تنفس مصنوعی کاخ سفید به نتانیاهو/ منهای آتش‌بس!

جلوگیری از آتش‌بس در نوار غزه، تبدیل به یک تاکتیک صریح و اعلامی از سوی آمریکا شده است. در حالی که مقامات کاخ سفید به صهیونیست‌ها اولتیماتوم داده‌اند که سطح درگیری‌ها و بمباران غزه را حدود سه هفته دیگر تا حدی کاهش دهند، اما همچنان مخالف برقراری هر گونه آتش‌بس در این منطقه هستند. شکست مشترک آمریکا و رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه موضوعی نیست که کاخ سفید و سنتکام قدرت کتمان یا حتی تحریف بخشی از آن را داشته باشند. مقامات آمریکایی در روز‌های نخست جنگ غزه معتقد بودند که می‌توان با حمایت مطلق از نسل‌کشی صهیونست‌ها در غزه، در عرض دو هفته کار گروه‌های مقاومت را یکسره کرد و برای نخستین بار از سال ۲۰۰۷ میلادی تا کنون، "غزه منهای حماس" را تحقق بخشد. اما اکنون بن‌بست غزه تبدیل به پاشنه آشیل سیاستمداران و نظامیان آمریکایی و صهیونیستی شده است.

یک بام و دوهوای آمریکایی‌ها
لیندا توماس گرینفیلد، سفیر آمریکا در سازمان ملل می‌گوید کشورش از نسخه کنونی قطعنامه پیشنهادی در مورد وضعیت در نوار غزه حمایت خواهد کرد. این در حالی است که به گفته منابع دیپلماتیک در آخرین نسخه پیشنهادی دیگر اشاره‌ای به لزوم «توقف» یا «تعلیق» درگیری‌ها در نوار غزه نشده است. در پیش‌نویس اولیه قطعنامه پیشنهادی امارات عربی متحده از لزوم «توقف فوری و پایدار» درگیری‌ها سخن گفته شده بود. در پیش‌نویس بعدی که برای جلب رضایت واشنگتن لحنی ملایم‌تر داشت به لزوم «تعلیق فوری» درگیری‌ها اشاره شده بود. این در حالیست که اساسا هر گونه راهکاری که معطوف به پایان جنگ و آتش‌بس فوری در نوار غزه نباشد، اساسا اصالت و ارزشی ندارد. حماس نیز در تازه‌ترین مواضع خود به تل آویو و واشنگتن هشدار داده که بدون توقف درگیری، اساسا امکان بحث بر سر تبادل اسرا وجود ندارد.

مانور آمریکا بر روی واژگان تفسیرپذیر
مانور آمریکا بر روی واژگان مبهم و تفسیرپذیر، یکی از اقدامات این کشور در قبال تصویب قطعنامه اخیر در جنگ غزه محسوب می‌شود. بنا به گزارش‌ها در پیش‌نویس قطعنامه‌ای که آمریکا حاضر به حمایت از آن شده به «تدابیر فوری در راستای دسترسی بشردوستانه و اضطراری به صورت امن و بدون ممانعت» اشاره شده است. در بخش دیگری از این متن از لزوم «ایجاد شرایطی برای دستیابی به توقف پایدار درگیری‌ها» سخن گفته شده است. ان در حالیست که این واژگان و جملات اطلاق نداشته و به نوعی قابل تفسیر هستند! نکته تاسفبار اینکه آمریکا، تفسیر بشردوستانه بودن یا نبودن کمک‌ها را نیز در نهایت در اختیار رژیم اشغالگر قدس گذاشته است! آژانس‌های زیرمجموعه سازمان ملل متحد همچنان نسبت به وضعیت فاجعه‌بار غیرنظامیان در باریکه نوار غزه هشدار می‌دهد، جایی که بمباران‌های هوایی، زمینی و دریایی اسرائیل تمام محله‌ها را ویران کرده و بر اساس آمار سازمان ملل متحد بیش از ۱ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر (معادل ۸۵ درصد از کل جمعیت نوار غزه) را آواره کرده است. گزارش تازه‌ای نیز منتشر شد هشدار می‌دهد که ساکنان نوار غزه در شش هفته آینده با خطرات جدی ناامنی غذایی و حتی قحطی مواجه خواهند شد. با این حال آمریکا تلاش دارد به هر نحو ممکن، مانع از کمک به ساکنان غزه و آتش‌بس شود. این گزارش پیش‌بینی می‌کند که وضعیت حدود نیمی از جمعیت این منطقه تا روز هفتم فوریه به مرحله «اورژانسی» خواهد رسید که شامل سوء تغذیه بسیار حاد و مرگ و میر بیش از حد است. بر اساس این گزارش «دست‌کم یک خانوار از هر چهار خانواده» یا معادل بیش از نیم میلیون نفر نیز وارد «مرحله ۵ گرسنگی» یعنی شرایط فاجعه بار خواهند شد.

