مقابله آمریکا با نفوذ اندیشههای کمونیستی در دوره طولانی جنگ سرد، نمونه بارزی بر بطلان اصل مدارا و تساهل نظامهای لیبرال دموکراسی با نفوذ اندیشههاست. اواخر دهه 1940 و اوایل دهه 1950 هواداری از اندیشه سوسیالیسم و کمونیسم یک گرایش قوی برای همه روشنفکران دنیا بود. در این زمان شاهد سیاستهای ضدکمونیستی در آمریکا در دو سطح داخلی و خارجی هستیم. این سیاست در داخل آمریکا با نام سناتور «جوزف مککارتی» گره خورده است؛ دورهای که به دوران مککارتیسم معروف شده است. برای مقابله با مظنونان و هواداران کمونیست در آمریکا، اداره افبیآی تأسیس و همزمان سه کمیته برای پیگیری فعالیتهای ضدآمریکایی با عناوین «کمیته فعالیتهای ضد آمریکایی»، «کمیته امنیت داخلی» و «کمیته دائمی تحقیقات در کنگره آمریکا» تشکیل شد. دانشگاهها، از جمله مراکزی بودند که به دلیل نفوذ تفکر کمونیستی، قوانین سختگیرانه و تصفیههای وسیعی در آنها صورت میگرفت. «جان مککامبر» از نویسندگان آمریکایی، از قول آلن، رئیس دانشگاه یو.سی.اِل.اِی(University of California, LosAngeles) درباره نحوه برخورد با این پدیده نوشت: «ما از طریق همکاری اداره پلیس دانشگاه، اعضای هیئت علمی و نهادهای دانشجویی همواره چنین اقدامات [مخربی] را ناکام گذاشتهایم. ما این کار را بیسروصدا و به دور از هیاهو، اما به مؤثرترین نحو، انجام دادهایم.» به گفته مککامبر، این نحوه مواجهه که به (فرمول آلن) معروف شد، در دیگر دانشگاهها در ایالت کالیفرنیا، با نام «طرح کالیفرنیا» به اجرا درآمد. مطابق این طرح که در دیگر ایالتها به درجات مختلفی از آن تقلید شد، رئیس هر مؤسسه آموزش عالی در کالیفرنیا، اعم از دولتی و خصوصی، ملزم بود که نام هر متقاضی شغل در مؤسسه خود را برای بررسی در زمینه فعالیتهای غیرآمریکایی به کمیته ایالتی مجلس سنا بفرستد. سپس کمیته از پایگاه داده خود، شامل نام عناصر مخرب استفاده میکرد و به دانشگاه اطلاع میداد که آیا نام متقاضی در این پایگاه هست یا خیر؟ گام بعدی، بهطور رسمی به دانشگاه واگذار شده بود؛ اما سیاست کمیته آن بود که اگر عملاً یک عنصر مخربِ شناساییشده استخدام شود، این موضوع علنی میشد، احضاریه صادر و جلسه دادرسی برگزار میگردید.(مک کامبر، 1396/6/11) «رونالد چیلکوت» نیز گفتههای مک کامبر را تأیید میکند. او مینویسد که سازمان اطلاعات داخلی افبیآی آمریکا به منظور جلوگیری از شیوع تفکر کمونیستی در دانشگاههای آمریکا شدیداً به آزار و اذیت دانشگاهیان این کشور میپرداخته است. یکی از نمونههای بارز این امر، قتل «پیتر بومر» از اساتید منتقد اقتصادی بود. وی افزون بر این، معتقد است که افبیآی، با حمایت از سازمان ارتش سری، افراد معترض به جنگ ویتنام را هم شناسایی و ترور میکرد.(چیلکوت، 1396: 94)