این روزها سران دو حزب دموکرات و جمهوریخواه، مشغول رقابتهای مقدماتی انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۲۴ شدهاند و جدال سختی را با یکدیگر بر سر راهیابی به کاخ سفید آغاز کردهاند؛ اما این جدال همهجانبه سبب نشده تا آنها نقاط مشترک خود را فراموش کنند! یکی از این نقاط اشتراک، لاپوشانی ابعاد پنهان و مبهم حادثه ۱۱سپتامبر ۲۰۰۱ است. از بوش پسر و اوباما گرفته تا ترامپ و بایدن، جملگی نسبت به لاپوشانی و کتمان حقایق پشت پرده ۱۱سپتامبر ۲۰۰۱ متعهد بودهاند!
یک نمایش تکراری
نمایش تکراری مقامات دو حزب سنتی آمریکا در قبال حادثه ۱۱سپتامبر تمامی ندارد. «کامالا هریس» معاون رئیسجمهوری آمریکا، «ران دسانتیس» نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده و فرماندار فلوریدا و «رودی جولیانی» شهردار سابق نیویورک در مراسم بیستودومین سالگرد حملات یازده سپتامبر در بنای یادبود این حادثه در محل برجهای دوقلوی تجارت جهانی نیویورک حاضر شدند.
هیچ سخنرانیای برای هیچ کدام از سیاستمداران دو حزب دموکرات و جمهوریخواه در این مراسم برنامهریزی نشده بود و به جای آن، خانواده برخی قربانیان بیانیههایی خواندند و یاد قربانیان را گرامی داشتند.
جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا نیز قرار است در پایگاه نظامی انکوریج در آلاسکا در مراسم گرامیداشت این واقعه شرکت کند. او نخستین رئیسجمهور ایالات متحده خواهد بود که در مراسم گرامیداشت ۱۱سپتامبر در آلاسکا شرکت کرده است. بایدن در سالهای گذشته برای شرکت در این مراسم به محل یکی از هدفهای این حملات در نیویورک، آرلینگتون یا پنسیلوانیا میرفت. این اقدامات نمایشی هر سال ادامه دارد. امسال، جیل بایدن، بانوی اول ایالات متحده نیز با حضور در پنتاگون در ساعت ۹:۳۷، زمان برخورد پرواز شماره ۷۷ آمریکن ایرلانز به ساختمان وزارت دفاع ایالات متحده، تاج گلی را در زیر پرچم بزرگ آمریکا قرار داد. نزدیک به سه هزار نفر در حملات یازده سپتامبر و برخورد هواپیماهای مسافربری به برجهای دوقلوی نیویورک، ساختمان وزارت دفاع آمریکا در آرلینگتون و سرنگونی هواپیما در پنسیلوانیا کشته شدند.
آن سوی یک نمایش!
این نمایش خستهکننده در حالی تکرار میشود که تلاش برخی رسانههای مستقل آمریکایی برای دریافت پاسخ دهها ابهام مربوط به ماهیت و چگونگی وقوع حادثه ۱۱سپتامبر ۲۰۰۱ و انهدام برجهای دوقلوی تجارت جهانی در نیویورک، راه به جایی نبرده و صاحبان آشکار و پنهان قدرت در ایالات متحده حتی اجازه طرح چنین ابهاماتی را در سطوح رسمی نمیدهند. اعضای مجلس نمایندگان و سنای آمریکا نیز چنین دیدگاه و نگاهی نسبت به حادثه انهدام برجهای دوقلو دارند. حدود ۲۲ سال از حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و انهدام برجهای دوقلوی نیویورک سپریشده است، اما نه امسال و نه سالهای دیگر، قرار نیست جمهوریخواهان و دموکراتهای آمریکا سخنی از واقعیت و پشت پرده این ماجرا به میان آورند! «۱۱ سپتامبر» بیش از آنکه یک واقعیت باشد، یک «خط قرمز» است! خط قرمزی که اگر هر یک از سیاستمداران آمریکایی بخواهد به هر نحوی آن را رد کرده یا در قبال آن تشکیک ایجاد کند، دیگر جایی در معادلات قدرت در واشنگتن نخواهد داشت.
