افزایش هزینه‌های حقوقی غرب در جنگ غزه/ تبعات یک دادگاه برای حامیان نسل‌کشی

برگزاری دادگاه لاهه با دستور بررسی جنایات رژیم اشغالگر قدس و همچنین مسموع دانستن شکایت آفریقای جنوبی در این خصوص، شوک سختی را به صهیونیست‌ها وارد ساخته است. خشم و هراس نتانیاهو و همراهانش از برگزاری این دادگاه و استمرار روند حقوقی بررسی نسل‌کشی رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه، بیش از پیش مسیر تنفس صهیونیست‌ها و حامیان آن را مسدود ساخته است. قطعا نمی‌توان نقش عوامل فرامتنی و خیزش افکار عمومی دنیا علیه موجودیت صهیونیسم و جنایات آن را در شکل‌گیری این روند نادیده انگاشت و قطعا استمرار این خیزش عمومی و جهانی، مقدمات ضربات حقوقی بیشتر بر پیکره بیجان صهیونیسم را تقویت خواهد کرد.

خبر بد برای آمریکا و اتحادیه اروپا
آنچه در لاهه گذشت، شکست مشترک تل‌آویو، واشنگتن و بروکسل (اتحادیه اروپا) محسوب می‌شود. روایتگری اولیه دادگاه لاهه در خصوص جنایات مسلمی که تل‌آویو در غزه صورت داده، علاوه بر تل‌آویو یک بازنده بزرگ دیگر نیز دارد: غرب! در این معادله، نام افرادی مانند بایدن، سوناک، شولتس، مکرون و بورل بیش از پیش خودنمایی می‌کند. بررسی یک نظرسنجی خاص در آمریکا، می‌تواند به هضم این موضوع کمک کند. تارنمای هیل با ارائه نتایج نظرسنجی مشترک اکونومیست و یوگاو نوشت: نیمی از آمریکایی‌هایی که در سال ۲۰۲۰ به بایدن رای دادند، معتقدند (رژیم) اسرائیل در حال نسل‌کشی فلسطینیان در غزه است. به عبارت بهتر، این جمعیت بزرگ، روایتگری بایدن و کاخ سفید از جنگ غزه را قبول نداشته و همین مسئله می‌تواند به پاشنه آشیل بایدن در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ میلادی تبدیل شود. اگر رئیس جمهور آمریکا و همراهانش در مقابل روند برگزاری دادگاه لاهه ایستادگی کرده یا کمترین خللی در آن ایجاد کنند، قطعا این وضعیت به ضرر آن‌ها پیچیده‌تر می‌شود. از این رو کلیت ورود لاهه به معادلات جنگ غزه بدترین خبر ممکن برای دموکرات‌ها محسوب می‌شود. این نظرسنجی که اخیرا منتشر شد نشان داد که ۵۱ درصد از رای‌دهندگان به بایدن در ۲۰۲۰، امروزه معتقدند تهاجم زمینی (رژیم) اسرائیل به غزه "بیش از حد خشونت‌آمیز" بوده و ۵۸ درصد از همین گروه معتقدند که این درگیری احتمالا به یک جنگ بزرگ در خاورمیانه تبدیل خواهد شد. هیل در گزارش خود افزود: منتقدان (رژیم) اسرائیل با استناد به گزارش‌هایی مبنی بر حملات هدفمند به دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و گورستان‌ها ادعا می‌کنند که تلاش‌های ارتش این رژیم با هدف بیرون راندن جمعیت فلسطینی از غزه صورت می‌گیرد.

