پیامبر گرامی اسلام(ص) همان شخص اول خلقت که صفات انسانی و الهی‌اش در نهایت رتبه بود و از هر نظری بر هر انسانی در خلقت برتری داشت، در روز بعثت بار سنگینی را به دوش گرفت که لازم بود از هر نظر مراقب کمالات روحی خود باشد. این مراقبت به معنای این نیست[...]
پیامبر گرامی اسلام(ص) همان شخص اول خلقت که صفات انسانی و الهی‌اش در نهایت رتبه بود و از هر نظری بر هر انسانی در خلقت برتری داشت، در روز بعثت بار سنگینی را به دوش گرفت که لازم بود از هر نظر مراقب کمالات روحی خود باشد. این مراقبت به معنای این نیست که اگر لحظه‌ای از خود و رفتار خود غافل شود، از مقام بی‌نهایت والایش تنزل پیدا کند و در جایگاه پایینی قرار بگیرد؛ زیرا ایشان چنان شخصیت معنوی و مادی عظیمی داشت که هیچ خللی در آن به وجود نمی‌آمد. مراقبت به این معناست که پیامبر(ص) هر فعل و قول و فکر ریز و درشتی را باید در نهایت مفهوم و معنای خود متجلی می‌فرمود تا انسان‌ها هر یک بتوانند از نور آن متنعم شوند و از آن بهره ببرند. خلقت خداوند تا هر جا که تداوم دارد، این نور نیز روشنگری کرده و عالمیان را روزی می‌دهد. هیچ انسانی نیامده و نخواهد آمد که حتی در تصورش بتواند در یک فعل و قول از پیامبر اسلام(ص) سبقت بگیرد یا حتی در حد ایشان آن را درک کرده و فهمش کند. این کار آنقدر مهم است که خداوند پیامبر(ص) را به استقامت توصیه فرموده و ایشان را به صبر داشتن امر می‌فرماید. خداوند در آیه 112 سوره هود می‌فرماید: «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ...» همراه با آنان که با تو رو به خدا كرده‌اند، همچنان كه مأمور شده‌اى ثابت قدم باش و طغيان مكنيد كه او به هر كارى كه مى‌كنيد بيناست. این آیه همان آیه‌ای است که پیامبر اسلام(ص) درباره آن فرمود: «سوره هود مرا پیر کرد.» پرسیدند: کجای سوره هود؟ فرمود: «این سخن خداوند متعال: «فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْت».»
همچنین پیامبر اسلام(ص) برای دریافت قرآن باید آماده می‌شد؛ زیرا قرآن و بطون آن بنا بود در وجودش جای گیرد که همان سنگین‌ترین بار معنوی و الهی بود. خداوند در سوره مزمل به پیامبرش(ص) می‌فرماید: «نصف یا بیش از نیمی از شب را بیدار باش و قرآن را شمرده و روشن بخوان، زیرا ما سخنی سنگین بر تو فرو خواهیم فرستاد. شب زنده‌داری و عبادت شبانه، گام‌ها را استوارتر و گفته را نیرومندتر می‌کند…» هر انسانی برای استوار شدن گام‌هایش در راه خدا و جهت آماده شدن برای کارها و وظایف بزرگ و ماندگار باید از آیات سوره مزمل فراگیرد. کارهایی که خدایی هستند و باید تداوم داشته باشند، لازم است با آداب خاصی همراه شوند. وقتی خداوند به رسول خدا(ص) دستور استقامت می‌دهد، پیروان رسولش را هم جزء آن می‌آورد و به آنها هم دستور استقامت می‌دهد و از سرکشی و طغیان نهی‌شان می‌فرماید. آنان که دلداده رسول خدا(ص) هستند، برای هر اقدام مادی و معنوی بزرگ و کوچک که بنایش را دارند، عبادت خداوند و مستحکم کردن ارتباط‌شان با خالق بی‌همتا را در اولویت قرار می‌دهند و از او کمک می‌گیرند. این مهم‌ترین آموزه بعثت است که تحمل سنگینی وظایف را آسان می‌کند.
از مهم‌ترین احادیث مربوط به بعثت حدیثی است که رسول خدا(ص) می‌فرمایند: «اِنَّما بُعثِتُ لِاُتَمَّمَ مَکارِمَ الأخلاقِ»؛ من مبعوث شدم تا بزرگواری‌های اخلاقی را کامل کنم. در بالا آمد که رسول خدا(ص) اخلاق را در بالاترین رتبه خود به منصه ظهور رسانید. پیامبر خدا(ص) باید طوری عمل می‌فرمود که تا قیامت هر تاریکی‌ای روشن شود و هر جهلی به علم تبدیل شود و هر شرّی را رحمتی فراگیرد و هر فریبی آشکار و بی‌اثر شود. چگونه باید این امر محقق می‌شد؟ با تلاش در هر ثانیه از رسالت و استفاده از لحظاتی کمتر از یک ثانیه تا از این زمان کمی که به‌وجود آمده، بیشترین استفاده شده باشد. اینکه فکر کنیم فرصتی به‌دست آمده و همیشه این فرصت باقی است و در مقابل شیطان و ایادی آن دست روی دست می‌گذارند، خیال خام است که اگر کسی بخواهد آن را جدی بگیرد، باید توانش و صبرش و خلقش بیشتر از یک انسان معمولی باشد و تلاشش نیز باید بیشتر شود. این انسانی که ما با آن روبه‌رو هستیم، انسانی است که خود را در یک زمان متوقف نفرمود و لحظه‌ای از لحظات زندگی را به حال خود رها نکرد و توأمان با آن سعادت تمام خلقت را در نظر داشت. در مورد انسان‌ها، حیوانات، طبیعت و همه مخلوقات با رحمت و خلق نیکو رفتار کرد و ماورای آنچه را که انسانی می‌تواند با دیگر انسان‌ها و مخلوقات رفتار کند، برای او ترسیم کرد. مسلمانان باید با شناخت رسول خدا(ص) و اطاعت از فرامینش بهترین زندگی را برای خود رقم بزنند و به حداقل‌ها راضی نشوند. اگر مسلمان‌ها پیامبر عظیم‌الشأن اسلام را درک کنند، به توانایی خود برای رشد معنوی و مادی پی می‌برند و اجازه نمی‌دهند که شیطان و نوکرانش او را غافل فرض کنند و فرصت تعالی را از او بگیرند. آنان که فرصتی خاص در اختیار دارند، برای تعالی دین حتی لحظه‌ای نباید چشم روی هم بگذارند و ثانیه‌ای غافل شوند؛ مانند فرصت انقلاب اسلامی که در تاریخ اسلام نمونه‌ای نداشته و به دست نیامده بود. اگر روش و منش رسول خدا(ص) را به کار بگیریم، در کمترین زمان می‌توانیم بیشتر رشد را در هر موضوعی داشته باشیم و در بالاترین مراتب معنوی و مادی جهان قرار بگیریم.