تئاتری خونین در نیویورک
همگان به یاد دارند که کالین پاول وزیر خارجه وقت آمریکا، فردای روز ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در مقابل دوربین صدها خبرنگار قرار گرفت و وعده داد بهزودی مستندات حادثه را به افکار عمومی آمریکا ارائه دهد. اکنون ۲۲ سال از آن ماجرا میگذرد و نهتنها پاول، بلکه رایس، هیلاری کلینتون، جان کری، تیلرسون و پمپئو و بلینکن نیز حاضر نشدهاند اسناد این ماجرا را لااقل به شهروندان خود ارائه دهند. واقعیت ماجرا این است که بسیاری از ابهامات مطرح شده، از جمله چگونگی پرواز آسان هواپیماهای مسافربری ربودهشده در ارتفاعی اندک در آسمان نیویورک، مشاهده صریح شواهد انفجار (و نه انهدام بر اثر برخورد هواپیما) در برخی طبقات برجهای تجارت جهانی، غیبت معنادار بسیاری از کارکنان یهودی شاغل در برجهای دوقلو در زمان و روز وقوع حادثه و... اساساً قرار نیست با پاسخی از سوی مقامات آمریکایی مواجه شود. حتی در یک سند «۲۸ صفحهای» منتشر شده درباره حادثه ۱۱ سپتامبر، نام «عربستان سعودی» بهعنوان «عامل اجرایی ماجرا» سانسور شد تا بر همگان محرز شود که برای سیاستمداران دو حزب سنتی آمریکا، ارزش دلارهای نفتی سعودیها بهمراتب از خون قربانیان ۱۱ سپتامبر رنگینتر است! آری! نام عربستان از سوی نهادهایی در آمریکا سانسور میشود که خود، کارگردان اصلی تئاتر ۱۱ سپتامبر بودند!
بازگشتی به سال ۲۰۰۱
حادثه خودساخته ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی، شاهکلید دکترین مبارزه با تروریسم (تروریسم ادعایی آمریکا)است. بسی قابلتأمل بود که چرا ماهها قبل از حادثه، دونالد رامسفلد وزیر دفاع وقت آمریکا مشغول آمادهسازی نیروهای آمریکایی برای عملیاتی گسترده و طولانیمدت بود و کاندولیزا رایس مشاور امنیت ملی دولت بوش، لحظهای از تشریح ابعاد و مختصات آنچه «خاورمیانه جدید» میخواند دست برنمیداشت! بهتر است لحظهای خود را جای شهروندان آمریکایی بگذاریم. شاید درک این نکته برای آنها سخت باشد که انهدام برجهای دوقلو، محصول و ترکیبی از تفکر نومحافظهکارانه آمریکایی و اقدام و عملیات سعودیها بوده و طی ۲۲ سال اخیر، دموکراتها و جمهوریخواهان بر سر این حادثه، آنها را فریب دادهاند. امروز سیاستمداران آمریکایی هنوز آدرس «برجهای دوقلو» را به جهانیان میدهند تا بلکه خود را «قربانی تروریسم» جلوه دهند. با اینحال مقامات آمریکایی هرگز به جهانیان نمیگویند که چگونه پساز آن حادثه، نقشههای خاکخورده شورای ۱۱ نفره نومحافظهکاران به رهبری «ایروینگ کریستول» و «پل ولفویتس» را بر دیوار کاخ سفید کوبیده و آن را به نقشه راه سیاست خارجی آمریکا تبدیل کردند.
کارخانه تروریستسازی آمریکا
امروز، با گذشت ۲۲ سال از حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی، حمایت واشنگتن از گروههای تروریستی در سرتاسر دنیا به قوت خود باقیست. تأسیس گروه تروریستی داعش در منطقه غرب آسیا و به خاک و خون کشاندن میلیونها انسان بیگناه در افغانستان، عراق، یمن، سوریه و لبنان از خروجیهای این استراتژی خوفناک است! بدیهی است که در زمان حال و آینده (مانند گذشته) قرار نیست کمترین پاسخی به سؤالات و ابهامات موجود درباره برجهای دوقلو داده شود؛ زیرا شفافسازی این پرونده، حتی قسمتی از آن، مصادف با یک انفجار خبری گسترده در جهان خواهد بود. انفجاری که تخریب ناشی از آن، از آنچه پس از انفجار برجهای دوقلو در نیویورک مشاهده کردیم، بهمراتب بیشتر خواهد بود.