«شایستهسالاری» و «شایستهگزینی» یکی از اصول مهم توسعه اقتصادی در جوامع به شمار میرود. دهههاست دنیا به این نتیجه رسیده است که تضمین رشد اقتصادی هر کشوری به انتخاب مدیران شایستهای وابسته است که انگیزه لازم برای خدمت به جامعه و توسعه آن جامعه را دارند. بنابراین، دنیا به این سمت حرکت کرده که مدیرانی باید روی کار بیایند و انتخاب شوند که از انگیزههای لازم برای پرورش استعدادهای گوناگون در محیط کاری و بهرهوری بیشتر در حوزه کاری خود برخوردار باشند.
مسئله حائز اهمیت این است که وقتی به این موضوع توجه شود و مدیران شایستهای که سلسله مراتب را پیموده باشند و به کاری که به آنها واگذار شده مسلط باشند، در رأس کار قرار گیرند، آن زمان جامعه شاهد فرآیندی رقابتی و عادلانه خواهد بود؛ به گونهای که مدیران و کارکنانی متخصص براساس تواناییهای خود وارد عرصههای کاری میشوند که بیشترین بهرهوری را در آن زمینه ایجاد میکنند. بنابراین وضعیت اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی جامعه نیز با تغییراتی در این اندازه مهم دچار تحولات بسیار مثبتی میشود.
وقتی مدیران ارشد افرادی را در رأس کار قرار دهند که مناسبترین فرد برای آن پست و سمت هستند، قطع به یقین شایستهسالاری به معنای واقعی صورت گرفته است. از این جای کار به بعد جامعه در مسیر درست قرار میگیرد؛ چرا که روی ریل سالم و در جادهای با مقصد مشخص قرار گرفته است.
هنگامی که جامعه در چنین مسیری قرار میگیرد، قطع به یقین مقصد به جز توسعه و افزایش رفاه و کاهش فاصله طبقاتی نخواهد بود؛ زیرا از نیروی انسانی استفاده شده که برای کار و توسعه بیشتر و به درستترین شکل ممکن انتخاب شدهاند. در چنین فضایی است که مدیران نشان میدهند متوجه این موضوع مهم هستند که با ارزشترین سرمایههای جامعه، نیروی جوان نخبهای است که از آن به نیروی انسانی تحصیل کرده و متخصص نخبه یاد میشود.
در صورتی که انتخاب مدیران شایسته در کشور به یک اصل مهم تبدیل شود، قطع به یقین از همان ساعت میتوان انتظار داشت در مسیر جهش تولید، آن هم تولید دانش بنیانی که ارزش افزوده بسیار بالایی برای کشور به ارمغان میآورد، قرار میگیریم. بنابراین امید میرود در سالی که رهبر فرزانه انقلاب تا کنون دو بار به صراحت بر موضوع «جهش تولید با مشارکت مردم» تأکید کردهاند، به این موضوع جامه عمل بپوشانیم و به موضوع انتخاب و انتصاب مدیران شایسته متناسب با نیازی که اقتصاد کشور به رشد و توسعه دارد، بیش از هر چیز دیگری همت بگماریم.
اگر این امر مهم عملیاتی شود و در انتخاب مدیران به این موضوع توجه شود که مسیر پیشرفت کشور از انتخابها و انتصابهای درست میگذرد، بیتردید شکوفایی اقتصادی، بخشی از نتیجه این تصمیم درست خواهد بود. بنابراین، نباید از موضوع مدیرانی که میتوانند در راستای توسعه کشور پیشگام باشند، غفلت کرد.