رژیم صهیونیستی و آمریکا یکی از بزرگترین رزمایشهای خود در چند سال اخیر را با هدف شبیهسازی حمله به تأسیسات اتمی ایران بر فراز دریای مدیترانه برگزار کردند و سیگنالهای متعدد تهدیدآمیز نظامی امنیتی دادهاند. از طرفی حتی راب مالی رئیس میز ایران در وزرات خارجه آمریکا و از افراد نزدیک به نایاکیها میگوید:
بایدن گفته است ممکن است در صورت شکست دیپلماسی، فشار و تحریمها، با گزینه نظامی موافقت کند.
تجمع ناوگان تهاجمی آمریکا در غرب مدیترانه برای مهار روسیه در جنگ اوکراین و اقیانوس آرام برای کنترل تهدید چین و مهمتر از همه قرار داشتن در دوران گذار نظم بینالمللی موجب خروج غرب آسیا به عنوان یک تهدید امنیتی برای پنتاگون شده است.
پس ماجرا چیست؟
تهدید نظامی چماقی است برای امتیازگیری در مذاکرات احتمالی در حوزههای موشکی، منطقهای، پهپادی و حقوق بشری. امری که ج.ا.ا به آن تن نخواهد داد و تا اطلاع ثانوی خبری از برجام نخواهد بود.
پروژه هژمون رو به افول درگیرسازی و فریز کردن رقیبها و معارضان نظم فعلی در محیط داخلی و پیرامونی برای بازسازی خود و جلوگیری از تغییر نظم است. بطور مشخص راهبرد آمریکا در غرب آسیا احاله مسئولیت و Offshore balancing یا همان موازنه از راه دور است. اما...
اما تکمیل پازل تنها با تبیین نقش رژیم غاصب اسرائیل روشن میشود.
ماجرا به سال ۲۰۱۷ و انحلال شبکه سیا در ایران و البته بعدا در چین و روسیه برمیگردد. و تحول در ساختار اطلاعاتی رژیم و بعدا انتخاب یک زن به عنوان مدیر میز ایران در موساد.