و انگشتری از جنس غرور بسازیم و برای همیشه در انگشت ایرانیِ خود کنیم. امروز قدرت ایرانِ ما در خلیج فارس بی‌سابقه است، حتی در دوره امام‌قلی خان و الله‌وردی خان هم که پرتغالی‌ها را سرکوب کردیم، قدرت دریایی به این شکل نداشتیم. چقدر دوست داشتنی بودن آن روزها، ما موشک‌های ضدکشتی مانند امروز نداشتیم، چقدر دوست داشتم مانند امروز قایق‌های ما به موشک‌های سنگین مجهز نبودند... اما باید حماسه‌ای شکل می‌گرفت و مردانی در راه وطن آسمانی می‌شدند
و اما به برکت خون آن عزیزان امروز شاهد دستاوردهای عظیم نیروی دریایی سپاه در لجمنگاه خلیج فارس هستیم که خود را بعنوان قدرت بلامنازع در منطقه شناسانده بطوریکه که ناوهای بیگانه را وادار به پاسخ‌دهی با زبان فارسی نموده و همچنین ساخت انواع قایق‌های تندرو، ناوهای شهید رودکی، شهید ناظری، شهید سلیمانی نمونه‌های دیگری از این دستاورد می‌باشد که به دستان توانمند جوانان خوش‌فکر این مرز و بوم صورت گرفته که روز به روز به پیش‌‌روندگی و پیش‌برندگی این نیروی مقتدر دریایی افزوده است تا جایی که باید نام آنرا خلیج امنیت، خلیج غرور، خلیج همیشه فارس گذاشت.