مقاومت بایدن در برابر آتش‌بس!
نکته حائز اهمیت اینکه دادگاه لاهه نیز در برآورد اولیه خود، به وجود شواهد (بخوانید مصادیق حقوقی) نسل‌کشی در غزه اشاره کرده است. مصادیقی که در ادامه روند دادرسی می‌تواند تبدیل به مستندات صدور حکم نهایی علیه رژیم اشغالگر قدس تبدیل شود. در این میان، بایدن بر سر یک دوراهی بزرگ می‌ماند:ادامه حمایت از نسل‌کشی و از دست دادن حمایت بخش مهمی از رای‌دهندگان در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو! گفتنی است تعداد فزاینده‌ای از نمایندگان دموکرات در کنگره از بایدن خواسته‌اند تا مستقیماً از دولت نتانیاهو بخواهد که به دنبال آتش‌بس در غزه باشد. به گفته حزب مترقی خانواده‌های کارگری، حدود ۶۰ عضو مجلس نمایندگان و پنج سناتور خواستار آتش‌بس شده‌اند. این در حالی است که بایدن علناً چشم‌انداز آتش‌بس دائمی را محکوم کرده است. معترضانی که از آتش‌بس در غزه حمایت می‌کنند، در بسیاری از مراسم عمومی که بایدن شرکت می‌کند حضور یافته و با اعلام اعتراض خود، از حمایت دولت آمریکا از رژیم صهیونیستی انتقاد کرده و موجب بروز وقفه‌های طولانی در سخنرانی‌های او می‌شوند.
دادگاه بین‌المللی دادگستری تصمیم اولیه خود در مورد پرونده آفریقای جنوبی که رژیم صهیونیستی را به نسل‌کشی در غزه متهم کرده، را اعلام کرد. موضوعی که منجر به موضع گیری شدید نتانیاهو گردید. این در حالی است که سازمان ملل اعلام کرد تقریباً کل جمعیت ۲.۳ میلیونی غزه به‌دلیل حملات نظامی اسر ائیلی‌ها آواره شده‌اند و به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.

ضربه سخت علیه غرب
در طول ۱۱۰ روز سپری شده از جنگ غزه، بار‌ها مقامات آمریکایی و اروپایی پشت تریبون‌های رسمی قرار گرفته و با استناد به کلید واژگانی مانند "دفاع مشروع"، شهادت هزاران کودک و زن بیگناه و مظلوم در نوار غزه را توجیه می‌کردند. کار به جایی رسید که اولاف شولتس صدراعظم سرزمین ژرمن‌ها کشتار کودکان فلسطینی را مصداق دفاع صهیونیست‌ها از امنیت خود خواند و ریشی سوناک نخست وزیر انگلیس نیز در مجلس عوام رسما از محکوم کردن تل‌آویو بابت کشتار غیر نظامیان اجتناب کرد! جو بایدن رئیس جمهور آمریکا نیز علاوه بر تشویق صهیونیست‌ها نسبت به ادامه جنگ غزه، از حق ناعادلانه وتوی واشنگتن در شورای امنیت سازمان ملل متحد بابت جلوگیری از وقوع آتش‌بس استفاده کرد.

اما روایتگری اولیه دادگاه لاهه از جنایات صهیونیست‌ها در غزه (با وجود آنکه هنوز به مرحله تکمیلی و نهایی نرسیده است)، تعارض مطلق با روایتگری وقیحانه غرب قرار دارد. مسموع دانستن اقامه دعوی آفریقای جنوبی و کافی دانستن شواهد و مستندات موجود بابت هشدار به رژیم اشغالگر قدس بابت نسل‌کشی و از همه مهمتر، دستور دادگاه به تل‌آویو بابت پایان دادن به اقداماتی که مصداق نسل‌کشی و جنایت تلقی می‌شود، قطعا با اراده صاحبان و جریانات پنهان و آشکار قدرت در غرب همخوانی ندارد. از این رو باید غرب را بازنده دوم تحولات اخیر در دادگاه لاهه قلمداد کرد. هر چند در طول سال‌های سپری شده از زمان بنیانگذاری دادگاه لاهه در سال ۱۹۴۵ میلادی تا کنون، این دادگاه گامی عمیاتی و ملموس در محکوم ساختن ساختار قدرت در غرب بابت خلق واستمرار جنایات جنگی و انسانی برنداشته است، اما به نظر می‌رسد تاریخ مصرف این رویکرد حقوقی -سیاسی در نظم نوین جهانی رو به پایان است! مختصات این نظم نوین، هرگز بر مبنای اراده و خواسته غرب شکل نگرفته و در آینده نیز شکل نخواهد گرفت:حقیقتی که روز به روز مصادیق جدیدتری پیدا می‌کند. از این حیث نباید نسبت به تحولاتی که امروز در قالب ورود اجباری و اجتناب ناپذیر دادگاه لاهه به پرونده جنگ غزه صورت می‌گیرد، نگاهی محدود یا نقطه‌ای داشت. دوران گذار در حوزه روابط بین الملل کلید خورده و اجزای منظومه نظم نوین بشری را این بار بازیگران غربی پیروز در جنگ جهانی دوم خلق و تفسیر نخواهند کرد.