ژست بشردوستانه آمریکایی‌ها!
در چنین شرایطی کامالا هریس معاون رئیس جمهور آمریکا این روز‌ها ژست بشردوستانه‌ای در خصوص جنگ غزه گرفته و از ابراز تاسف خود بابت کشتار غیر نظامیان سخن به میان آورده است! این مواضع هریس در حالی صورت می‌گیرد که به صورت همزمان، لیندا گرینفیلد سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد به کشور‌های عضو شورای امنیت (چه اعضای دائمی و چه غیر دائمی) هشدار داده است که کاخ سفید هر گونه قطعنامه‌ای را که متضمن برقراری آتش‌بس دائمی یا حتی موقت در غزه باشد را وتو خواهد کرد! به عبارت بهتر، میان مواضع اعلامی هریس و گرینفیلد نوعی تعارض آشکار وجود دارد که قطعا تصادفی نیست. در این خصوص دو نکته اساسی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد:
نخست اینکه طبق مستندات و اطلاعات موجود، مقامات آمریکایی به تل آویو تعهد داده اند که زمینه و فرامتن لازم را جهت استمرار جنایات و نسل کشی ارتش رژیم اشغالگر قدس در غزه و خان یونس فراهم آورند. وتوی قطعنامه قبلی شورای امنیت سازمان ملل متحد (که با هدف ایجاد آتش‌بس در غزه تهیه شده بود) و فراتر از آن، تصریح بر حذف کلمات وقفه بشردوستانه یا آتش‌بس در قطعنامه جدید شورای امنیت، جملگی نشان دهنده اراده آمریکا مبنی بر تشدید حملات علیه فلسطینیان بوده و ژست کامالا هریس، صرفا تاکتیکی برای فرار از انتقادات جاری در خصوص جنایات مشترک واشنگتن و تل آویو در نوار غزه محسوب می‌شود.

تناقضات هدفمند در سیاست خارجی آمریکا
نکته دوم اینکه آمریکایی‌ها همواره از خلق پارادوکس‌ها و تناقضات رفتاری و گفتاری هوشمندانه و هدفمند در حوزه سیاست خارجی خود استقبال کرده اند، اما در بسیاری از موارد، قدرت هدایت این بازی را از دست داده اند! نباید فراموش کرد که دوگانه سازی و خلق تناقضات هدفمند در حوزه سیاست خارجی یک کشور، می‌تواند از منظر ضعف یا قوت صورت گیرد. قطعا در برهه حساس و سرنوشت ساز کنونی، یعنی دوران جنگ غزه، واشنگتن از منظر قدرت این دوگانه سازی را صورت نمی‌دهد! در شرایطی که بر خلاف پیش بینی‌های اولیه آمریکا و رژیم صهیونیستی، نابودی حماس اتفاق نیافته و بخش اعظم شبکه‌های تونلی حماس نیز هنوز ناشناخته و کشف نشده باقی مانده است، کاخ سفید قدرت مدیریت جنگ غزه را به مانند صهیونیست‌ها از دست داده است. در این میان، فرسایشی شدن جنگ منجر به بروز خشم افکار عمومی جهان و حتی آمریکا از بایدن و کاخ سفید شده است. نظرسنجی‌های عمومی و ایالتی صورت گرفته در آمریکا به وضوح نشان دهنده مخالفت صریح افکار عمومی این کشور با نحوه مدیریت جنگ غزه می‌باشد. در چنین شرایطی بخشی از تناقض گویی‌های صورت گرفته از سوی مقامات آمریکایی، با هدف تلطیلف فضا و جلوگیری از طغیان بیشتر افکار عمومی علیه کاخ سفید، پنتاگون و سنتکام صورت می‌گیرد. اما به نظر می‌رسد این بار نیز آمریکایی دچار خبط محاسباتی و راهبردی پرهزینه و بزرگی شده اند! واشنگتن به زودی هزینه هنگفت و کمرشکن شکست در جنگ غزه را به همراه رژیم اشغالگر و کودک کش صهیونیستی پرداخت خواهد کرد..